— 124 —
| i. വാക്യം. | ii. വാക്യം. |
| ആഖ്യ– യൌവനം. | ആഖ്യ– പുത്രന്മാർ (അദ്ധ്യാഹരിക്കേ ണം). |
| ആഖ്യാതം– വന്നു ചമഞ്ഞു. (അപൂൎണ്ണ ക്രിയ). |
ആഖ്യാതം– ആയുള്ള (അപൂൎണ്ണക്രിയ). |
| ആഖ്യാതവിശേഷണം– പരിപൂൎണ്ണ മായി. (ഗുണവചനത്തോടു ആയി ചേൎന്നുണ്ടായതു). |
ആഖ്യാതപൂരണം - ഗൎവ്വിതന്മാർ (ഗുണ വചനം). |
| iii വാക്യം. | iv. വാക്യം. |
| ആഖ്യ– നൃപൻ. | ആഖ്യ– തനയന്മാർ. |
| കൎമ്മം - 1. പുത്രരെ (കണ്ടു എന്ന ക്രി യയുടെ കൎമ്മം). 2. മന്ത്രികളെ, 3. നിജപുത്രന്മാരെ, (വിളിച്ചു എന്ന തിന്റെ കൎമ്മം. രണ്ടും ഉം അവ്യയ ത്താൽ കൂട്ടിച്ചേൎത്തിരിക്കുന്നു). |
ആഖ്യാവിശേഷണം– ഒമ്പതു. (സംഖ്യ.) |
| ആഖ്യാതം - ഉണ്ടല്ലോ. | |
| ആഖ്യാതവിശേഷണം– 1. പുനർ (നി രൎത്ഥകം). 2. എനിക്കു– പുത്രർ എ ന്ന നാമത്തിന്നും എനിക്കും തമ്മിലു ള്ള സംബന്ധം ‘ഉണ്ടു’ കാണിക്കുന്നു. |
ആഖ്യാതം– ഉരചെയ്താൻ (പൂ: ക്രിയ.)
ആഖ്യാതവിശേഷണം– (a)1. കണ്ടു, 2. വിളിച്ചു, 3. വരുത്തിക്കൊണ്ടു ക്രി
യാന്യൂനങ്ങൾ. (b) അന്തികേ (സ്ഥലം), ഈവണ്ണം (പ്രകാരം).
v. വാക്യം.
ആഖ്യ– ഞാൻ (അദ്ധ്യാഹരിക്കേണം).
ആഖ്യാതം– വരുത്തീടുകവേണം (സമാസക്രിയ, വിധായകപ്രകാരം.)
കൎമ്മം - 1. ഒരുവനെ. (ആക്കിവെച്ചു എന്നതിന്റെ കൎമ്മം.) 2. കാനനം.
(പുക്കു എന്നതിന്റെ കൎമ്മം) 3. തപം (ചെയ്തു എന്നതിന്റെ കൎമ്മം) 4. ഗ
തി. (വരുത്തീടുകവേണം എന്നതിന്റെ കൎമ്മം).
ആഖ്യാതവിശേഷണം– 1. ഒമ്പതിൽ. (നിൎദ്ധാരണാൎത്ഥം കാണിക്കുന്നു.
ആക്കി എന്നതിനെ വിശേഷിക്കുന്നു.) 2. അനുദിനം. (അവ്യയീഭാവസമാസം.
ചെയ്തു എന്നതിനെ വിശേഷിക്കുന്നു.) 3. ഊനം എന്നിയെ (വരുത്തീടുകവേണം
എന്നതിന്റെ വിശേഷണം).
ജ്ഞാപകം.– ഭൂപതിയാക്കി എന്നതു സമസ്തപദമായിട്ടെടുക്കാം. അ
ല്ലെങ്കിൽ ഭൂപതി എന്നതിനെ ആക്കി എന്നതിന്റെ ആഖ്യാതപൂരണമായിട്ടും
എടുക്കാം. ആഖ്യാതപൂരണം പ്രഥമയിലേ വരൂ.
