ആരോപിച്ചുകൊണ്ട് അജ്ഞാനികൾ സംസാരസാഗരത്തിൽ ചുഴലുന്നു. ഞാൻ ബ്രഹ്മണനാണ്, അറിവുള്ളവനാണ്, മൂഢനാണ്, പാപിയാണ്, സുകൃതിയാണ്, സുഖിയാണ്, ദുഃഖിയാണ് എന്നിങ്ങനെ ആത്മാവിൽ ആരോപിക്കുന്നതുകൊണ്ടുള്ള ഗുണമാവട്ടെ ദോഷമാവട്ടെ അണുമാത്രം പോലും ആത്മാവിനെ സംബന്ധിക്കുന്നില്ല. മരുഭൂമിയിൽ മൃഗതൃഷ്ണാജലം പ്രവഹിക്കുന്നതുപോലെ കാണപ്പെടുന്നത്, എന്നാൽ ആ ജലത്താൽ ഭൂമിക്കു നനവു തട്ടുന്നുണ്ടോ? വെളുത്തിരിക്കുന്ന ശംഖ് ദൃഷ്ടിദോഷത്താൽ മഞ്ഞനിറമായി കാണപ്പെടുന്നതായാൽ ശംഖ് മഞ്ഞനിറമായിത്തീരുമോ? കുട്ടികൾ ആകാശം കറുപ്പാണെന്നു പറയുന്നതുകൊണ്ട് ആകാശം കറിപ്പാവുമോ? ശിഷ്യൻ-അല്ലയോ ഗുരോ, നേത്രങ്ങൾക്കും മനസ്സിന്നും അഗോചരമായ പ്രത്യാഗാത്മാവിൽ അനാത്മധൎമങ്ങളെ ആരോപിക്കുന്നതെങ്ങിനെ? ഒരു വസ്തുവിനെ കണ്ടാലല്ലെ അതിൽ മറ്റൊരു പദാൎത്ഥത്തെ ആരോപിക്കുവാൻ തരമുള്ളു? രജ്ജുവിൽ സൎപ്പവും ശുക്തിയിൽ രജതവും വസ്തുസാദൃശ്യത്താൽ ആരോപിക്കാറുണ്ട്. ഒരു വസ്തുവിനെ മുമ്പൊരിക്കൽ കണ്ടിട്ടുള്ള ഒൎമ്മകൊണ്ടു മറ്റൊരു പദാൎത്ഥത്തെ കാണുമ്പോൾ ആ വസ്തുവാണെന്നു തോന്നാറുണ്ട്. അതല്ലാതെ ഒരിക്കലും കണ്ടനുഭവമില്ലാത്ത ആത്മാവിൽ അനാത്മധൎമ്മങ്ങളെ ആരോപിക്കുവാനു പാടുണ്ടോ? ഇങ്ങിനെ അനുഭവമില്ലാതിരിക്കുന്ന ആത്മാവിന്നു വിപരീതമായ അനാത്മാവിനോടു സാദൃശ്യമുണ്ടായതെങ്ങിനെ? അനാത്മാവിൽ ആത്മാരോപം എങ്ങിനെയാണുണ്ടായത്? ആ അദ്ധ്യായം നിവൃത്തിക്കയില്ലെ? അതിനുള്ള ഉപായമെന്താണ്? ഈശ്വരന്നും ജീവന്നും ഉപാധിസംബന്ധം സമമാണെന്നു പറഞ്ഞുവല്ലോ. അങ്ങിനെയാണെങ്കിൽ ജീ
ഈ താൾ വിക്കിഗ്രന്ഥശാല ഡിജിറ്റൈസേഷൻ മത്സരം 2014-ന്റെ ഭാഗമായി സ്കൂൾ ഐടി ക്ലബ്ബിലെ വിദ്യാർഥികൾ നിർമ്മിച്ചതാണ്.
