മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം62

മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം62

1 [ദുർ]
     സദൃശാനാം മനുഷ്യേഷു സർവേഷാം തുല്യജന്മനാം
     കഥം ഏകാന്തതസ് തേഷാം പാർഥാനാം മന്യസേ ജയം
2 സർവേ സ്മ സമജാതീയാഃ സർവേ മാനുഷയോനയഃ
     പിതാമഹ വിജാനീഷേ പാർഥേഷു വിജയം കഥം
3 നാഹം ഭവതി ന ദ്രോണേ ന കൃപേ ന ച ബാഹ്ലികേ
     അന്യേഷു ച നരേന്ദ്രേഷു പരാക്രമ്യ സമാരഭേ
4 അഹം വൈകർതനഃ കർണോ ഭ്രാതാ ദുഃശാസനശ് ച മേ
     പാണ്ഡവാൻ സമരേ പഞ്ച ഹനിഷ്യാമഃ ശിതൈഃ ശരൈഃ
5 തതോ രാജൻ മഹായജ്ഞൈർ വിവിധൈർ ഭൂരിദക്ഷിണൈഃ
     ബ്രാഹ്മണാംസ് തർപയിഷ്യാമി ഗോഭിർ അശ്വൈർ ധനേന ച
6 ശകുനീനാം ഇഹാർഥായ പാശം ഭൂമാവ് അയോജയത്
     കശ് ചിച് ഛാകുനികസ് താഥ പൂർവേഷാം ഇതി ശുശ്രുമ
7 തസ്മിൻ ദ്വൗ ശകുനൗ ബദ്ധൗ യുഗപത് സമപൗരുഷൗ
     താവ് ഉപാദായ തം പാശം ജഗ്മതുഃ ഖചരാവ് ഉഭൗ
8 തൗ വിഹായസം ആക്രാന്തൗ ദൃഷ്ട്വാ ശാകുനികസ് തദാ
     അന്വധാവദ് അനിർവിണ്ണോ യേന യേന സ്മ ഗച്ഛതഃ
9 തഥാ തം അനുധാവന്തം മൃഗയും ശകുനാർഥിനം
     ആശ്രമസ്ഥോ മുനിഃ കശ് ചിദ് ദദർശാഥ കൃതാഹ്നികഃ
10 താവ് അന്തരിക്ഷഗൗ ശീഘ്രം അനുയാന്തം മഹീ ചരം
    ശ്ലോകേനാനേന കൗരവ്യ പപ്രച്ഛ സ മുനിസ് തദാ
11 വിചിത്രം ഇദം ആശ്ചര്യം മൃഗഹൻ പ്രതിഭാതി മേ
    പ്ലവമാനൗ ഹി ഖചരൗ പദാതിർ അനുധാവസി
12 [ഷാകുനിക]
    പാശം ഏകം ഉഭാവ് ഏതൗ സഹിതൗ ഹരതോ മമ
    യത്ര വൈ വിവദിഷ്യേതേ തത്ര മേ വശം ഏഷ്യതഃ
13 തൗ വിവാദം അനുപ്രാപ്തൗ ശകുനൗ മൃത്യുസന്ധിതൗ
    വിഗൃഹ്യ ച സുദുർബുദ്ധീ പൃഥിവ്യാം സംനിപേതതുഃ
14 തൗ യുധ്യമാനൗ സംരബ്ധൗ മൃത്യുപാശവശാനുഗൗ
    ഉപസൃത്യാപരിജ്ഞാതോ ജഗ്രാഹ മൃഗയുസ് തദാ
15 ഏവം യേ ജ്ഞാതയോ ഽർഥേഷു മിഥോ ഗച്ഛന്തി വിഗ്രഹം
