മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം137

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം137

1 [ൽ]
     ചങ്ക്രമ്യമാണഃ സ തദാ യവക്രീർ അകുതോഭയഃ
     ജഗാമ മാധവേ മാസി രൈഭ്യാശ്രമപദം പ്രതി
2 സ ദദർശാശ്രമേ പുണ്യേ പുഷ്പിതദ്രുമഭൂഷിതേ
     വിചരന്തീം സ്നുഷാം തസ്യ കിംനരീം ഇവ ഭാരത
3 യവക്രീസ് താം ഉവാചേദം ഉപതിഷ്ഠസ്വ മാം ഇതി
     നിർലജ്ജോ ലജ്ജയാ യുക്താം കാമേന ഹൃതചേതനഃ
4 സാ തസ്യ ശീലം ആജ്ഞായ തസ്മാച് ഛാപാച് ച ബിഭ്യതീ
     തേജസ്വിതാം ച രൈഭ്യസ്യ തഥേത്യ് ഉക്ത്വാ ജഗാമ സാ
5 തത ഏകാന്തം ഉന്നീയ മജ്ജയാം ആസ ഭാരത
     ആജഗാമ തദാ രൈഭ്യഃ സ്വം ആശ്രമം അരിന്ദമ
6 രുദന്തീം ച സ്നുഷാം ദൃഷ്ട്വാ ഭാര്യാം ആർതാം പരാവസോഃ
     സാന്ത്വയഞ് ശ്ലക്ഷ്ണയാ വാചാ പര്യപൃച്ഛദ് യുധിഷ്ഠിര
7 സാ തസ്മൈ സർവം ആചഷ്ട യവക്രീ ഭാഷിതം ശുഭാ
     പ്രത്യുക്തം ച യവക്രീതം പ്രേക്ഷാപൂർവം തദാത്മനാ
8 ശൃണ്വാനസ്യൈവ രൈഭ്യസ്യ യവക്രീത വിചേഷ്ടിതം
     ദഹന്ന് ഇവ തദാ ചേതഃ ക്രോധഃ സമഭവൻ മഹാൻ
9 സ തദാ മന്യുനാവിഷ്ടസ് തപസ്വീ ഭൃശകോപനഃ
     അവലുപ്യ ജടാം ഏകാം ജുഹാവാഗ്നൗ സുസംസ്കൃതേ
10 തതഃ സമഭവൻ നാരീ തസ്യാ രൂപേണ സംമിതാ
    അവലുപ്യാപരാം ചാഥ ജുഹാവാഗ്നൗ ജടാം പുനഃ
11 തതഃ സമഭവദ് രക്ഷോ ഘോരാക്ഷം ഭീമദർശനം
    അബ്രൂതാം തൗ തദാ രൈഭ്യം കിം കാര്യം കരവാമഹേ
12 താവ് അബ്രവീദ് ഋഷിഃ ക്രുദ്ധോ യവക്രീർ വധ്യതാം ഇതി
    ജഗ്മതുസ് തൗ തഥേത്യ് ഉക്ത്വാ യവക്രീത ജിഘാംസയാ
13 തതസ് തം സമുപാസ്ഥായ കൃത്യാ സൃഷ്ടാ മഹാത്മനാ
    കമണ്ഡലും ജഹാരാസ്യ മോഹയിത്വാ തു ഭാരത
14 ഉച്ചിഷ്ടം തു യവക്രീതം അപകൃഷ്ട കമണ്ഡലും
    തത ഉദ്യതശൂലഃ സ രാക്ഷസഃ സമുപാദ്രവത്
15 തം ആപതന്തം സമ്പ്രേക്ഷ്യ ശൂലഹസ്തം ജിഘാംസയാ
    യവക്രീഃ സഹസോത്ഥായ പ്രാദ്രവദ് യേന വൈ സരഃ
16 ജലഹീനം സരോ ദൃഷ്ട്വാ യവക്രീസ് ത്വരിതഃ പുനഃ
    ജഗാമ സരിതഃ സർവാസ് താശ് ചാപ്യ് ആസൻ വിശോഷിതാഃ
17 സ കാല്യമാനോ ഘോരേണ ശൂലഹസ്തേന രക്ഷസാ
    അഗ്നിഹോത്രം പിതുർ ഭീതഃ സഹസാ സമുപാദ്രവത്
18 സ വൈ പ്രവിശമാനസ് തു ശൂദ്രേണാന്ധേന രക്ഷിണാ
    നിഗൃഹീതോ ബലാദ് ദ്വാരി സോ ഽവാതിഷ്ഠത പാർഥിവ
19 നിഗൃഹീതം തു ശൂദ്രേണ യവക്രീതം സ രാക്ഷസഃ
    താഡയാം ആസ ശൂലേന സ ഭിന്നഹൃദയോ ഽപതത്
20 യവക്രീതം സ ഹത്വാ തു രാക്ഷസോ രൈഭ്യം ആഗമത്
    അനുജ്ഞാതസ് തു രൈഭ്യേണ തയാ നാര്യാ സഹാചരത്