മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം111
←അധ്യായം110 | മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം രചന: അധ്യായം111 |
അധ്യായം112→ |
1 [ൻ]
ഋഷഭസ്യ തതഃ ശൃംഗേ നിപത്യ ദ്വിജ പക്ഷിണൗ
ശാണ്ഡിലീം ബ്രാഹ്മണീം തത്ര ദദൃശാതേ തപോഽന്വിതാം
2 അഭിവാദ്യ സുപർണസ് തു ഗാലവശ് ചാഭിപൂജ്യ താം
തയാ ച സ്വാഗതേനോക്തൗ വിഷ്ടരേ സംനിഷീദതുഃ
3 സിദ്ധം അന്നം തയാ ക്ഷിപ്രം ബലിമന്ത്രോപബൃംഹിതം
ഭുക്ത്വാ തൃപ്താവ് ഉഭൗ ഭൂമൗ സുപ്തൗ താവ് അന്നമോഹിതൗ
4 മുഹൂർതാത് പ്രതിബുദ്ധസ് തു സുപർണോ ഗമനേപ്സയാ
അഥ ഭ്രഷ്ടതനൂജാംഗം ആത്മാനം ദദൃശേ ഖഗഃ
5 മാംസപിണ്ഡോപമോ ഽഭൂത് സ മുഖപാദാന്വിതഃ ഖഗഃ
ഗാലവസ് തം തഥാ ദൃഷ്ട്വാ വിഷണ്ണഃ പര്യപൃച്ഛത
6 കിം ഇദം ഭവതാ പ്രാപ്തം ഇഹാഗമനജം ഫലം
വാസോ ഽയം ഇഹ കാലം തു കിയന്തം നൗ ഭവിഷ്യതി
7 കിം നു തേ മനസാ ധ്യാതം അശുഭം ധർമദൂഷണം
ന ഹ്യ് അയം ഭവതഃ സ്വൽപോ വ്യഭിചാരോ ഭവിഷ്യതി
8 സുപർണോ ഽഥാബ്രവീദ് വിപ്രം പ്രധ്യാതം വൈ മയാ ദ്വിജ
ഇമാം സിദ്ധാം ഇതോ നേതും തത്ര യത്ര പ്രജാപതിഃ
9 യത്ര ദേവോ മഹാദേവോ യത്ര വിഷ്ണുഃ സനാതനഃ
യത്ര ധർമശ് ച യജ്ഞശ് ച തത്രേയം നിവസേദ് ഇതി
10 സോ ഽഹം ഭഗവതീം യാചേ പ്രണതഃ പ്രിയകാമ്യയാ
മയൈതൻ നാമ പ്രധ്യാതം മനസാ ശോചതാ കില
11 തദ് ഏവം ബഹുമാനാത് തേ മയേഹാനീപ്സിതം കൃതം
സുകൃതം ദുഷ്കൃതം വാ ത്വം മാഹാത്മ്യാത് ക്ഷന്തും അർഹസി
12 സാ തൗ തദാബ്രവീത് തുഷ്ടാ പതഗേന്ദ്ര ദ്വിജർഷഭൗ
ന ഭേതവ്യം സുപർണോ ഽസി സുപർണ ത്യജ സംഭ്രമം
13 നിന്ദിതാസ്മി ത്വയാ വത്സ ന ച നിന്ദാം ക്ഷമാമ്യ് അഹം
ലോകേഭ്യഃ സ പരിഭ്രശ്യേദ് യോ മാം നിന്ദേത പാപകൃത്
14 ഹീനയാകൽഷണൈഃ സർവൈസ് തഥാനിന്ദിതയാ മയാ
ആചാരം പ്രതിഗൃഹ്ണന്ത്യാ സിദ്ധിഃ പ്രാപ്തേയം ഉത്തമാ
15 ആചാരാൽ ലഭതേ ധർമം ആചാരാൽ ലഭതേ ധനം
ആചാരാച് ഛ്രിയം ആപ്നോതി ആചാരോ ഹന്ത്യ് അലക്ഷണം
16 തദായുഷ്മൻ ഖഗ പതേ യഥേഷ്ടം ഗമ്യതാം ഇതഃ
ന ച തേ ഗർഹണീയാപി ഹർഹിതവ്യാഃ സ്ത്രിയഃ ക്വ ചിത്
17 ഭവിതാസി യഥാപൂർവം ബലവീര്യസമന്വിതഃ
ബഭൂവതുസ് തതസ് തസ്യ പക്ഷൗ ദ്രവിണവത്തരൗ
18 അനുജ്ഞാതശ് ച ശാണ്ഡില്യാ യഥാഗതം ഉപാഗമത്
നൈവ ചാസാദയാം ആസ തഥാരൂപാംസ് തുരംഗമാൻ
19 വിശ്വാമിത്രോ ഽഥ തം ദൃഷ്ട്വാ ഗാലവം ചാധ്വനി സ്ഥിതം
ഉവാച വദതാം ശ്രേഷ്ഠോ വൈനതേയസ്യ സംനിധൗ
20 യസ് ത്വയാ സ്വയം ഏവാർഥഃ പ്രതിജ്ഞാതോ മമ ദ്വിജ
തസ്യ കാലോ ഽപവർഗസ്യ യഥാ വാ മന്യതേ ഭവാൻ
21 പ്രതീക്ഷിഷ്യാമ്യ് അഹം കാലം ഏതാവന്തം തഥാ പരം
യഥാ സംസിധ്യതേ വിപ്ര സ മാർഗസ് തു നിശമ്യതാം
22 സുപർണോ ഽഥാബ്രവീദ് ദീനം ഗാലവം ഭൃശദുഃഖിതം
പ്രത്യക്ഷം ഖല്വ് ഇദാനീം മേ വിശ്വാമിത്രോ യദ് ഉക്തവാൻ
23 തദ് ആഗച്ഛ ദ്വിജശ്രേഷ്ഠ മന്ത്രയിഷ്യാവ ഗാലവ
നാദത്ത്വാ ഗുരവേ ശക്യം കൃത്സ്നം അർഥം ത്വയാസിതും