മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം151

മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം151

1 [വ്]
     വാസുദേവസ്യ തദ് വാക്യം അനുസ്മൃത്യ യുധിഷ്ഠിരഃ
     പുനഃ പപ്രച്ഛ വാർഷ്ണേയം കഥം മന്ദോ ഽബ്രവീദ് ഇദം
2 അസ്മിന്ന് അഭ്യാഗതേ കാലേ കിം ച നഃ ക്ഷമം അച്യുത
     കഥം ച വർതമാനാ വൈ സ്വധർമാൻ ന ച്യവേമഹി
3 ദുര്യോധനസ്യ കർണസ്യ ശകുനേഃ സൗബലസ്യ ച
     വാസുദേവ മതജ്ഞോ ഽസി മമ സഭ്രാതൃകസ്യ ച
4 വിദുരസ്യാപി തേ വാക്യം ശ്രുതം ഭീഷ്മസ്യ ചോഭയോഃ
     കുന്ത്യാശ് ച വിപുലപ്രജ്ഞ പ്രജ്ഞാ കാർത്സ്ന്യേന തേ ശ്രുതാ
5 സർവം ഏതദ് അതിക്രമ്യ വിചാര്യ ച പുനഃ പുനഃ
     യ നഃ ക്ഷമം മഹാബാഹോ തദ് ബ്രവീഹ്യ് അവിചാരയൻ
6 ശ്രുത്വൈതദ് ധർമരാജസ്യ ധർമാർഥസഹിതം വചഃ
     മേഘദുന്ദുഭി നിർഘോഷഃ കൃഷ്ണോ വചനം അബ്രവീത്
7 ഉക്തവാൻ അസ്മി യദ് വാക്യം ധർമാർഥസഹിതം ഹിതം
     ന തു തൻ നികൃതിപ്രജ്ഞേ കൗരവ്യേ പ്രതിതിഷ്ഠതി
8 ന ച ഭീഷ്മസ്യ ദുർമേധാഃ ശൃണോതി വിദുരസ്യ വാ
     മമ വാ ഭാഷിതം കിം ചിത് സർവം ഏവാതിവർതതേ
9 ന സ കാമയതേ ധർമം ന സ കാമയതേ യശഃ
     ജിതം സ മന്യതേ സർവം ദുരാത്മാ കർണം ആശ്രിതഃ
10 ബന്ധം ആജ്ഞാപയാം ആസ മമ ചാപി സുയോധനഃ
    ന ച തം ലബ്ധവാൻ കാമം ദുരാത്മാ ശാസനാതിഗഃ
11 ന ച ഭീഷ്മോ ന ച ദ്രോണോ യുക്തം തത്രാഹതുർ വചഃ
    സർവേ തം അനുവർതന്തേ ഋതേ വിദുരം അച്യുത
12 ശകുനിഃ സൗബലശ് ചൈവ കർണ ദുഃശാസനാവ് അപി
    ത്വയ്യ് അയുക്താന്യ് അഭാഷന്ത മൂഢാ മൂഢം അമർഷണം
13 കിം ച തേന മയോക്തേന യാന്യ് അഭാഷന്ത കൗരവാഃ
    സങ്ക്ഷേപേണ ദുരാത്മാസൗ ന യുക്തം ത്വയി വർതതേ
14 ന പാർഥിവേഷു സർവേഷു യ ഇമേ തവ സൈനികാഃ
    യത് പാപം യൻ ന കല്യാണം സർവം തസ്മിൻ പ്രതിഷ്ഠിതം
15 ന ചാപി വയം അത്യർഥം പരിത്യാഗേന കർഹി ചിത്
    കൗരവൈഃ ശമം ഇച്ഛാമസ് തത്ര യുദ്ധം അനന്തരം
16 തച് ഛ്രുത്വാ പാർഥിവാഃ സർവേ വാസുദേവസ്യ ഭാഷിതം
    അബ്രുവന്തോ മുഖം രാജ്ഞഃ സമുദൈക്ഷന്ത ഭാരത
17 യുധിഷ്ഠിരസ് ത്വ് അഭിപ്രായം ഉപലഭ്യ മഹീക്ഷിതാം
    യോഗം ആജ്ഞാപയാം ആസ ഭീമാർജുനയമൈഃ സഹ
18 തതഃ കില കിലാ ഭൂതം അനീകം പാണ്ഡവസ്യ ഹ
    ആജ്ഞാപിതേ തദാ യോഗേ സമഹൃഷ്യന്ത സൈനികാഃ
19 അവധ്യാനാം വധം പശ്യൻ ധർമരാജോ യുധിഷ്ഠിരഃ
    നിഷ്ഠനൻ ഭീമസേനം ച വിജയം ചേദം അബ്രവീത്
20 യദർഥം വനവാസശ് ച പ്രാപ്തം ദുഃഖം ച യൻ മയാ
    സോ ഽയം അസ്മാൻ ഉപൈത്യ് ഏവ പരോ ഽനർഥഃ പ്രയത്നതഃ
21 യസ്മിൻ യത്നഃ കൃതോ ഽസ്മാഭിഃ സ നോ ഹീനഃ പ്രയത്നതഃ
    അകൃതേ തു പ്രയത്നേ ഽസ്മാൻ ഉപാവൃത്തഃ കലിർ മഹാൻ
22 കഥം ഹ്യ് അവധ്യൈഃ സംഗ്രാമഃ കാര്യഃ സഹ ഭവിഷ്യതി
    കഥം ഹത്വാ ഗുരൂൻ വൃദ്ധാൻ വിജയോ നോ ഭവിഷ്യതി
23 തച് ഛുത്വാ ധർമരാജസ്യ സവ്യസാചീ പരന്തപഃ
    യദ് ഉക്തം വാസുദേവേന ശ്രാവയാം ആസ തദ് വചഃ
24 ഉക്തവാൻ ദേവകീപുത്രഃ കുന്ത്യാശ് ച വിദുരസ്യ ച
    വചനം ത ത്വയാ രാജൻ നിഖിലേനാവധാരിതം
25 ന ച തൗ വക്ഷ്യതോ ഽധർമം ഇതി മേ നൈഷ്ഠികീ മതിഃ
    ന ചാപി യുക്തം കൗന്തേയ നിവർതിതും അയുധ്യതഃ
26 തച് ഛ്രുത്വാ വാസുദേവോ ഽപി സവ്യസാചി വചസ് തദാ
    സ്മയമാനോ ഽബ്രവീത് പാർഥം ഏവം ഏതദ് ഇതി ബ്രുവൻ
27 തതസ് തേ ധൃതസങ്കൽപാ യുദ്ധായ സഹ സൈനികാഃ
    പാണ്ഡവേയാ മഹാരാജ താം രാത്രിം സുഖം ആവസൻ