മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം172

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം172

1 [വൈ]
     തസ്യാം രജന്യാം വ്യുഷ്ടായാം ധർമരാജോ യുധിഷ്ഠിരഃ
     ഉത്ഥായാവശ്യ കാര്യാണി കൃതവാൻ ഭ്രതൃഭിഃ സഹ
 2 തതഃ സഞ്ചോദയാം ആസ സോ ഽർജുനം ഭ്രാതൃനന്ദനം
     ദർശയാസ്ത്രാണി കൗന്തേയ യൈർ ജിതാ ദാനവാസ് ത്വയാ
 3 തതോ ധനഞ്ജയോ രാജൻ ദേവൈർ ദത്താനി പാണ്ഡവഃ
     അസ്ത്രാണി താനി ദിവ്യാനി ദർശയാം ആസ ഭാരത
 4 യഥാന്യായം മഹാതേജാ ശൗചം പരമം ആസ്ഥിതഃ
     ഗിരികൂബരം പാദപാംഗം ശുഭവേണുത്രിവേണുകം
     പാർഥിവം രഥം ആസ്ഥായ ശോഭമാനോ ധനഞ്ജയഃ
 5 തതഃ സുദംശിതസ് തേന കവചേന സുവർചസാ
     ധനുർ ആദായ ഗാണ്ഡീവം ദേവദത്തം ച വാരിജം
 6 ശോശുഭ്യമാനഃ കൗന്തേയ ആനുപൂർവ്യാൻ മഹാഭുജഃ
     അസ്ത്രാണി താനി ദിവ്യാനി ദർശനായോപചക്രമേ
 7 അഥ പ്രയോക്ഷ്യമാണേന ദിവ്യാന്യ് അസ്ത്രാണി തേന വൈ
     സമാക്രാന്താ മഹീ പദ്ഭ്യാം സമകമ്പത സദ്രുമാ
 8 ക്ഷുഭിതാഃ സരിതശ് ചൈവ തഥൈവ ച മഹോദധിഃ
     ശൈലാശ് ചാപി വ്യശീര്യന്ത ന വവൗ ച സമീരണഃ
 9 ന ബഭാസേ സഹസ്രാംശുർ ന ജജ്വാല ച പാവകഃ
     ന വേദാഃ പ്രതിഭാന്തി സ്മ ദ്വിജാതീനാം കഥം ചന
 10 അന്തർഭൂമി ഗതാ യേ ച പ്രാണിനോ ജനമേജയ
    പീഡ്യമാനാഃ സമുത്ഥായ പാണ്ഡവം പര്യവാരയൻ
11 വേപമാനാഃ പ്രാഞ്ജലയസ് തേ സർവേ പിഹിതാനനാഃ
    ദഹ്യമാനാസ് തദാസ്ത്രൈസ് തൈർ യാചന്തി സ്മ ധനഞ്ജയം
12 തതോ ബ്രഹ്മർഷയശ് ചൈവ സിധാശ് ചൈവ സുരർഷയഃ
    ജംഗമാനി ച ഭൂതാനി സർവാണ്യ് ഏവാവതസ്ഥിരേ
13 രാജർഷയശ് ച പ്രവരാസ് തഥൈവ ച ദിവൗകസഃ
    യക്ഷരാക്ഷസ ഗന്ധർവാസ് തഥൈവ ച പതത്രിണഃ
14 തതഃ പിതാമഹശ് ചൈവ ലോകപാലാശ് ച സർവശഃ
    ഭഗവാംശ് ച മഹാദേവഃ സഗണോ ഽഭ്യായയൗ തദാ
15 തതോ വായുർ മഹാരാജ ദിവ്യൈർ മാല്യൈഃ സുഗന്ധിഭിഃ
    അഭിതഃ പാണ്ഡവാംശ് ചിത്രൈർ അവചക്രേ സമന്തതഃ
16 ജഗുശ് ച ഗാഥാ വിവിധാ ഗന്ധർവാഃ സുരചോദിതാഃ
    നനൃതുഃ സംഘശശ് ചൈവ രാജന്ന് അപ്സരസാം ഗണാഃ
17 തസ്മിംസ് തു തുമുലേ കാലേ നാരദഃ സുരചോദിതഃ
    ആഗമ്യാഹ വചോ പാർഥം ശ്രവണീയം ഇദം നൃപ
18 അർജുനാർജുന മാ യുങ്ക്ഷ്വ ദിവ്യാന്യ് അസ്ത്രാണി ഭാരത
    നൈതാനി നിരധിഷ്ഠാനേ പ്രയുജ്യന്തേ കദാ ചന
19 അധിഷ്ഠാനേ ന വാനാർതഃ പ്രയുഞ്ജീത കദാ ചന
    പ്രയോഗേ സുമഹാൻ ദോഷോ ഹ്യ് അസ്ത്രാണാം കുരുനന്ദന
20 ഏതാനി രക്ഷ്യമാണാനി ധനഞ്ജയ യഥാഗമം
    ബലവന്തി സുഖാർഹാണി ഭവിഷ്യന്തി ന സംശയഃ
21 അരക്ഷ്യമാണാന്യ് ഏതാനി ത്രൈലോക്യസ്യാപി പാണ്ഡവ
    ഭവന്തി സ്മ വിനാശായ മൈവം ഭൂയോ കൃഥാഃ ക്വ ചിത്
22 അജാതശത്രോ ത്വം ചൈവ ദ്രക്ഷ്യസേ താനി സംയുഗേ
    യോജ്യമാനാനി പാർഥേന ദ്വിഷതാം അവമർദനേ
23 നിവാര്യാഥ തതഃ പാർഥം സർവേ ദേവാ യഥാഗതം
    ജഗ്മുർ അന്യേ ച യേ തത്ര സമാജഗ്മുർ നരർഷഭ
24 തേഷു സർവേഷു കൗരവ്യ പ്രതിയാതേഷു പാണ്ഡവാഃ
    തസ്മിന്ന് ഏവ വനേ ഹൃഷ്ടാസ് ത ഊഷുഃ സഹ കൃഷ്ണയാ