രാമായണം 151 ത്തേയും കാലപർവ്വതത്തേയും കടന്നു്, തിമിംഗലങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ഗംഭീരമായ മഹാസമുദ്രത്തെ അതിക്രമിച്ചു് ആ ദശാനനൻ ഗോകർണ്ണത്തിൽ ചെന്നു. അവ്യാകുലമാ യ ആ പ്രദേശം മഹാത്മാവായ ശൂലപാണിയുടെ പ്രി യസ്ഥാനമാണു്. അവിടെ തന്റെ പൂർവ്വമന്ത്രിയായ മാ രീചൻ മുമ്പുണ്ടായ രാമഭയത്താൽ തപോവൃത്തിയെ അംഗീകരിച്ചുകൊണ്ടു വാഴുന്നതു രാവണൻ കണ്ടു. മാ രീചനാവട്ടെ, രാവണൻ വന്നതു കണ്ടു സംഭ്രമിക്കയും ആ രാക്ഷസേശ്വരനെ ഫലമൂലാദികളേക്കൊണ്ടു സൽ കരിച്ചു പൂജിച്ചു വിശ്രമിപ്പിക്കയും ചെയ്തു. അനന്തരം, ആ വാക്യകോവിടനായ ദശമുഖനോടു വാക്യജ്ഞനായ മാരീചൻ അർത്ഥപൂർണ്ണമായി ആഗമനകാര്യം അ ന്വേഷിച്ചു. മാരീച -പ്രജാഹിതംപോലെ തന്നെയല്ലയോ ഭവാ
ൻ വർത്തിക്കുന്നതു് ? ഭവാന്റെ രാജ്യത്തു സർവ്വത്ര ക്ഷേ
മമല്ലയോ ? മുമ്പിലത്തേപ്പോലെതന്നെ മന്ത്രിമാർ മുത
ലായ എല്ലാവരും ഭവാനെഇപ്പൊഴുംസേവിച്ചുവരുന്നി
ല്ലയോ ? രാക്ഷസേശ്വരനായ ഭവാൻ എന്തു കാര്യത്തി
ന്നായിട്ടാണു് ഇപ്പോൾ ഇങ്ങോട്ട് വന്നിരിക്കുന്നതു് ?അ
ക്കാര്യം എത്ര ദുഷ്കരമായഒന്നായിരുന്നാലും, അതു് ഇ
താ നിർവ്വഹിച്ചുകഴിഞ്ഞുവെന്നു ഭവാൻ ധരിച്ചാലും!
ക്രോധാന്വിതനും അമർഷപൂർണ്ണനുമായ രാവണൻ
രാമചേഷ്ടിതത്തേയും, മറ്റു കാര്യങ്ങളേയും മാരീചനോ ടു ചരുക്കത്തിൽപ്പറഞ്ഞു. അതിന്നു മാരീചൻ കൊടു
ത്ത മറുപടിയും ചുരുക്കത്തിൽത്തന്നേയാണു് :-
ഈ താൾ വിക്കിഗ്രന്ഥശാല ഡിജിറ്റൈസേഷൻ മത്സരം 2014-ന്റെ ഭാഗമായി സ്കൂൾ ഐടി ക്ലബ്ബിലെ വിദ്യാർഥികൾ നിർമ്മിച്ചതാണ്.
