ക്കണം, കളിക്കണം എന്നല്ലാതെ മറ്റു വല്ല ചിന്തയും ഉണ്ടോ?"
ആ-“ചെറുപ്പമായതുകൊണ്ടും അച്ഛനെല്ലാം നോക്കിക്കൊള്ളും എന്നു വിചാരിച്ചും മാധവൻ സ്വല്പം കളിക്കാരനായിത്തീർന്നതാണ്. കുറെ കഴിയുമ്പോൾ അതൊക്കെ മാറിക്കൊള്ളും."
മീ--"മാധവനു ചെറുപ്പമാണെങ്കിൽ രാഘവനും ചെറുപ്പമാണല്ലോ. അവർ തമ്മിൽ എന്തൊരു വ്യത്യാസം."
ആ-“മാധവനെ നേർവഴിക്കു പരിശീലിപ്പിച്ചാൽ അവനും തൻകാൎയ്യം നോക്കാൻ ത്രാണിയുള്ളവനായിത്തീരും."
മീ--" അങ്ങനെ പരിശീലിപ്പിക്കാൻ ഒരാളു വേണ്ടേ ? ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ അവനൊന്നും കേൾക്കയില്ല."
ആ--"അമ്മ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കയില്ലെങ്കിൽ അച്ഛൻ പറഞ്ഞു കേൾപ്പിക്കണം."
മീ--"ഓ! അച്ഛൻ പറഞ്ഞു കേൾപ്പിക്കുന്നു! അച്ഛനാണു അവനെ ലാളിച്ചു വഷളാക്കിയത്."
രാ--" മാധവൻ വഷളായിപ്പോയി എന്നു അമ്മ സംശയിക്കേണ്ട."
മി--"എന്നാൽ കുഞ്ഞൊരു കാര്യം ചെയ്യുക. മാധവനെക്കൂടി കുഞ്ഞു കൊണ്ടു നടന്നു കുഞ്ഞു പഠിച്ചതെല്ലാം അവനെയും പഠിപ്പിക്കുക."
രാ--"മാധവൻ വരുമെങ്കിൽ ഞാൻ കൂടി കൊണ്ടു പോകാം. പക്ഷേ നന്താവനത്തിലെ താമസം മാധവനു ഹിതമായിത്തീരുമോ എന്നറിഞ്ഞില്ല."
