മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം124

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം124

1 [ൽ]
     തതഃ ശ്രുത്വാ തു ശര്യാതിർ വയഃ സ്ഥം ച്യവനം കൃതം
     സംഹൃഷ്ടഃ സേനയാ സാർധം ഉപായാദ് ഭാർഗവാശ്രമം
 2 ച്യവനം ച സുകന്യാം ച ദൃഷ്ട്വാ ദേവ സുതാവ് ഇവ
     രേമേ മഹീ പഃ ശര്യാതിഃ കൃത്സ്നാം പ്രാപ്യ മഹീം ഇവ
 3 ഋഷിണാ സത്കൃതസ് തേന സഭാര്യഃ പൃഥിവീപതിഃ
     ഉപോപവിഷ്ടഃ കല്യാണീഃ കഥാശ് ചക്രേ മഹാമനാഃ
 4 അഥൈനം ഭാർഗവോ രാജന്ന് ഉവാച പരിസാന്ത്വയൻ
     യാജയിഷ്യാമി രാജംസ് ത്വാം സംഭാരാൻ ഉപകൽപയ
 5 തതഃ പരമസംഹൃഷ്ടഃ ശര്യാതിഃ പൃഥിവീപതിഃ
     ച്യവനസ്യ മഹാരാജ തദ് വാക്യം പ്രത്യപൂജയത്
 6 പ്രശസ്തേ ഽഹനി യജ്ഞീയേ സർവകാമസമൃദ്ധി മത്
     കാരയാം ആസ ശര്യാതിർ യജ്ഞായതനം ഉത്തമം
 7 തത്രൈനം ച്യവനോ രാജൻ യാജയാം ആസ ഭാർഗവഃ
     അദ്ഭുതാനി ച തത്രാസൻ യാനി താനി നിബോധ മേ
 8 അഗൃഹ്ണാച് ച്യവനഃ സോമം അശ്വിനോർ ദേവയോസ് തദാ
     തം ഇന്ദ്രോ വാരയാം ആസ ഗൃഹ്യമാണം തയോർ ഗ്രഹം
 9 [ഇന്ദ്ര]
     ഉഭാവ് ഏതൗ ന സോമാർഹൗ നാസത്യാവ് ഇതി മേ മതിഃ
     ഭിഷജൗ ദേവപുത്രാണാം കർമണാ നൈവം അർഹതഃ
 10 [ച്]
    മാവമൻസ്ഥാ മഹാത്മാനൗ രൂപദ്രവിണവത് തരൗ
    യൗ ചക്രതുർ മാം മഘവൻ വൃന്ദാരകം ഇവാജരം
11 ഋതേ ത്വാം വിബുധാംശ് ചാന്യാൻ കഥം വൈ നാർഹതഃ സവം
    അശ്വിനാവ് അപി ദേവേന്ദ്ര ദേവൗ വിദ്ധി പുരന്ദര
12 ചികിത്സകൗ കർമ കരൗ കാമരൂപസമന്വിതൗ
    ലോകേ ചരന്തൗ മർത്യാനാം കഥം സോമം ഇഹാർഹതഃ
13 [ൽ]
    ഏതദ് ഏവ യദാ വാക്യം ആമ്രേഡയതി വാസവഃ
    അനാദൃത്യ തതഃ ശക്രം ഗ്രഹം ജഗ്രാഹ ഭാർഗവഃ
14 ഗ്രഹീഷ്യന്തം തു തം സോമം അശ്വിനോർ ഉത്തമം തദാ
    സമീക്ഷ്യ ബലഭിദ് ദേവ ഇദം വചനം അബ്രവീത്
15 ആഭ്യാം അർഥായ സോമം ത്വം ഗ്രഹീഷ്യസി യദി സ്വയം
    വജ്രം തു പ്രഹരിഷ്യാമി ഘോരരൂപം അനുത്തമം
16 ഏവം ഉക്തഃ സ്മയന്ന് ഇന്ദ്രം അഭിവീക്ഷ്യ സ ഭാർഗവഃ
    ജഗ്രാഹ വിധിവത് സോമം അശ്വിഭ്യാം ഉത്തമം ഗ്രഹം
17 തതോ ഽസ്മൈ പ്രാഹരദ് വജ്രം ഘോരരൂപം ശചീപതിഃ
    തസ്യ പ്രഹരതോ ബാഹും സ്തംഭയാം ആസ ഭാർഗവഃ
18 സംസ്തംഭയിത്വാ ച്യവനോ ജുഹുവേ മന്ത്രതോ ഽനലം
    കൃത്യാർഥീ സുമഹാതേജാ ദേവം ഹിംസിതും ഉദ്യതഃ
19 തതഃ കൃത്യാ സമഭവദ് ഋഷേസ് തസ്യ തപോബലാത്
    മദോ നാമ മഹാവീര്യോ ബൃഹത് കായോ മഹാസുരഃ
    ശരീരം യസ്യ നിർദേഷ്ടും അശക്യം തു സുരാസുരൈഃ
20 തസ്യാസ്യം അഭവദ് ഘോരം തീക്ഷ്ണാഗ്രദശനം മഹത്
    ഹനുർ ഏകാ സ്ഥിതാ തസ്യ ഭൂമാവ് ഏകാ ദിവം ഗതാ
21 ചതസ്ര ആയതാ ദംഷ്ട്രാ യോജനാനാം ശതം ശതം
    ഇതരേ ത്വ് അസ്യ ദശനാ ബഭൂവുർ ദശയോജനാഃ
    പ്രാകാരസദൃശാകാരാഃ ശൂലാഗ്ര സമദർശനാഃ
22 ബാഹൂ പർവതസങ്കാശാവ് ആയതാവ് അയുതം സമൗ
    നേത്രേ രവിശശിപ്രഖ്യേ വക്ത്രം അന്തകസംനിഭം
23 ലേലിഹഞ് ജിഹ്വയാ വക്ത്രം വിദ്യുച് ചപല ലോലയാ
    വ്യാത്താനനോ ഘോരദൃഷ്ടിർ ഗ്രസന്ന് ഇവ ജഗദ് ബലാത്
24 സ ഭക്ഷയിഷ്യൻ സങ്ക്രുദ്ധഃ ശതക്രതും ഉപാദ്രവത്
    മഹതാ ഘോരരൂപേണ ലോകാഞ് ശബ്ദേന നാദയൻ