Jump to content

മഹാഭാരതം മൂലം/ആശ്രമവാസികപർവം/അധ്യായം6

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/ആശ്രമവാസികപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം6

1 [യ്]
     ന മാം പ്രീണയതേ രാജ്യം ത്വയ്യ് ഏവം ദുഃഖിതേ നൃപ
     ധിൻ മാം അസ്തു സുദുർബുദ്ധിം രാജ്യസക്തം പ്രമാദിനം
 2 യോ ഽഹം ഭവന്തം ദുഃഖാർതം ഉപവാസകൃശം നൃപ
     യതാഹാരം ക്ഷിതിശയം നാവിന്ദം ഭ്രാതൃഭിഃ സഹ
 3 അഹോ ഽസ്മി വഞ്ചിതോ മൂഢോ ഭവതാ ഗൂഢബുദ്ധിനാ
     വിശ്വാസയിത്വാ പൂർവം മാം യദ് ഇദം ദുഃഖം അശ്നുഥാഃ
 4 കിം മേ രാജ്യേന ഭോഗൈർ വാ കിം യജ്ഞൈഃ കിം സുഖേന വാ
     യസ്യ മേ ത്വം മഹീപാല ദുഃഖാന്യ് ഏതാന്യ് അവാപ്തവാൻ
 5 പീഡിതം ചാപി ജാനാമി രാജ്യം ആത്മാനം ഏവ ച
     അനേന വചസാ തുഭ്യം ദുഃഖിതസ്യ ജനേശ്വര
 6 ഭവാൻ പിതാ ഭവാൻ മാതാ ഭവാൻ നഃ പരമോ ഗുരുഃ
     ഭവതാ വിപ്രഹീണാ ഹി ക്വ നു തിഷ്ഠാമഹേ വയം
 7 ഔരസോ ഭവതഃ പുത്രോ യുയുത്സുർ നൃപസത്തമ
     അസ്തു രാജാ മഹാരാജ യം ചാന്യം മന്യതേ ഭവാൻ
 8 അഹം വനം ഗമിഷ്യാമി ഭവാൻ രാജ്യം പ്രശാസ്ത്വ് ഇദം
     ന മാം അയശസാ ദഗ്ധം ഭൂയസ് ത്വം ദഗ്ധും അർഹസി
 9 നാഹം രാജാ ഭവാൻ രാജാ ഭവതാ പരവാൻ അഹം
     കഥം ഗുരും ത്വാം ധർമജ്ഞം അനുജ്ഞാതും ഇഹോത്സഹേ
 10 ന മന്യുർ ഹൃദി നഃ കശ് ചിദ് ദുര്യോധനകൃതേ ഽനഘ
    ഭവിതവ്യം തഥാ തദ് ധി വയം തേ ചൈവ മോഹിതാഃ
11 വയം ഹി പുത്രാ ഭവതോ യഥാ ദുര്യോധനാദയഃ
    ഗാന്ധാരീ ചൈവ കുന്തീ ച നിർവേശേഷേ മതേ മമ
12 സ മാം ത്വം യദി രാജേന്ദ്ര പരിത്യജ്യ ഗമിഷ്യസി
    പൃഷ്ഠതസ് ത്വാനുയാസ്യാമി സത്യേനാത്മാനം ആലഭേ
13 ഇയം ഹി വസുസമ്പൂർണാ മഹീ സാഗരമേഖലാ
    ഭവതാ വിപ്രഹീണസ്യ ന മേ പ്രീതികരീ ഭവേത്
14 ഭവദീയം ഇദം സർവം ശിരസാ ത്വാം പ്രസാദയേ
    ത്വദധീനാഃ സ്മ രാജേന്ദ്ര വ്യേതു തേ മാനസോ ജ്വരഃ
15 ഭവിതവ്യം അനുപ്രാപ്തം മന്യേ ത്വാം തജ് ജനാധിപ
    ദിഷ്ട്യാ ശുശ്രൂഷമാണസ് ത്വാം മോക്ഷ്യാമി മനസോ ജ്വരം
16 [ധൃ]
    താപസ്യേ മേ മനസ് താത വർതതേ കുരുനന്ദന
    ഉചിതം ഹി കുലേ ഽസ്മാകം അരണ്യഗമനം പ്രഭോ
17 ചിരം അസ്മ്യ് ഉഷിതഃ പുത്ര ചിരം ശുശ്രൂഷിതസ് ത്വയാ
    വൃദ്ധം മാം അഭ്യനുജ്ഞാതും ത്വം അർഹസി ജനാധിപ
18 [വൈ]
    ഇത്യ് ഉക്ത്വാ ധർമരാജാനം വേപമാനഃ കൃതാഞ്ജലിം
    ഉവാച വചനം രാജാ ധൃതരാഷ്ട്രോ ഽംബികാ സുതഃ
19 സഞ്ജയം ച മഹാമാത്രം കൃപം ചാപി മഹാരഥം
    അനുനേതും ഇഹേച്ഛാമി ഭവദ്ഭിഃ പൃഥിവീപതിം
20 ഗ്ലായതേ മേ മനോ ഹീദം മുഖം ച പരിശുഷ്യതി
    വയസാ ച പ്രകൃഷ്ടേന വാഗ് വ്യായാമേന ചൈവ ഹി
21 ഇത്യ് ഉക്ത്വാ സ തു ധർമാത്മാ വൃദ്ധോ രാജാ കുരൂദ്വഹഃ
    ഗാന്ധാരീം ശിശ്രിയേ ധീമാൻ സഹസൈവ ഗതാസുവത്
22 തം തു ദൃഷ്ട്വാ തഥാസീനം നിശ്ചേഷ്ടം കുരു പാർഥിവം
    ആർതിം രാജാ യയൗ തൂർണം കൗന്തേയഃ പരവീരഹാ
23 [യ്]
    യസ്യ നാഗസഹസ്രേണ ദശ സംഖ്യേന വൈ ബലം
    സോ ഽയം നാരീം ഉപാശ്രിത്യ ശേതേ രാജാ ഗതാസുവത്
24 ആയസീ പ്രതിമാ യേന ഭീമസേനസ്യ വൈ പുരാ
    ചൂർണീകൃതാ ബലവതാ സബലാർഥീ ശ്രിതഃ സ്ത്രിയം
25 ധിഗ് അസ്തു മാം അധർമജ്ഞം ധിഗ് ബുദ്ധിം ധിക് ച മേ ശ്രുതം
    യത്കൃതേ പൃഥിവീപാലഃ ശേതേ ഽയം അതഥോചിതഃ
26 അഹം അപ്യ് ഉപവത്സ്യാമി യഥൈവായം ഗുരുർ മമ
    യദി രാജാ ന ഭുങ്ക്തേ ഽയം ഗാന്ധാരീ ച യശസ്വിനീ
27 [വൈ]
    തതോ ഽസ്യ പാണിനാ രാജാ ജലശീതേന പാണ്ഡവഃ
    ഉരോ മുഖം ച ശനകൈഃ പര്യമാർജത ധർമവിത്
28 തേന രത്നൗഷധിമതാ പുണ്യേനച സുഗന്ധിനാ
    പാണിസ്പർശേന രാജ്ഞസ് തു രാജാ സഞ്ജ്ഞാം അവാപ ഹ