പ്‌തൻ), കരണകുതൂഹലം (ഭാസ്കരൻ) മുതലായവ പ്രശസ്ത കരണ ഗ്രന്ഥങ്ങളാണ്.
അധിചക്രങ്ങളും ഉൽകേന്ദ്ര വൃത്തങ്ങളും
ഭൂമികേന്ദ്രമായി ഗ്രഹപഥങ്ങൾ നിശ്ചയിക്കാൻ ഗ്രീക്കു ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞർ നടത്തിയ അഭ്യാസങ്ങൾ കുറച്ചൊന്നുമല്ല. ഗ്രഹങ്ങൾ ഭൂമിയെ വൃത്തപഥത്തിൽ ചുറ്റുകയാണെങ്കിൽ വക്രഗതി ഉണ്ടാവില്ലല്ലോ. അതു കൊണ്ട് ഭൂമിയെ ചുറ്റുന്നതോടൊപ്പം അവ മറ്റൊരു വൃത്തത്തിലും കറങ്ങുന്നുണ്ട് എന്നവർ സങ്കല്പിച്ചു. ഈ വൃത്തമാണ് അധിചക്രം (epicycle). ഭൂമിയെചുറ്റുന്ന മുഖ്യവൃത്തം ഡെഫറെന്റും (deferent). ഈ രണ്ടു ചലനവും ചേർത്താൽ വക്രഗതി കൈവരും. എന്നിട്ടും പല ഗ്രഹങ്ങളുടെയും വക്രകാലവും സ്ഥാനവും കൃത്യമായി പ്രവചിക്കാൻ കഴിയാതെ വന്നപ്പോൾ അവർ ഭൂമിയെ വൃത്തകേന്ദ്രത്തിൽ നിന്ന് അല്പം മാറ്റി പ്രതിഷ്ഠിച്ചു; അഥവാ ഗ്രഹപഥം ഉൽകേന്ദ്രിതമാക്കി. ഹിപ്പാർക്കസ് തുടങ്ങിവെച്ച ഈ അഭ്യാസം രണ്ടര നൂറ്റാണ്ടുകൾക്ക് ശേഷം ടോളമി അതിന്റെ പാരമ്യത്തിലെത്തിച്ചു. കോപ്പർനിക്കസിന്റെ കാലം വരെ യൂറോപ്പിൽ അതാരും ചോദ്യം ചെയ്തില്ല. |
| സിദ്ധാന്ത ജ്യോതിഷത്തിലെ പ്രമുഖരായ ഏതാനും ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞരും അവരുടെ കൃതികളും | ||
|---|---|---|
| ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞൻ | ജനിച്ച/മുഖ്യകൃതി രചിച്ച വർ‍ഷം | പ്രധാന കൃതികൾ |
| ആര്യഭടൻ 1 | ക്രി.വ. 449 (ര) | ആര്യഭടീയം, ആര്യഭടസിദ്ധാന്തം |
| വരാഹമിഹിരൻ | 505 (ര) | പഞ്ചസിദ്ധാന്തിക, ബൃഹത്‌സംഹിത, ബൃഹത്ജാതകം |
| ഭാസ്കരൻ - 1 | 629 (ര) | ആര്യഭടീയഭാഷ്യം, മഹാഭാസ്കരീയം, ലഘുഭാസ്കരീയം |
| ബ്രഹ്മഗുപ്തൻ | 628(ര) | ബ്രഹ്മസ്ഫുടസിദ്ധാന്തം, ഖണ്ഡകാദ്യകം |
| വടേശ്വരൻ | 880 (ജ) | വടേശ്വര സിദ്ധാന്തം |
| മഞ്ജുളൻ | 932 (ജ) | ലഘുമാനസം |
| ആര്യഭടൻ 2 | 950 (ജ) | മഹാസിദ്ധാന്തം |
| ഭാസ്കരൻ 2 | 1114 (ജ) | സിദ്ധാന്ത ശിരോമണി, കരണകുതൂഹലം |
| പരമേശ്വരൻ | 1360 (ജ) | ദൃഗ്ഗണിതം, ഭട ദീപിക, സൂര്യസിദ്ധാന്തവിവരണം |
| നീലകണ്ഠ സോമയാജി | 1444 (ജ) | തന്ത്രസംഗ്രഹം, ആര്യഭട ഭാഷ്യം |
| ജ്യേഷ്ട ദേവൻ | 1540 | യുക്തിഭാഷ |
| ശങ്കരവർമൻ | 19- നൂറ്റാണ്ട് | സദ് രത്നമാല |
