. ഓരോരോ ദിനമായ നന്മകൊ ഒരോരോന്നു മുറിക്കയും, സമുചിതം വിക്ഷിച്ചുടൻ ശിക്ഷയെ ആരോ ദുമ്മിതിയായവന്നരുകയും പൊന്നിയേ ചെയ്തയാൽ നേരോടന്ത കണ്ഡധാരിതയുമി കാലത്തിലാവില്ലയോ. എന്റെ പൊക്കം പൊന്മണി നിത്യദീപ്തിയിവയാൽ ചിക്കെന്നേറ്റമധികരിച്ചധികമായ മൌജ്ജ്വല്യ ഭാരത്തോടേ നിൽക്കും വെൺകളിമടമേൽ മണമെഴും പൂമെത്തയിൽ പള്ളികൊ ആൾക്കാമ്പിൽ സുഖമേന്തിടും നൃപതിയും നിത്യം വസിക്കുന്നിതോ? പാരം നീളമിരുന്ന് നൽകുടുമയും നാരംഗാരു പ്രഭാ പൂരം തന്റെ പ്രഭാവവുമലം സാരം യൌവനമാമവസ്ഥയതിലും നേരം നശിക്കും; പരീ വാരം രോഗസമൂഹമാണഥ വരും ഘോരം ജമാൽ മൃത്യവും. എൻ ഒന്നിന്നും വഴിപോലെ പാക്കിലാവും നാശം ഭവിക്കുന്നതി ല്ലെന്നാൽ വൃദ്ധിയുമില്ല; പിന്നെ വിവിധാ വസ്ഥാവിശേഷങ്ങളാൽ ഒന്നൊന്നായി മാറിമാറിയഖിലം കാണുന്നതാണെന്നുതാൻ നന്നായിന്നരുളുന്നതുണ്ടു ചില രന്മാർ മഹാന്മാർ ഭൂവി. ധീ പാനം ചെയ്തുനെല്ലാജ്ജലധിയു; മെതിരായ സ്വമുണ്ടാക്കിയ ന്യൻ; നൂനം ശസ്ത്രങ്ങളങ്ങളുമൊരുവടിയാ ലേകനില്ലായ്മ ചെയ്തു.
