മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം61

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം61

1 [വ്]
     തഥാ തു പൃച്ഛന്തം അതീവ പാർഥാൻ; വൈചിത്രവീര്യം തം അചിന്തയിത്വാ
     ഉവാച കർണോ ധൃതരാഷ്ട്ര പുത്രം; പ്രഹർഷയൻ സംസദി കൗരവാണാം
 2 മിഥ്യാപ്രതിജ്ഞായ മയാ യദ് അസ്ത്രം; രാമാദ് ധൃതം ബ്രഹ്മ പുരം പുരസ്താത്
     വിജ്ഞായ തേനാസ്മി തദൈവം ഉക്തസ്; തവാന്ത കാലേ ഽപ്രതിഭാസ്യതീതി
 3 മഹാപരാധേ ഹ്യ് അപി സംനതേന; മഹർഷിണാഹം ഗുരുണാ ച ശപ്തഃ
     ശക്തഃ പ്രദഗ്ധും ഹ്യ് അപി തിഗ്മതേജാഃ; സ സാഗരാം അപ്യ് അവനിം മഹർഷിഃ
 4 പ്രസാദിതം ഹ്യ് അസ്യ മയാ മനോ ഽഭൂച്; ഛുശ്രൂഷയാ സ്വേന ച പൗരുഷേണ
     തതസ് തദ് അസ്ത്രം മമ സാവശേഷം; തസ്മാത് സമർഥോ ഽസ്മി മമൈഷ ഭാരഃ
 5 നിമേഷ മാത്രം തം ഋഷിപ്രസാദം; അവാപ്യ പാഞ്ചാല കരൂഷമത്സ്യാൻ
     നിഹത്യ പാർഥാംശ് ച സപുത്രപൗത്രാംൽ; ലോകാൻ അഹം ശസ്ത്രജിതാൻ പ്രപത്സ്യേ
 6 പിതാമഹസ് തിഷ്ഠതു തേ സമീപേ; ദ്രോണശ് ച സർവേ ച നരേന്ദ്രമുഖ്യാഃ
     യഥാപ്രധാനേന ബലേന യാത്വാ; പാർഥാൻ ഹനിഷ്യാമി മമൈഷ ഭാരഃ
 7 ഏവം ബ്രുവാണം തം ഉവാച ഭീഷ്മഃ; കിം കത്ഥസേ കാലപരീത ബുദ്ധേ
     ന കർണ ജാനാസി യഥാ പ്രധാനേ; ഹതേ ഹതാഃ സ്യുർ ധൃതരാഷ്ട്ര പുത്രാഃ
 8 യത് ഖാണ്ഡവം ദാഹയതാ കൃതം ഹി; കൃഷ്ണ ദ്വിതീയേന ധനഞ്ജയേന
     ശ്രുത്വൈവ തത് കർമ നിയന്തും ആത്മാ; ശക്യസ് ത്വയാ വൈ സഹ ബാന്ധവേന
 9 യാം ചാപി ശക്തിം ത്രിദശാധിപസ് തേ; ദദൗ മഹാമാ ഭഗവാൻ മഹേന്ദ്രഃ
     ഭസ്മീകൃതാം താം പതിതാം വിശീർണാം; ചക്രാഹതാം ദ്രക്ഷ്യസി കേശവേന
 10 യസ് തേ ശരഃ സർപമുഖോ വിഭാതി; സദാഗ്ര്യ മാല്യൈർ മഹിതഃ പ്രയത്നാത്
    സ പാണ്ഡുപുത്രാഭിഹതഃ ശരൗഘൈഃ; സഹ ത്വയാ യാസ്യതി കർണ നാശം
11 ബാണസ്യ ഭൗമസ്യ ച കർണ ഹന്താ; കിരീടിനം രക്ഷതി വാസുദേവഃ
    യസ് ത്വാദൃശാനാം ച ഗരീയസാം ച; ഹന്താ രിപൂണാം തുമുലേ പ്രഗാഢേ
12 [കർണ]
    അസംശയം വൃഷ്ണിപതിർ യഥോക്തസ്; തഥാ ച ഭൂയശ് ച തതോ മഹാത്മാ
    അഹം യദ് ഉക്തഃ പരുഷം തു കിം ചിത്; പിതാമഹസ് തസ്യ ഫലം ശൃണോതു
13 ന്യസ്യാമി ശസ്ത്രാണി ന ജാതു സംഖ്യേ; പിതാമഹോ ദ്രക്ഷ്യതി മാം സഭായാം
    ത്വയി പ്രശാന്തേ തു മമ പ്രഭാവം; ദ്രക്ഷ്യന്തി സർവേ ഭുവി ഭൂമിപാലാഃ
14 ഇത്യ് ഏവം ഉക്ത്വാ സ മഹാധനുഷ്മാൻ; ഹിത്വാ സഭാം സ്വം ഭവനം ജഗാമ
    ഭീഷ്മസ് തു ദുര്യോധനം ഏവ രാജൻ; മധ്യേ കുരൂണാം പ്രഹസന്ന് ഉവാച
15 സത്യപ്രതിജ്ഞഃ കില സൂതപുത്രസ്; തഥാ സ ഭാരം വിഷഹേത കസ്മാത്
    വ്യൂഹം പ്രതിവ്യൂഹ്യ ശിരാംസി ഭിത്ത്വാ; ലോകക്ഷയം പശ്യത ഭീമസേനാത്
16 ആവന്ത്യകാലിംഗജയദ്രഥേഷു; വേദിധ്വജേ തിഷ്ഠതി ബാഹ്ലികേ ച
    അഹം ഹനിഷ്യാമി സദാ പരേഷാം; സഹസ്രശശ് ചായുതശശ് ച യോധാൻ
17 യദൈവ രാമേ ഭഗവത്യ് അനിന്ദ്യേ; ബ്രഹ്മ ബ്രുവാണഃ കൃതവാംസ് തദ് അസ്ത്രം
    തദൈവ ധർമശ് ച തപശ് ച നഷ്ടം; വൈകർതനസ്യാധമ പുരുഷസ്യ
18 അഥോക്ത വാക്യേ നൃപതൗ തു ഭീഷ്മേ; നിക്ഷിപ്യ ശസ്ത്രാണി ഗതേ ച കർണേ
    വൈചിത്രവീര്യസ്യ സുതോ ഽൽപബുദ്ധിർ; ദുര്യോധനഃ ശാന്തനവം ബഭാഷേ