മഹാഭാരതം മൂലം/ആശ്രമവാസികപർവം/അധ്യായം17
| ←അധ്യായം16 | മഹാഭാരതം മൂലം/ആശ്രമവാസികപർവം രചന: അധ്യായം17 |
അധ്യായം18→ |
1 [വൈ]
വ്യുഷിതായാം രജന്യാം തു ധൃതരാഷ്ട്രോ ഽംബികാ സുതഃ
വിദുരം പ്രേഷയാം ആസ യുധിഷ്ഠിര നിവേശനം
2 സ ഗത്വാ രാജവചനാദ് ഉവാചാച്യുതം ഈശ്വരം
യുധിഷ്ഠിരം മഹാതേജാഃ സർവബുദ്ധിമതാം വരഃ
3 ധൃതരാഷ്ട്രോ മഹാരാജ വനവാസായ ദീക്ഷിതഃ
ഗമിഷ്യതി വനം രാജൻ കാർതികീം ആഗതാം ഇമാം
4 സ ത്വാ കുരു കുലശ്രേഷ്ഠ കിം ചിദ് അർഥം അഭീപ്സതി
ശ്രാദ്ധം ഇച്ഛതി ദാതും സ ഗാംഗേയസ്യ മഹാത്മനഃ
5 ദ്രോണസ്യ സോമദത്തസ്യ ബാഹ്ലീകസ്യ ച ധീമതഃ
പുത്രാണാം ചൈവ സർവേഷാം യേ ചാസ്യ സുഹൃദോ ഹതാഃ
യദി ചാഭ്യനുജാനീഷേ സൈന്ധവാപസദസ്യ ച
6 ഏതച് ഛ്രുത്വാ തു വചനം വിദുരസ്യ യുധിഷ്ഠിരഃ
ഹൃഷ്ടഃ സമ്പൂജയാം ആസ ഗുഡാ കേശശ് ച പാണ്ഡവഃ
7 ന തു ഭീമോ ദൃഢക്രോധസ് തദ് വചോ ജഗൃഹേ തദാ
വിദുരസ്യ മഹാതേജാ ദുര്യോധനകൃതം സ്മരൻ
8 അഭിപ്രായം വിദിത്വാ തു ഭീമസേനസ്യ ഫൽഗുനഃ
കിരീടീ കിം ചിദ് ആനമ്യ ഭീമം വചനം അബ്രവീത്
9 ഭീമ രാജാ പിതാ വൃദ്ധോ വനവാസായ ദീക്ഷിതഃ
ദാതും ഇച്ഛതി സർവേഷാം സുഹൃദാം ഔർധ്വ ദേഹികാം
10 ഭവതാ നിർജിതം വിത്തം ദാതും ഇച്ഛതി കൗരവഃ
ഭീഷ്മാദീനാം മഹാബാഹോ തദനുജ്ഞാതും അർഹസി
11 ദിഷ്ട്യാ ത്വ് അദ്യ മഹാബാഹോ ധൃതരാഷ്ട്രഃ പ്രയാചതി
യാചിതോ യഃ പുരാസ്മാഭിഃ പശ്യ കാലസ്യ പര്യയം
12 യോ ഽസൗ പൃഥിവ്യാഃ കൃത്സ്നായാ ഭർതാ ഭൂത്വാ നരാധിപഃ
പരൈർ വിനിഹതാപത്യോ വനം ഗന്തും അഭീപ്സതി
13 മാ തേ ഽന്യത് പുരുഷവ്യാഘ്ര ദാനാദ് ഭവതു ദർശനം
അയശസ്യം അതോ ഽന്യത് സ്യാദ് അധർമ്യം ച മഹാഭുജ
14 രാജാനം ഉപതിഷ്ഠസ്വ ജ്യേഷ്ഠം ഭ്രാതരം ഈശ്വരം
അർഹസ് ത്വം അസി ദാതും വൈ നാദാതും ഭരതർഷഭ
ഏവം ബ്രുവാണം കൗന്തേയം ധർമരാജോ ഽഭ്യപൂജയത്
15 ഭീമസേനസ് തു സക്രോധഃ പ്രോവാചേദം വചസ് തദാ
വയം ഭീഷ്മസ്യ കുർമേഹ പ്രേതകാര്യാണി ഫൽഗുന
16 സോമദത്തസ്യ നൃപതേർ ഭൂരിശ്രവസ ഏവ ച
ബാഹ്ലീകസ്യ ച രാജർഷേർ ദ്രോണസ്യ ച മഹാത്മനഃ
17 അന്യേഷാം ചൈവ സുഹൃദാം കുന്തീ കർണായ ദാസ്യതി
ശ്രാദ്ധാനി പുരുഷവ്യാഘ്ര മാദാത് കൗരവകോ നൃപഃ
18 ഇതി മേ വർതതേ ബുദ്ധിർ മാ വോ നന്ദന്തു ശത്രവഃ
കഷ്ടാത് കഷ്ടതരം യാന്തു സർവേ ദുര്യോധനാദയഃ
യൈർ ഇയം പൃഥിവീ സർവാ ഘാതിതാ കുലപാംസനൈഃ
19 കുതസ് ത്വം അദ്യ വിസ്മൃത്യ വൈരം ദ്വാദശ വാർഷികം
അജ്ഞാതവാസ ഗമനം ദ്രൗപദീ ശോകവർധനം
ക്വ തദാ ധൃതരാഷ്ട്രസ്യ സ്നേഹോ ഽസ്മാസ്വ് അഭവത് തദാ
20 കൃഷ്ണാജിനോപസംവ്വീതോ ഹൃതാഭരണ ഭൂഷണഃ
സാർധം പാഞ്ചാല പുത്ര്യാ ത്വം രാജാനം ഉപജഗ്മിവാൻ
ക്വ തദാ ദ്രോണ ഭീഷ്മൗ തൗ സോമദത്തോ ഽപി വാഭവത്
21 യത്ര ത്രയോദശ സമാ വനേ വന്യേന ജീവസി
ന തദാ ത്വാ പിതാ ജ്യേഷ്ഠഃ പിതൃത്വേനാഭിവീക്ഷതേ
22 കിം തേ തദ് വിസ്മൃതം പാർഥ യദ് ഏഷ കുലപാംസനഃ
ദുർവൃത്തോ വിദുരം പ്രാഹ ദ്യൂതേ കിം ജിതം ഇത്യ് ഉത
23 തം ഏവം വാദിനം രാജാ കുന്തീപുത്രോ യുധിഷ്ഠിരഃ
ഉവാച ഭ്രാതരം ധീമാഞ് ജോഷം ആസ്വേതി ഭർത്സയൻ