അമരാ ദൃഢമെന്നെയങ്ങു നിന്ദി-
ച്ചമരാതിട്ടിഹയൊട്ടയാട്ടിടൊല്ലേ 10
ഓരൊന്നിങ്ങോട്ടുരയ്ക്കുന്നതിനു മറൂവച-
സ്സോതിയില്ലെങ്കിൽ നിന്നെ-
പ്പാരം നിസ്സാരനെന്നോർത്തഹമിഹ നിതരാ-
മിന്നു നിന്ദിക്കയെന്നേ
പാരാതെ പാർത്തിടൂ നീ പരമിതിനിടയാ-
ക്കേണ്ട വേഴ്ചയ്ക്കിതേതും
പോരാതെ വന്നുപോമെന്നൊരു വഴി കരുതി-
ത്തെല്ലുടൻ ചൊല്ലിടുന്നെൻ. 11
ശങ്കാഹീനം ശശാങ്കാമലതരയശസാ
കേരളോല്പന്നഭാഷാ-
വങ്കാട്ടിൽ സഞ്ചരിക്കും സിതമണിധരണീ-
ദേവഹര്യക്ഷവര്യൻ
ഹുങ്കാരാത്തോടെതിർക്കും കവികരിനിടിലം
തച്ചുടയ്ക്കുമ്പോൾ നിന്ദാ-
ഹുങ്കാരംപൂണ്ട നിയ്യാമൊരു കുറുനരിയെ-
ക്കുസുമൊ കുന്നിപൊലും?[1] 12
കാത്തുള്ളിലച്യുത! കവിത്വമതോ വല്ലാ-
തിത്തുള്ളൽ വേണ്ട വഴിയില്ലവതാളമാകും
ചേർത്തുള്ളിലായതു നിനച്ചൊരു മുക്കിൽ മങ്ങി-
പ്പാർത്തുള്ള കാലമൊരുമട്ടിലിരിക്ക നല്ലൂ. 13
തുഷ്ടിയോടു മതി പുഷ്ടിയുള്ളൊരു വി-
ശിഷ്ടരാം കവിവരിഷ്ടർ കു-
മ്പിട്ടിടും തവ പകിട്ടുകൊണ്ടു ജയ-
മൊട്ടുമോർക്കിലിഹ കിട്ടുമോ?
- ↑ കവിപുഷ്പമാലയിലെ ഏറ്റവും പ്രസിദ്ധമായ ശ്ലോകം.
