൧൫൪ സംഭവം
ടുരചെയ്തുമൌല്ഗല്യൻ‌പതിവ്രത മാരായനാരിമാരിൽ‌നിന്നൊളം‌നന്ന
ല്ലാരും എന്തൊരുവരംനിനക്കിച്ശയെന്നുരചെയ്താ ലന്തരമെതുമില്ലത
രുവനിപ്പൊൾതന്നെ വൃദ്ധനുംകടുകനുമീഷ്യനുംലൊലുപനും ക്രുദ്ധ
നുംദുൎഗ്ഗന്ധിയുമല്ലഞാനെടൊബാലെ എങ്ങിനെരമിക്കെണ്ടുനിനക്കെ
ന്നതുചൊന്നാ ലങ്ങിനെരമിപ്പിപ്പനില്ലസംശയമെതുംകല്യാണശീലെ
മനൊവല്ലഭെനാളായണി ഫുല്ലപംകജമുഖിചൊല്ലു നിൻമനൊഗതം
ഭൎത്തൃവാക്യങ്ങൾമുഹുരിത്തരംകെട്ടനെര മുത്തമശീലതാനുമുത്തരമുരചെ
യ്താൾപഞ്ചധാവിഭക്താത്മാരമയത്വമമാംഭവാൻ‌പഞ്ചസായകസമരൂ
പലാവണ്യസിന്ധൊ മൌല്ഗല്യനതുകെട്ടുകാമരൂപവും‌പൂണ്ടുഭാൎഗ്ഗവി
തനിക്കുനെരാകിയപത്നിയൊടും ആശ്രമങ്ങളിൽതപൊധരനായനുഭ
വി ച്ചാശ്ചൎയ്യമവൾക്കുചെൎത്താനന്ദിപ്പിച്ചുനന്നായിത്രിദശാലയംപ്രാ
പിച്ചമൃതാഹാരംചെയ്തു മദനരസംപൂണ്ടുസുഖിച്ചുമരുവിനാൻ പൌ
ലൊമിയാലുംപൂജ്യമാനനായ്ത്തത്രചിരകാലംസഞ്ചരിക്കുന്നാളിന്ദ്രസെ
നയാസാകം ആദിതെയെന്ദ്രഗൃഹംപ്രാപിച്ചുരമിപ്പീച്ചാ നാദിത്യര
ഥം‌പരമാരുഹ്യദിവ്യം‌പിന്നെ മൊദത്തൊടിരുന്നിതുമെരുവിംകലു മ
ന്നാൾ ആകാശഗംഗാദ്രുതമാപ്ലുത്യതയാസഹ സ്വാകാംക്ഷസമം‌പര
മാനന്ദിപ്പിച്ചുനന്നായി ചന്ദ്രരശ്മികൾമദ്ധ്യെവസിച്ചുപുനരഥ മ
ന്ദമാ രുതവെഷംകൈക്കൊണ്ടുചിരകാലം അദ്രിയായ്ചമഞ്ഞിതുമൌല്ഗ
ല്യൻ‌നാളായണി തത്രനിമ്നഗയായിരമിച്ചുചിരകാലം പുഷ്പിതസാല
രൂപം‌പൂണ്ടിതുമൌല്ഗല്യനു മപ്പൊഴെലതാരൂപം‌പൂണ്ടുവെഷ്ടിച്ചാളവ
ൾ യാതൊരുരൂപംകൈക്കൊള്ളുന്നിതുമൌല്ഗല്യനും താദൃശീ യായ്‌വന്നീ
ടുമന്നുനാളായണീയുംഇന്നിപ്പൊൾനിന്റെമകളായതുമവൾതന്നെ
നിൎണ്ണയമെന്നു കൃഷ്ണനരുൾചെയ്തതുനെരം എന്നുടെമകളായ്‌വന്നീടുവാ
നെന്തുമൂല മെന്നതുമിനിയരുൾചെയ്യെണമെന്നീ വണ്ണംചൊദിച്ചപാ
ഞ്ചാലനൊടന്നെരംവെദവ്യാസൻ കൌതുകംപൂണ്ടുകെട്ടുകൊള്ളുകെ
അരുൾചെയ്തു ചൊല്ലെറുമിന്ദ്രസെനയാകിയനാളായണീ വല്ലഭനാ
യമൌല്ഗല്യൻ‌തന്നെശുശ്രൂഷിച്ചു പലനാൾകഴിഞ്ഞിതുദിവ്യഭൊ
ഗങ്ങളൊടു മലസാപാംഗിതന്നെരമിപ്പിച്ചനാരതം വിരക്തിവന്നു
കാമഭൊഗസൌഖ്യങ്ങളെയും പരിത്യാഗവുംചെയ്തുകൊപ്പിട്ടുതപസ്സി
നായി അന്നെരംനാളായണീമൌല്ഗല്യനൊടുചൊന്നാ ളെന്നെനീ
വെടിയാതെഭൎത്താവെയിനിക്കുള്ളിൽ തൃപ്തിവന്നീലാകാമഭൊഗത്തി
ലതിനാൽസ ന്തപ്തയായ്ചമഞ്ഞിതുഞാനെന്നുകെട്ടനരം മൌല്ഗല്യന
രുൾ ചെയ്തുശംകകൂടാതെയെന്നൊടാഗ്രഹംകൊണ്ടുചൊന്നതെന്തിപ്പൊ
ളവക്തവ്യം മത്തപൊവിഘ്നംചെയ്‌വാൻ‌കാമസായകമെറ്റു മത്തയാ
