അശ്വമെധികം
ഹരിശ്രീഗണപതയെനമഃഅവിഘ്നമസ്തു
ആനന്ദമാനന്ദമയ്യജഗല്പര മാനമാനന്ദമൂൎത്തികഥാമൃത പാ
നംദിനെദിനെചെയ്യുന്നവൎക്കുസൊപാനന്ദയാലയസ്യാലയപ്രാപ്ത
യെ മൊഹനംമായാവിമൊഹവിധ്വംസനം മൊഹീതൊഹതദാ
യെ മൊഹനദാനശീലെകിളിപ്പൈതലെ ദാഹംവി
ഹായകഥലയനീ—എംകിലൊകെൾപ്പിചുരുക്കിഞാൻചൊ
ല്ലുവൻ പംകജനെത്രൻവിലാസങ്ങളൊരൊന്നെ ദെവവൃതന്മരി
ച്ചൊരുനെരംപടി ദെവനംചെയ്തുയുധിഷ്ഠിരനാദികൾ ദെവിഗാ
ന്ധാരിതന്നൊടുംദാനര വീരന്ധൃതരാഷ്ട്രരുംകരഞ്ഞീടിനാൻ ദെവ
നദിയായ ഗംഗയിൽനിന്നവർ ദെവവ്രതന്നുദകക്രിയയുംചെയ്താർ
ധൎമ്മസുതാദികൾശൊകിച്ചുവീണപ്പൊൾ നിൎമ്മലനായഭഗവാനരുൾ
ചെയ്തു ധൎമ്മമ്മരാജാത്മജസൊമകുലാധിപ നിൎമ്മാലാത്മാവെനീദു:ഖി
ക്കരുതെല്ലൊ നിന്മനൊടുദു:ഖത്തിനില്ലൊരുശാന്തിയെ തന്മഹാമായാ
ബലമെന്നറികനീ തന്നുടെമായയിൽമൊഹിക്കരുതെമ്മാൻ നിന്നൊ
ടനെകംദിവ്യന്മാരുംചെയ്താർ യെന്നവയൊക്കെവെനിഷ്ഫലമായിഞാ
മന്നവവന്ദിക്കനീവെദവ്യാസനെ എന്നതുടികെട്ടുതൊഴുതിതുപ്പധൎമ്മജൻ
മന്നവനൊടുമിനിയുമരുൾചെയ്തു മായാമയനായമാധവന്തന്നുടെമാ
യാവിലാസമിക്കാണായതൊക്കെവെ ശാന്തനുജതൻതിരുവടികെൾ
ക്കവെ തൻതിരുമുൻപിൽനിന്നല്ലയൊനിന്നൊടുപൊ കുന്തിതനയപറ
ഞ്ഞതിപ്പൊളതു ചിന്തിച്ചുകാണുനീമൂഢനായിടൊ ലജ്ഞാനവിജ്ഞാ
നവിഹീനമതികളാ മ്മാനവന്മാരീലൊന്നായ്ചമഞ്ഞീടൊല പ്രാകൃ
തന്മാരായമാനുഷർകൈക്കൊള്ളു മാകൃതിയെന്തുനീപൂണ്ടതുഭൂപതെജ്ഞാ
നൊപദെശംനിനക്കുമുനിജനം മാനമകലുവാനെത്രതരംചെയ്തുഗാം
ഗെയനുപരമാൎത്ഥംപറഞ്ഞിതു നീങ്ങിലമൊഹങ്ങളെന്നാലുമെംകി
ലൊ ചെയ്യെണമശ്വമെധം വിരവൊടുള്ളിൽ മയ്യൽതീൎന്നീടുവാൻ
ധൎമ്മരാജാത്മക വൈവസ്വതാത്മജൻ ദ്വൈപായനപദം കൈവ
ണങ്ങിപറഞ്ഞീടിനാനന്നെരം നെരാപിതാമഹനെല്ലൊഭവാൻമമ
കാരുണ്യവാരിധെനാഥാതപൊനിധെ എന്തൊന്നരുൾ ചെയ്വതുനിന്തി
രുവടി സന്തതം ഞാനതു ചെയ്വതിനാളെത്രെ യുദ്ധത്തിലൊക്കെമരിച്ചി
തുബന്ധുക്കൾ അരുളവുമില്ലെന്നറികമുനീശ്വര ശ്രീബാദാരായണൻ
ചൊന്നാനതുനെരം ശ്രീവാസുദെവഭക്താഢ്യനെല്ലൊഭവാൻ
