മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം51

മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 51

1 [ജ്]
     ബാലോ വാക്യം സ്ഥവിര ഇവ പ്രഭാഷതേ; നായം ബാലഃ സ്ഥവിരോ ഽയം മതോ മേ
     ഇച്ഛാമ്യ് അഹം വരം അസ്മൈ പ്രദാതും; തൻ മേ വിപ്രാ വിതരധ്വം സമേതാഃ
2 [സദസ്യാഹ്]
     ബാലോ ഽപി വിപ്രോ മാന്യ ഏവേഹ രാജ്ഞാം; യശ് ചാവിദ്വാൻ യശ് ച വിദ്വാൻ യഥാവത്
     സർവാൻ കാമാംസ് ത്വത്ത ഏഷോ ഽർഹതേ ഽദ്യ; യഥാ ച നസ് തക്ഷക ഏതി ശീഘ്രം
3 [സ്]
     വ്യാഹർതുകാമേ വരദേ നൃപേ ദ്വിജം; വരം വൃണീഷ്വേതി തതോ ഽഭ്യുവാച
     ഹോതാ വാക്യം നാതിഹൃഷ്ടാന്തർ ആത്മാ; കർമണ്യ് അസ്മിംസ് തക്ഷകോ നൈതി താവത്
4 [ജ്]
     യഥാ ചേദം കർമ സമാപ്യതേ മേ; യഥാ ച നസ് തക്ഷക ഏതി ശീഘ്രം
     തഥാ ഭവന്തഃ പ്രയതന്തു സർവേ; പരം ശക്ത്യാ സ ഹി മേ വിദ്വിഷാണഃ
5 [ർത്വിജഹ്]
     യഥാശാസ്ത്രാണി നഃ പ്രാഹുർ യഥാ ശംസതി പാവകഃ
     ഇന്ദ്രസ്യ ഭവനേ രാജംസ് തക്ഷകോ ഭയപീഡിതഃ
6 [സ്]
     യഥാ സൂതോ ലോഹിതാക്ഷോ മഹാത്മാ; പൗരാണികോ വേദിതവാൻ പുരസ്താത്
     സ രാജാനം പ്രാഹ പൃഷ്ടസ് തദാനീം; യഥാഹുർ വിപ്രാസ് തദ്വദ് ഏതൻ നൃദേവ
7 പുരാണം ആഗമ്യ തതോ ബ്രവീമ്യ് അഹം; ദത്തം തസ്മൈ വരം ഇന്ദ്രേണ രാജൻ
     വസേഹ ത്വം മത്സകാശേ സുഗുപ്തോ; ന പാവകസ് ത്വാം പ്രദഹിഷ്യതീതി
8 ഏതച് ഛ്രുത്വാ ദീക്ഷിതസ് തപ്യമാന; ആസ്തേ ഹോതാരം ചോദയൻ കർമകാലേ
     ഹോതാ ച യത്തഃ സ ജുഹാവ മന്ത്രൈർ; അഥോ ഇന്ദ്രഃ സ്വയം ഏവാജഗാമ
9 വിമാനം ആരുഹ്യ മഹാനുഭാവഃ; സർവൈർ ദേവൈഃ പരിസംസ്തൂയമാനഃ
     ബലാഹകൈശ് ചാപ്യ് അനുഗമ്യമാനോ; വിദ്യാധരൈർ അപ്സരസാം ഗണൈശ് ച
10 തസ്യോത്തരീയേ നിഹിതഃ സ നാഗോ; ഭയോദ്വിഗ്നഃ ശർമ നൈവാഭ്യഗച്ഛത്
    തതോ രാജാ മന്ത്രവിദോ ഽബ്രവീത് പുനഃ; ക്രുദ്ധോ വാക്യം തക്ഷകസ്യാന്തം ഇച്ഛൻ
11 ഇന്ദ്രസ്യ ഭവനേ വിപ്രാ യദി നാഗഃ സ തക്ഷകഃ
    തം ഇന്ദ്രേണൈവ സഹിതം പാതയധ്വം വിഭാവസൗ
12 [ർത്വിജഹ്]
    അയം ആയാതി വൈ തൂർണം തക്ഷകസ് തേ വശം നൃപ
    ശ്രൂയതേ ഽസ്യ മഹാൻ നാദോ രുവതോ ഭൈരവം ഭയാത്
13 നൂനം മുക്തോ വജ്രഭൃതാ സ നാഗോ; ഭ്രഷ്ടശ് ചാങ്കാൻ മന്ത്രവിസ്രസ്ത കായഃ
    ഘൂർണന്ന് ആകാശേ നഷ്ടസഞ്ജ്ഞോ ഽഭ്യുപൈതി; തീവ്രാൻ നിഃശ്വാസാൻ നിഃശ്വസൻ പന്നഗേന്ദ്രഃ
14 വർതതേ തവ രാജേന്ദ്ര കർമൈതദ് വിധിവത് പ്രഭോ
    അസ്മൈ തു ദ്വിജമുഖ്യായ വരം ത്വം ദാതും അർഹസി
15 [ജ്]
    ബാലാഭിരൂപസ്യ തവാപ്രമേയ; വരം പ്രയച്ഛാമി യഥാനുരൂപം
    വൃണീഷ്വ യത് തേ ഽഭിമതം ഹൃദി സ്ഥിതം; തത് തേ പ്രദാസ്യാമ്യ് അപി ചേദ് അദേയം
16 [സ്]
    പതിഷ്യമാണേ നാഗേന്ദ്രേ തക്ഷകേ ജാതവേദസി
    ഇദം അന്തരം ഇത്യ് ഏവം തദാസ്തീകോ ഽഭ്യചോദയത്
17 വരം ദദാസി ചേൻ മഹ്യം വൃണോമി ജനമേജയ
    സത്രം തേ വിരമത്വ് ഏതൻ ന പതേയുർ ഇഹോരഗാഃ
18 ഏവം ഉക്തസ് തതോ രാജാ ബ്രഹ്മൻ പാരിക്ഷിതസ് തദാ
    നാതിഹൃഷ്ടമനാ വാക്യം ആസ്തീകം ഇദം അബ്രവീത്
19 സുവർണം രജതം ഗാശ് ച യച് ചാന്യൻ മന്യസേ വിഭോ
    തത് തേ ദദ്യാം വരം വിപ്ര ന നിവർതേത് ക്രതുർ മമ
20 [ആ]
    സുവർണം രജതം ഗാശ് ച ന ത്വാം രാജൻ വൃണോമ്യ് അഹം
    സത്രം തേ വിരമത്വ് ഏതത് സ്വസ്തി മാതൃകുലസ്യ നഃ
21 [സ്]
    ആസ്തീകേനൈവം ഉക്തസ് തു രാജാ പാരിക്ഷിതസ് തദാ
    പുനഃ പുനർ ഉവാചേദം ആസ്തീകം വദതാം വരം
22 അന്യം വരയ ഭദ്രം തേ വരം ദ്വിജ വരോത്തമ
    അയാചത ന ചാപ്യ് അന്യം വരം സ ഭൃഗുനന്ദന
23 തതോ വേദവിദസ് തത്ര സദസ്യാഃ സർവ ഏവ തം
    രാജാനം ഊചുഃ സഹിതാ ലഭതാം ബ്രാഹ്മണോ വരം