രണ്ടാം പ്രകരണം മരം മുന്നോട്ടാശവലിക്കുന്നു, പിന്നോട്ടങ്ങനെ നാണവും അവയ്ക്കിടയിലൂഞ്ഞാൽ പോലാടുന്നികൾ മാനസം ദക്ഷിണാശയിൽ വർത്തിച്ചു കരം നീട്ടുന്ന സൂനും കുറഞ്ഞീടുന്നു തേജസ്സു പരന്റെ കഥയെന്താ ദരിദ്രൻ വ്യാധിതൻ മൂഢൻ പ്രവാസീ നിത്യസേവകൻ അഞ്ചുപേരിവർ ജീവിച്ചു വാഴ്ത്തിലും മൃതതുല്യരാം. വരുന്ന മാംസമതുകൂടെ വെടിഞ്ഞിടുമ്പോൾ ഭാരങ്ങൾ ബന്ധുസുതസഞ്ചയമെന്നിതെല്ലാം ദൂരെ ത്യജിച്ചിടുവതഭൂതമോ നിനച്ചാൽ? മുൻപേയുള്ളതുതന്നെയിനിയഗണം, സംസാരവും, പേരു, മു കമ്പം വിട്ടൊരു ബുദ്ധിശക്തിയുമാ പാത്തീടിലെന്നാകിലും വൻറും ധനമൊന്നു മാത്രമല ത്താകുന്ന നേരം പുമാ നമ്പമ്പോ പുനര്യനെന്നതുകണ ക്കായ് വന്നിടുന്നത്ഭുതം! മാൻ ശ്രേഷ്ഠന്മാരോടടുത്താൽ കുറയു, മലസാ ടെപ്പൊഴും വാഴും, കൂട്ടീടും യോഗ്യരായുള്ളവരിലധികമി പാഭരം, സൽസദസ്സിൽ വാട്ടം ക്കും, സ്വകൃത്യങ്ങളുടെ വഴിപിഴ പ്പിച്ചു കൃത്യത്തിലാക്കും മൗഢ്യത്തിന്റെ ജ്യേഷ്ഠനോ പോ പറയുക നുജനോ ഹന്ത! ദാരിദ്ര്യദുഃഖം. ഉണ്ടാകിൽത്തനഗൃഹത്തിൽത്തരമൊടു വഴിൽ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നതൊട്ടും വേണ്ടാ, കിട്ടും വിരുന്നും; ധനരഹിത നു താ നൂട്ടിലും കിട്ടുകില്ലാ കൊണ്ടാടേണ്ടുന്ന പിച്ചിക്കുസുമതതിയതി ന്നെന്നിയേ കിംശുകത്തി രണ്ടാമോ കണ്ടിവാർ കേശികൾ മുടിമണമേ ലുന്ന ഭാഗ്യം നിനച്ചാൽ ad
