മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം123

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം123

1 [ൽ]
     കസ്യ ചിത് ത്വ് അഥ കാലസ്യ സുരാണാം അശ്വിനൗ നൃപ
     കൃതാഭിഷേകാം വിവൃതാം സുകന്യാം താം അപശ്യതാം
 2 താം ദൃഷ്ട്വാ ദർശനീയാംഗീം ദേവരാജസുതാം ഇവ
     ഊചതുഃ സമഭിദ്രുത്യ നാസത്യാവ് അശ്വിനാവ് ഇദം
 3 കസ്യ ത്വം അസി വാമോരു കിം വനേ വൈ കരോഷി ച
     ഇച്ഛാവ ഭദ്രേ ജ്ഞാതും ത്വാം തത് ത്വം ആഖ്യാഹി ശോഭനേ
 4 തതഃ സുകന്യാ സംവീതാ താവ് ഉവാച സുരോത്തമൗ
     ശര്യാതി തനയാം വിത്തം ഭാര്യാം ച ച്യവനസ്യ മാം
 5 അഥാശ്വിനൗ പ്രഹസ്യൈതാം അബ്രൂതാം പുനർ ഏവ തു
     കഥം ത്വം അസി കല്യാണി പിത്രാ ദത്താ ഗതാധ്വനേ
 6 ഭ്രാജസേ വനമധ്യേ ത്വം വിദ്യുത് സൗദാമിനീ യഥാ
     ന ദേവേഷ്വ് അപി തുല്യാം ഹി ത്വയാ പശ്യാവ ഭാമിനി
 7 സർവാഭരണസമ്പന്നാ പരമാംബര ധാരിണീ
     ശോഭേഥാസ് ത്വ് അനവദ്യാംഗി ന ത്വ് ഏവം മലപങ്കിനീ
 8 കസ്മാദ് ഏവംവിധാ ഭൂത്വാ ജരാജർജരിതം പതിം
     ത്വം ഉപാസ്സേ ഹ കല്യാണി കാമഭോഗ ബഹിഷ്കൃതം
 9 അസമർഥം പരിത്രാണേ പോഷണേ ച ശുചിസ്മിതേ
     സാധു ച്യവനം ഉത്സൃജ്യ വരയസ്വൈകം ആവയോഃ
     പത്യർഥം ദേവഗർഭാഭേ മാ വൃഥാ യൗവനം കൃഥാഃ
 10 ഏവം ഉക്താ സുകന്യാ തു സുരൗ താവ് ഇദം അബ്രവീത്
    രതാഹം ച്യവനേ പത്യൗ മൈവം മാ പര്യശങ്കിഥാഃ
11 താവ് അബ്രൂതാം പുനസ് ത്വ് ഏനാം ആവാം ദേവ ഭിഷഗ് വരൗ
    യുവാനം രൂപസമ്പന്നം കരിഷ്യാവഃ പതിം തവ
12 തതസ് തസ്യാവയോശ് ചൈവ പതിം ഏകതമം വൃണു
    ഏതേന സമയേനൈനം ആമന്ത്രയ വരാനനേ
13 സാ തയോർ വചനാദ് രാജന്ന് ഉപസംഗമ്യ ഭാർഗവം
    ഉവാച വാക്യം യത് താഭ്യാം ഉക്തം ഭൃഗുസുതം പ്രതി
14 തച് ഛ്രുത്വാ ച്യവനോ ഭാര്യാം ഉവാച ക്രിയതാം ഇതി
    ഭർത്രാ സാ സമനുജ്ഞാതാ ക്രിയതാം ഇത്യ് അഥാബ്രവീത്
15 ശ്രുത്വാ തദ് അശ്വിനൗ വാക്യം തത് തസ്യാഃ ക്രിയതാം ഇതി
    ഊചതൂ രാജപുത്രീം താം പതിസ് തവ വിശത്വ് അപഃ
16 തതോ ഽംഭശ് ച്യവനഃ ശീഘ്രം രൂപാർഥീ പ്രവിവേശ ഹ
    അശ്വിനാവ് അപി തദ് രാജൻ സരഃ പ്രവിഷതാം പ്രഭോ
17 തതോ മുഹൂർതാദ് ഉത്തീർണാഃ സർവേ തേ സരസസ് തതഃ
    ദിവ്യരൂപധരാഃ സർവേ യുവാനോ മൃഷ്ടകുണ്ഡലാഃ
    തുല്യരൂപധരാശ് ചൈവ മനസഃ പ്രീതിവർധനാഃ
18 തേ ഽബ്രുവൻ സഹിതാ സർവേ വൃണീഷ്വാന്യ തമം ശുഭേ
    അസ്മാകം ഈപ്സിതം ഭദ്രേ പതിത്വേ വരവർണിനി
    യത്ര വാപ്യ് അഭികാമാസി തം വൃണീഷ്വ സുശോഭനേ
19 സാ സമീക്ഷ്യ തു താൻ സർവാംസ് തുല്യരൂപധരാൻ സ്ഥിതാൻ
    നിശ്ചിത്യ മനസാ ബുദ്ധ്യാ ദേവീ വവ്രേ സ്വകം പതിം
20 ലബ്ധ്വാ തു ച്യവനോ ഭാര്യാം വയോ രൂപം ച വാഞ്ഛിതം
    ഹൃഷ്ടോ ഽബ്രവീൻ മഹാതേജാസ് തൗ നാസത്യാവ് ഇദം വചഃ
21 യഥാഹം രൂപസമ്പന്നോ വയസാ ച സമന്വിതഃ
    കൃതോ ഭവദ്ഭ്യാം വൃദ്ധഃ സൻ ഭാര്യാം ച പ്രാപ്തവാൻ ഇമാം
22 തസ്മാദ് യുവാം കരിഷ്യാമി പ്രീത്യാഹം സോമപീഥിനൗ
    മിഷതോ ദേവരാജസ്യ സത്യം ഏതദ് ബ്രവീമി വാം
23 തച് ഛ്രുത്വാ ഹൃഷ്ടമനസൗ ദിവം തൗ പ്രതിജഗ്മതുഃ
    ച്യവനോ ഽപി സുകന്യാ ച സുരാവ് ഇവ വിജഹ്രതുഃ