    തേ ഽമിത്രവശം ആയാന്തി ശകുനാവ് ഇവ വിഗ്രഹാത്
16 സംഭോജനം സങ്കഥനം സമ്പ്രശ്നോ ഽഥ സമാഗമഃ
    ഏതാനി ജ്ഞാതികാര്യാണി ന വിരോധഃ കദാ ചന
17 യസ്മിൻ കാലേ സുമനസഃ സർവേ വൃദ്ധാൻ ഉപാസതേ
    സിംഹഗുപ്തം ഇവാരണ്യം അപ്രധൃഷ്യാ ഭവന്തി തേ
18 യേ ഽർഥം സന്തതം ആസാദ്യ ദീനാ ഇവ സമാസതേ
    ശ്രിയം തേ സമ്പ്രയച്ഛന്തി ദ്വിഷദ്ഭ്യോ ഭരതർഷഭ
19 ധൂമായന്തേ വ്യപേതാനി ജ്വലന്തി സഹിതാനി ച
    ധൃതരാഷ്ട്രോൽമുകാനീവ ജ്ഞാതയോ ഭരതർഷഭ
20 ഇദം അന്യത് പ്രവക്ഷ്യാമി യഥാദൃഷ്ടം ഗിരൗ മയാ
    ശ്രുത്വാ തദ് അപി കൗരവ്യ യഥാ ശ്രേയസ് തഥാ കുരു
21 വയം കിരാതൈഃ സഹിതാ ഗച്ഛാമോ ഗിരിം ഉത്തരം
    ബ്രാഹ്മണൈർ ദേവകൽപൈശ് ച വിദ്യാ ജംഭക വാതികൈഃ
22 കുഞ്ജ ഭൂതം ഗിരിം സർവം അഭിതോ ഗന്ധമാദനം
    ദീപ്യമാനൗഷധി ഗണം സിദ്ധഗന്ധർവസേവിതം
23 തത്ര പശ്യാമഹേ സർവേ മധു പീതം അമാക്ഷികം
    മരു പ്രപാതേ വിഷമേ നിവിഷ്ടം കുംഭസംമിതം
24 ആശീവിഷൈ രക്ഷ്യമാണം കുബേര ദയിതം ഭൃശം
    യത് പ്രാശ്യ പുരുഷോ മർത്യോ അമരത്വം നിഗച്ഛതി
25 അചക്ഷുർ ലഭതേ ചക്ഷുർ വൃദ്ധോ ഭവതി വൈ യുവാ
    ഇതി തേ കഥയന്തി സ്മ ബ്രാഹ്മണാ ജംഭ സാധകാഃ
26 തതഃ കിരാതാസ് തദ് ദൃഷ്ട്വാ പ്രാർഥയന്തോ മഹീപതേ
    വിനേശുർ വിഷമേ തസ്മിൻ സസർപേ ഗിരിഗഹ്വരേ
27 തഥൈവ തവ പുത്രോ ഽയം പൃഥിവീം ഏക ഇച്ഛതി
    മധു പശ്യതി സംമോഹാത് പ്രപാതം നാനുപശ്യതി
28 ദുര്യോധനോ യോദ്ധുമനാഃ സമരേ സവ്യസാചിനാ
    ന ച പശ്യാമി തേജോ ഽസ്യ വിക്രമം വാ തഥാവിധം
29 ഏകേന രഥം ആസ്ഥായ പൃഥിവീ യേന നിർജിതാ
    പ്രതീക്ഷമാണോ യോ വീരഃ ക്ഷമതേ വീക്ഷിതം തവ
30 ദ്രുപദോ മത്സ്യരാജശ് ച സങ്ക്രുദ്ധശ് ച ധനഞ്ജയഃ
    ന ശേഷയേയുഃ സമരേ വായുയുക്താ ഇവാഗ്നയഃ
31 അങ്കേ കുരുഷ്വ രാജാനം ധൃതരാഷ്ട്ര യുധിഷ്ഠിരം
    യുധ്യതോർ ഹി ദ്വയോർ യുദ്ധേ നൈകാന്തേന ഭവേജ് ജയഃ