മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം110
←അധ്യായം109 | മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം രചന: അധ്യായം110 |
അധ്യായം111→ |
1 [ഗാലവ]
ഗരുത്മൻ ഭുജഗേന്ദ്രാരേ സുപർണവിനതാത്മജ
നയമാം താർക്ഷ്യ പൂർവേണ യത്ര ധർമസ്യ ചക്ഷുഷീ
2 പൂർവം ഏതാം ദിശം ഗച്ഛ യാ പൂർവം പരികീർതിതാ
ദൈവതാനാം ഹി സാംനിധ്യം അത്ര കീർതിതവാൻ അസി
3 അത്ര സത്യം ച ധർമശ് ച ത്വയാ സമ്യക് പ്രകീർതിതഃ
ഇച്ഛേയം തു സമാഗന്തും സമസ്തൈർ ദൈവതൈർ അഹം
ഭൂയശ് ച താൻ സുരാൻ ദ്രഷ്ടും ഇച്ഛേയം അരുണാനുജ
4 തം ആഹ വിനതാ സൂനുർ ആരോഹസ്വേതി വൈ ദ്വിജം
ആരുരോഹാഥ സ മുനിർ ഗരുഡം ഗാലവസ് തദാ
5 ക്രമമാണസ്യ തേ രൂപം ദൃശ്യതേ പന്നഗാശന
ഭാസ്കരസ്യേവ പൂർവാഹ്ണേ സഹസ്രാംശോർ വിവസ്വതഃ
6 പക്ഷവാതപ്രണുന്നാനാം വൃക്ഷാണാം അനുഗാമിനാം
പ്രസ്ഥിതാനാം ഇവ സമം പശ്യാമീഹ ഗതിം ഖഗ
7 സസാഗരവനാം ഉർവീം സശൈലവനകാനനാം
ആകർഷന്ന് ഇവ ചാഭാസി പക്ഷവാതേന ഖേചര
8 സമീനനാഗനക്രം ച ഖം ഇവാരോപ്യതേ ജലം
വായുനാ ചൈവ മഹതാ പക്ഷവാതേന ചാനിശം
9 തുല്യരൂപാനനാൻ മത്സ്യാംസ് തിമിമത്സ്യാംസ് തിമിംഗിലാൻ
നാഗാംശ് ച നരവക്ത്രാംശ് ച പശ്യാമ്യ് ഉന്മഥിതാൻ ഇവ
10 മഹാർണവസ്യ ച രവൈഃ ശ്രോത്രേ മേ ബധിരീ കൃതേ
ന ശൃണോമി ന പശ്യാമി നാത്മനോ വേദ്മി കാരണം
11 ശനൈഃ സാധു ഭവാൻ യാതു ബ്രഹ്മഹത്യാം അനുസ്മരൻ
ന ദൃശ്യതേ രവിസ് താത ന ദിശോ ന ച ഖം ഖഗ
12 തമ ഏവ തു പശ്യാമി ശരീരം തേ ന ലക്ഷയേ
മണീവ ജാത്യൗ പശ്യാമി ചക്ഷുഷീ തേ ഽഹം അണ്ഡജ
13 ശരീരേ തു ന പശ്യാമി തവ ചൈവാത്മനശ് ച ഹ
പദേ പദേ തു പശ്യാമി സലിലാദ് അഗ്നിം ഉത്ഥിതം
14 സ മേ നിർവാപ്യ സഹസാ ചക്ഷുഷീ ശാമ്യതേ പുനഃ
തൻ നിവർത മഹാൻ കാലോ ഗച്ഛതോ വിനതാത്മജ
15 ന മേ പ്രയോജനം കിം ചിദ് ഗമനേ പന്നഗാശന
സംനിവർത മഹാവേഗന വേഗം വിഷഹാമി തേ
16 ഗുരവേ സംശ്രുതാനീഹ ശതാന്യ് അഷ്ടൗ ഹി വാജിനാം
ഏകതഃ ശ്യാമ കർണാനാം ശുഭ്രാണാം ചന്ദ്ര വർചസാം
17 തേഷാം ചൈവാപവർഗായ മാർഗം പശ്യാമി നാണ്ഡജ
തതോ ഽയം ജീവിതത്യാഗേ ദൃഷ്ടോ മാർഗോ മയാത്മനഃ
18 നൈവ മേ ഽസ്തി ധനം കിം ചിൻ ന ധനേനാന്വിതഃ സുഹൃത്
ന ചാർഥേനാപി മഹതാ ശക്യം ഏതദ് വ്യപോഹിതും
19 ഏവം ബഹു ച ദീനം ച ബ്രുവാണം ഗാലവം തദാ
പ്രത്യുവാച വ്രജന്ന് ഏവ പ്രഹസൻ വിനതാത്മജഃ
20 നാതിപ്രജ്ഞോ ഽസി വിപ്രർഷേ യോ ഽഽത്മാനം ത്യക്തും ഇച്ഛസി
ന ചാപി കൃത്രിമഃ കാലഃ കാലോ ഹി പരമേശ്വരഃ
21 കിം അഹം പൂർവം ഏവേഹ ഭവതാ നാഭിചോദിതഃ
ഉപായോ ഽത്ര മഹാൻ അസ്തി യേനൈതദ് ഉപപദ്യതേ
22 തദ് ഏഷ ഋഷഭോ നാമ പർവതഃ സാഗരോരസി
അത്ര വിശ്രമ്യ ഭുക്ത്വാ ച നിവർതിഷ്യാവ ഗാലവ