മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം17
| ←അധ്യായം16 | മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം രചന: അധ്യായം17 |
അധ്യായം18→ |
1 [ഷ്]
അഥ സഞ്ചിന്തയാനസ്യ ദേവരാജസ്യ ധീമതഃ
നഹുഷസ്യ വധോപായം ലോകപാലൈഃ സഹൈവ തൈഃ
തപസ്വീ തത്ര ഭഗവാൻ അഗസ്ത്യഃ പ്രത്യദൃശ്യത
2 സോ ഽബ്രവീദ് അർച്യ ദേവേന്ദ്രം ദിഷ്ട്യാ വൈ വർധതേ ഭവാൻ
വിശ്വരൂപവിനാശേന വൃത്രാസുരവധേന ച
3 ദിഷ്ട്യാ ച നഹുഷോ ഭ്രഷ്ടോ ദേവരാജ്യാത് പുരന്ദര
ദിഷ്ട്യാ ഹതാരിം പശ്യാമി ഭവന്തം ബലസൂദന
4 സ്വാഗതം തേ മഹർഷേ ഽസ്തു പ്രീതോ ഽഹം ദർശനാത് തവ
പാദ്യം ആചമനീയം ച ഗാം അർഘ്യം ച പ്രതീച്ഛ മേ
5 പൂജിതം ചോപവിഷ്ടം തം ആസനേ മുനിസത്തമം
പര്യപൃച്ഛത ദേവേശഃ പ്രഹൃഷ്ടോ ബ്രാഹ്മണർഷഭം
6 ഏതദ് ഇച്ഛാമി ഭഗവൻ കഥ്യമാനം ദ്വിജോത്തമ
പരിഭ്രഷ്ടഃ കഥം സ്വർഗാൻ നഹുഷഃ പാപനിശ്ചയഃ
7 ശൃണു ശക്ര പ്രിയം വാക്യം യഥാ രാജാ ദുരാത്മവാൻ
സ്വർഗാദ് ഭ്രഷ്ടോ ദുരാചാരോ നഹുഷോ ബലദർപിതഃ
8 ശ്രമാർതാസ് തു വഹന്തസ് തം നഹുഷം പാപകാരിണം
ദേവർഷയോ മഹാഭാഗാസ് തഥാ ബ്രഹ്മർഷയോ ഽമലാഃ
പപ്രച്ഛുഃ സംശയം ദേവ നഹുഷം ജയതാം വര
9 യ ഇമേ ബ്രഹ്മണാ പ്രോക്താ മന്ത്രാ വൈ പ്രോക്ഷണേ ഗവാം
ഏതേ പ്രമാണം ഭവത ഉതാഹോ നേതി വാസവ
നഹുഷോ നേതി താൻ ആഹ തമസാ മൂഢ ചേതനഃ
10 അധർമേ സമ്പ്രവൃത്തസ് ത്വം ധർമം ന പ്രതിപദ്യസേ
പ്രമാണം ഏതദ് അസ്മാകം പൂർവം പ്രോക്തം മഹർഷിഭിഃ
11 തതോ വിവദമാനഃ സ മുനിഭിഃ സഹ വാസവ
അഥ മാം അസ്പൃശൻ മൂർധ്നി പാദേനാധർമപീഡിതഃ
12 തേനാഭൂദ് ധുത തേജാഃ സ നിഃശ്രീകശ് ച ശചീപതേ
തതസ് തം അഹം ആവിഗ്നം അവോചം ഭയപീഡിതം
13 യസ്മാത് പൂർവൈഃ കൃതം ബ്രഹ്മ ബ്രഹ്മർഷിഭിർ അനുഷ്ഠിതം
അദുഷ്ടം ദൂഷയസി വൈ യച് ച മൂർധ്ന്യ് അസ്പൃശഃ പദാ
14 യച് ചാപി ത്വം ഋഷീൻ മൂഢ ബ്രഹ്മകൽപാൻ ദുരാസദാൻ
വാഹാൻ കൃത്വാ വാഹയസി തേന സ്വർഗാദ് ധതപ്രഭഃ
15 ധ്വംസ പാപപരിഭ്രഷ്ടഃ ക്ഷീണപുണ്യോ മഹീതലം
ദശവർഷസഹസ്രാണി സർപരൂപധരോ മഹാൻ
വിചരിഷ്യസി പൂർണേഷു പുനഃ സ്വർഗം അവാപ്സ്യസി
16 ഏവം ഭ്രഷ്ടോ ദുരാത്മാ സ ദേവരാജ്യാദ് അരിന്ദമ
ദിഷ്ട്യാ വർധാമഹേ ശക്ര ഹതോ ബാഹ്മണ കണ്ടകഃ
17 ത്രിവിഷ്ടപം പ്രപദ്യസ്വ പാഹി ലോകാഞ് ശചീപതേ
ജിതേന്ദ്രിയോ ജിതാമിത്രഃ സ്തൂയമാനോ മഹർഷിഭിഃ
18 തതോ ദേവാ ഭൃഷം തുഷ്ടാ മഹർഷിഗണസംവൃതാഃ
പിതരശ് ചൈവ യക്ഷാശ് ച ഭുജഗാ രാക്ഷസാസ് തഥാ
19 ഗന്ധർവാ ദേവകന്യാശ് ച സർവേ ചാപ്സരസാം ഗണാഃ
സരാംസി സരിതഃ ശൈലാഃ സാഗരാശ് ച വിശാം പതേ
20 ഉപഗമ്യാബ്രുവൻ സർവേ ദിഷ്ട്യാ വർധസി ശത്രുഹൻ
ഹതശ് ച നഹുഷഃ പാപോ ദിഷ്ട്യാഗസ്ത്യേന ധീമതാ
ദിഷ്ട്യാ പാപസമാചാരഃ കൃതഃ സർപോ മഹീതലേ