താൾ:CiXIV126.pdf/214

190 FURTHER SEVEN MONTHS’ LABOURS IN GALILEE. [PART III. CHAP. II.

c) Four thousand fed. Back to the S. W. coast of the Sea of Galilee.

നാലായിരം ആളെ പോറ്റിയതും ദല്മനൂഥെക്കു മടങ്ങി വന്നതും.

MATT. XV. 29 And Jesus departed from thence, and came nigh unto the sea of Galilee; and went up into a mountain, and sat down there. 30 And great multitudes came unto him, having with them those that were lame, blind, dumb, maimed, and many others, and cast them down at Jesus’ feet ; and he healed them: 31 Insomuch that the multitude wondered, when they saw the dumb to speak, the maimed to be whole, the lame to walk, and the blind to see: and they glorified the God of Israel. 32 Then Jesus called his disciples unto him, and said, I have compassion on the multitude, because they continue with me now three days, and have nothing to eat: and I will not send them away fast- ing, lest they faint in the way. 33 And his disciples say unto him, Whence should we have so much bread in the wilderness, as to fill so great a multitude? 34 And Jesus saith unto them, How many loaves have ye? And they said, Seven, and a few little fishes. 35 And he commanded the multitude to sit down on the ground. 36 And he took the seven loaves and the fishes, and gave thanks, and brake them, and gave to his disciples, and the disciples to the multitude. 37 And they did all eat, and were filled: and they took up of the broken meat that was left seven baskets full. 38 And they that did eat were four thousand men, beside women and children. 39 And he sent away the multitude, and took ship, and came into the coasts of Magdala.

MARK VIII. 1 In those days the multitude being very great, and having nothing to eat, Jesus called his disciples unto him, and saith unto them, 2 I have compassion on the multitude, because they have now been with me three days, and have nothing to eat: 3 And if I send them away fasting to their own houses, they will faint by the way: for divers of them came from far. 4 And his disciples answered him, From whence can a man satisfy these men with bread here in the wilderness? 5 And he asked them, How many loaves have ye? And they said, Seven. 6 And he commanded the people to sit down on the ground: and he took the seven loaves, and gave thanks, and brake, and gave to his disciples to set before them; and they did set them before the people. 7 And they had a few small fishes: and he blessed, and commanded to set them also before them. 8 So they did eat, and were filled: and they took up of the broken meat that was left seven baskets. 9 And they that had eaten were about four thousand: and he sent them away. 10 And straightway he entered into a ship with his disciples, and came into the parts of Dalmanutha.

അനന്തരം യേശു വാഗ്ദത്തദേശത്തിൽ വ്യാപിച്ചു കാണുന്ന അശുദ്ധാ
ത്മാവിൽനിന്നു തെറ്റി വടക്കുപടിഞ്ഞാറു ചെന്നു, എലീയാ ചൎപ്പത്തേക്ക് എ
ന്ന പോലെ (൧ രാജ.൧൭) ചിദോൻ സമീപത്തോളം വാങ്ങി പോയി, മറ
ഞ്ഞിരിപ്പാൻ മനസ്സുണ്ടായിട്ടും കഴിവ് വന്നതും ഇല്ല. ഒരു കനാന്യസ്ത്രീ വന്നു
യവനഭാഷയിൽ വിളിച്ചു: ദാവിദ്പുത്ര കനിവുണ്ടാകേണമേ, എന്റെ മകൾ ഭൂ
തോപദ്രവത്താൽ വലഞ്ഞു പോയി, ഭൂതത്തെ പുറത്താക്കേണമേ എന്നു കേ
ട്ടാറേയും യേശു ഉത്തരം പറയാതെ നടന്നു. ശിഷ്യന്മാർ മുറവിളിയെ വിചാ
രിച്ചു ജാതിധൎമ്മത്തെ മറന്നു സ്ത്രീക്കു വേണ്ടി അപേക്ഷിച്ചപ്പോൾ യേശു ഇ
സ്രയേലിലേക്കു മാത്രം തനിക്ക് നിയോഗം ഉണ്ടു എന്നു പറഞ്ഞു (മത്ത.). അ
പ്പോൾ തന്നെ അവൾ വന്നു കാല്ക്കൽ വീണു, കൎത്താവേ സഹായിക്കേണ
മേ എന്നു വിളിച്ചു (മത്ത.). യേശു അവളെ പരീക്ഷിച്ചു പറഞ്ഞു: ഭവനത്തി
ലേ കുട്ടികൾ്ക്ക് മുമ്പെ തൃപ്തി വരട്ടെ (മാൎക്ക.); അവരുടെ അപ്പം എടുത്തു ചെറു
നായ്ക്കൾക്ക് ചാടുന്നതു നന്നല്ല. എന്നതു കേട്ടാറെ അവൾ വ്യസനം അകറ്റി,
ഇസ്രയേലിന്നു തൃപ്തി വന്നു പോയപ്രകാരം തോന്നുന്നുവല്ലോ, യേശു അതി
രോളം വന്നതു തനിക്ക് കപ്പുവാന്തക്ക കഷണമായിട്ടത്രെ മേശയിൽനിന്നു വീ
ണതു; ഭവനത്തിലേ മക്കൾ്ക്ക് മുമ്പുണ്ടായിരിക്കട്ടേ, പിന്നെ ഭോജനസമൃദ്ധി
യിൽ നിന്നു ചിലത് എത്രയും നികൃഷ്ട ജാതികൾ്ക്കും വരുവാൻ ന്യായമുണ്ടല്ലോ