മഹാഭാരതം മൂലം/ആശ്രമവാസികപർവം/അധ്യായം7
| ←അധ്യായം6 | മഹാഭാരതം മൂലം/ആശ്രമവാസികപർവം രചന: അധ്യായം7 |
അധ്യായം8→ |
1 [ധൃ]
സ്പൃശ മാം പാണിനാ ഭൂയഃ പരിഷ്വജ ച പാണ്ഡവ
ജീവാമീവ ഹി സംസ്പർശാത് തവ രാജീവലോചന
2 മൂർധാനം ച തവാഘ്രാതും ഇച്ഛാമി മനുജാധിപ
പാണിഭ്യാം ച പരിസ്പ്രഷ്ടും പ്രാണാ ഹി ന ജഹുർ മമ
3 അഷ്ടമോ ഹ്യ് അദ്യ കാലോ ഽയം ആഹാരസ്യ കൃതസ്യ മേ
യേനാഹം കുരുശാർദൂല ന ശക്നോമി വിചേഷ്ടിതും
4 വ്യായാമശ് ചായം അത്യർഥം കൃതസ് ത്വാം അഭിയാചതാ
തതോ ഗ്ലാന മനാസ് താത നഷ്ടസഞ്ജ്ഞ ഇവാഭവം
5 തവാമൃത സമസ്പർശം ഹസ്തസ്പർശം ഇമം വിഭോ
ലബ്ധ്വാ സഞ്ജീവിതോ ഽസ്മീതി മന്യേ കുരുകുലോദ്വഹ
6 [വൈ]
ഏവം ഉക്തസ് തു കൗന്തേയഃ പിത്രാ ജ്യേഷ്ഠേന ഭാരത
പസ്പർശ സർവഗാത്രേഷു സൗഹാർദാത് തം ശനൈസ് തദാ
7 ഉപലഭ്യ തഥ പ്രാണാൻ ധൃതരാഷ്ട്രോ മഹീപതിഃ
ബാഹുഭ്യാം സമ്പരിഷ്വജ്യ മൂർധ്ന്യ് ആജിഘ്രത പാണ്ഡവം
8 വിദുരാദയശ് ച തേ സർവേ രുരുദുർ ദുഃഖിതാ ഭൃശം
അതിദുഃഖാച് ച രാജാനം നോചുഃ കിം ചന പാണ്ഡവാഃ
9 ഗാന്ധാരീ ത്വ് ഏവ ധർമജ്ഞാ മനസോദ്വഹതീ ഭൃശം
ദുഃഖാന്യ് അവാരയദ് രാജൻ മൈവം ഇത്യ് ഏവ ചാബ്രവീത്
10 ഇതരാസ് തു സ്ത്രിയഃ സർവാഃ കുന്ത്യാ സഹ സുദുഃഖിതാഃ
നേത്രൈർ ആഗതവിക്ലേശൈഃ പരിവാര്യ സ്ഥിതാഭവൻ
11 അഥാബ്രവീത് പുനർ വാക്യം ധൃതരാഷ്ട്രോ യുധിഷ്ഠിരം
അനുജാനീഹി മാം രാജംസ് താപസ്യേ ഭരതർഷഭ
12 ഗ്ലായതേ മേ മനസ് താത ഭൂയോ ഭൂയഃ പ്രജൽപതഃ
ന മാം അതഃ പരം പുത്ര പരിക്ലേഷ്ടും ഇഹാർഹസി
13 തസ്മിംസ് തു കൗരവേന്ദ്രേ തം തഥാ ബ്രുവതി പാണ്ഡവം
സർവേഷാം അവരോധാനാം ആർതനാദോ മഹാൻ അഭൂത്
14 ദൃഷ്ട്വാ കൃശം വിവർണം ച രാജാനം അതഥോചിതം
ഉപവാസപരിശ്രാന്തം ത്വഗ് അസ്ഥി പരിവാരിതം
15 ധർമപുത്രഃ സ പിതരം പരിഷ്വജ്യ മഹാഭുജഃ
ശോകജം ബാഷ്പം ഉത്സൃജ്യ പുനർ വചനം അബ്രവീത്
16 ന കാമയേ നരശ്രേഷ്ഠ ജീവിതം പൃഥിവീം തഥാ
യഥാ തവ പ്രിയം രാജംശ് ചികീർഷാമി പരന്തപ
17 യദി ത്വ് അഹം അനുഗ്രാഹ്യോ ഭവതോ ദയിതോ ഽപി വാ
ക്രിയതാം താവദ് ആഹാരസ് തതോ വേത്സ്യാമഹേ വയം
18 തതോ ഽബ്രവീൻ മഹാതേജാ ധർമപുത്രം സ പാർഥിവഃ
അനുജ്ഞാതസ് ത്വയാ പുത്ര ഭുഞ്ജീയാം ഇതി കാമയേ
19 ഇതി ബ്രുവതി രാജേന്ദ്രേ ധൃതരാഷ്ട്രേ യുധിഷ്ഠിരം
ഋഷിഃ സത്യവതീ പുത്രോ വ്യാസോ ഽഭ്യേത്യ വചോ ഽബ്രവീത്