താൾ:Ghoshayatra.djvu/41

“

അമ്മയ്ക്കാഗ്രഹമുണ്ടായപ്പോൾ അമ്മാവിക്കതു സമ്മതമല്ലാ അമ്മാമന്റെ മനസ്സുമറിപ്പാൻ അമ്മാപാപിക്കെത്ര വിശേഷം ! വല്ലാതൊരു ഭോഷച്ചാർ നമ്മെ ഇല്ലത്തേക്കും കൊണ്ടുതിരിച്ചാൽ നെല്ലുകൊടുത്തു കറുപ്പും തിന്നൊരു കല്ലുകണക്കിനു കുത്തിയിരിക്കും. കണ്ണുതുറക്കെന്നുള്ളതുമില്ലി- പൊണ്ണച്ചാർക്കൊരു ബോധവുമില്ലാ. കിണ്ണം കിണ്ടിയുമിത്യാദികളിലൊര- രെണ്ണം കണികാണ്മാനില്ലാതായ്. അരിയും കറിയും വെച്ചുകൊടുപ്പാൻ അരുതാതായി നമുക്കും പിന്നെ ഒരു സുഖമെന്നതു ഞാനറിയുന്നി- ല്ലൊരുകൂറ്റാരുമെനിയ്ക്കില്ലിപ്പോൾ. അങ്ങേക്കൂറ്റുള്ളച്ചികളെല്ലാ- മിങ്ങോട്ടേക്കും വിരോധം തന്നെ. ഉരിയരിപോലും ചോദിച്ചാലവർ തരികില്ലെന്നല്ലാനകളിക്കും. തിരിയാത്തവരൊടു ഞാനുമൊരക്ഷര മുരിയാടാറില്ലെന്തിനുപാഴിൽ. പരിഹാസത്തിനുവകയില്ലാഞ്ഞവർ പെരുവഴിനോക്കിയിരുന്നീടുന്നു.

”