ഈ താളിൽ തെറ്റുതിരുത്തൽ വായന ഉണ്ടായിട്ടില്ല
24 10 അമ്പിളി പാനമട്ട്
തുമ്പപ്പൂവിലും തൂമയേഴും നിലാ- വമ്പിൽ തൂവിക്കൊണ്ടാകാശവീഥിയിൽ അമ്പിളി പൊങ്ങി നിൽക്കുന്നിതാ മരക്കൊമ്പിൽ നിന്നു കോലോളം ദൂരത്തിൽ വെള്ളമേഘ ശകലങ്ങളാം നുര തള്ളിച്ചുകൊണ്ടു ദേവകൾ വിണ്ണാകും വെള്ളത്തിൽ വിളയാടിത്തുഴഞ്ഞു പോം വെള്ളിയോടമിതെന്നു തോന്നീടുന്നു! വിണ്മേൽനിന്നു മന്ദസ്മിതം തൂവുമെൻ വെൺമതിക്കൂമ്പേ നിന്നെയീയന്തിയൽ അമ്മ തന്നങ്കമേറിയെൻ സോദര "നമ്മാവാ" യെന്നലിഞ്ഞു വിളിക്കുന്നു! ദേഹശോഭ പോലുള്ളത്തിൽ കൂറുമീ മോഹനാകൃതിക്കുണ്ടിതൻ പിന്നാലെ, സ്നേഹമോടും വിളിക്കും വഴിപോരുന്നാഹാ! കൊച്ചു വെള്ളാട്ടിൻ കിടാവു പോൽ.
