രണ്ടാം പ്രകരണം മദ്ധ്യാഹ്നത്തിനു പിൻപിലുള്ള നിഴൽ പോ ലാരംഭകാലത്തിലി അത്യന്തം ചെറുതായ് ക്രമേണ വലുതാം നക്കെഴും സൌഹൃദം. ഒന്നിച്ചായാൽ വസിച്ചും കുതുകമൊടു ഭുജി ച്ചും ഹസിച്ചും കഥിച്ചും വന്ദിച്ചും വിശ്വസിച്ചും സുബഹു പരിചയി കുന്നിച്ചീടും പ്രിയത്വം കലരുമൊരു മന കാർ പരം വേർപെടുത്താൻ, നിന്ദിച്ചീടേണ്ട ദൌഷ്ട്യം പെടുകിലുമൊരുവ നാവതോ ചാവാള മൂഢൻ. മൂന്നു വിദ്യ വിഷമാ മജി ഭോജനം വിഷം; വിഷം സഭ ദരിദ്രന്നു; പര ശ്രീ ഖലനും വിഷം. വാനവിവാഹത്തിൽ ഗർഭം തന്നെ ഗായകൻ അവർ തമ്മിൽ പുകഴ്ത്തുന്നിതാ! രൂപമാ സ്വരം നാ. ഉന്നത പദവിയിലല്ലൻ ചെന്നാലുടനേ പതിക്കുമെന്നോതി കുന്നിൽ ചേന്നൊരു ശീകര വരും വീഴുന്നു മന്ദവായുവിനാൽ. നാം അനവധി ശാഖകളോടെ വനഭൂവി നിൽക്കുന്നതല്ല മരമായാൽ; സഭയതിൽ വായിപ്പതിലും ഹിതമറിവതിലും വിമൂഢനാണു മരം. നല്ലൊരു മയിലാട്ടം ക അതിനൊടു സമമായ് തെളിഞ്ഞു വാങ്കോഴി പൊല്ലാച്ചിറകു വിടുത്ത ട്ടാടുന്നിതു മൂഢഗതിയുമീവണ്ണം. ന്ന തവളകൾ കളകള ബഹളം ലഹളകൾ കൂട്ടുന്നു മേഘകാലത്തിൽ കുയിലുകൾ മൌനം വഴിപോ ലിയലുകയോാലതിയുക്തം താൻ.
