Jump to content

താൾ:Subhashitharathnakaram-patham-pathipp-1953.pdf/110

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
ഈ താളിൽ തെറ്റുതിരുത്തൽ വായന ഉണ്ടായിട്ടില്ല

രണ്ടാം പ്രകരണം കാരാഗാരത്തിൽ വാണാൻ ദശമുഖ നടലിൽ ചാകയും ചെയ്തു, പാർത്താൽ പാരാകെ കാലലീലാവശഗമതു മറി വിനയം. സ്വാന്തത്തിനുറവിനയപ്രദയായ വിദ്യ, താൻ തന്നെയമ്മ തനയന്നു വിഷം കണക്കെ ചിന്തും മദം ബത! നന്നരുളുന്നുവെന്നാ ലെന്താണ് ചെയ്തതെവരോടതു ചൊല്ലിടേണ്ടു? വലിപ്പം വന്നീടുന്നതിനു കൊതിയൂ കുലുക്കം പോരു പുരുഷൻ കൈവിട്ടിട്ടനിനുമധികം താണമാ വലയ്ക്കും ദുവാരം മാമണ ങ്ങനെ സമു ജ്വലിക്കുന്നെന്നാകിൽ കളയണമത ല്ലെങ്കിൽ വിഷമം. നെ ശ്രീ വലിച്ചോരുഗേഹം, നിപുണത കലരു നിന്ദ്രിയം, ബലശ്രീ മേവും ദേഹം, നവം യൌവന, മവിരളമാം ദ്രവ്യമിച്ചൊന്നതെല്ലാം കൈവന്നുള്ള കാലത്തിലുമിഹ കടലാ ടിക്കെഴും പൂവിനെപ്പോ ലേവൻ ചിത്തം നമിക്കുന്നിതു വിനയ ഗുണാ ലായവൻ തന്നെ ധന്യൻ. വിവാഹം. (00. 20) (ശാ. വി.) കുലവും വിദ്യയും പ്രായം ശീലം ദ്രവ്യം സ്വരൂപവും ദേശവും ക്രമമായ് നോക്കിവേണം വേളികഴിക്കുവാൻ. എല്ലാരും വൃദ്ധരാമെന്നൊരു വകതിരിവി ല്ലാതെ ചോരത്തിളപ്പാൽ പൊല്ലാവാക്യം വയറിന് സുകൃതികളിൽ ചൊല്ലുവോർ മൂഢര

"https://ml.wikisource.org/w/index.php?title=താൾ:Subhashitharathnakaram-patham-pathipp-1953.pdf/110&oldid=221128" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്