<poem>
ഇതുവരെയുമിവണ്ണമോർത്തിരുന്നോ- രിവരെയുമിന്നു കിനാവിൽനിന്നുണർത്തി അരിയൊരു നിജശക്തി ബോധ്യമാക്കും ഹതവിധിതന്നെയവാപ്തചാറിതാർത്ഥ്യൻ! (വിശേഷകം) 51
വിഗതപിതൃകനിക്കുമാരനയ്യോ!
വിധവ ഭവല്പദപത്മഭംഗിയാം ഞൻ;
വിഷയമിതുകനാഥ, മെന്തുവേണം
വിമതകുലത്തിനിതിൽപ്പരം വിനോദം? 52
കരുതിമരുവിടുന്നു നമൊരെണ്ണം;
കരഗതമായ്ച്ചമയുന്നു മറ്റൊരെണ്ണം
അമൃതമനുഭവിപ്പതിന്നു പോയാ-
രസുര,രവർക്കു ലഭിച്ചതാത്മനാശം 53
ശരിയതു ഭവിതവ്യശക്തിയാവാം;
ശചിയുടെ 'ശുക്ര'ദശാവിലാസമാവാം;
അടിയനതറിയേണ്ട, വേണ്ടതെന്തെ-
ന്നവിടെ നിനയ്ക്കുകിലത്തലസ്തമിക്കും. 54
ശകലവുമസുരാന്വയത്തിനാപ-
ദ്ധനമവിടുന്നറിയാത്ത തത്ത്വമില്ല;
ദനുഭവർ പരിപാലനീയർ യുഷ്മ-
ച്ചരണയുഗൈകശരണ്യർ തമ്പുരാനേ!" 55
പലതുമവളിവണ്ണമോതി വീണ്ടും
പദതളിരിൽപ്പരിതപ്തയായ്പ്പതിക്കേ
പരിണതകരുണാകുലാന്തരംഗൻ
പകരമുരച്ചുതുടങ്ങി പാരികാംക്ഷി 56
"അതുതരുതഴൽ ശുക്രനല്ലയോ നി-
ന്നരികിലണഞ്ഞ,തവൻ സജീവനല്ലേ?
അതു മതി മകളേ! നിനക്കു മാലേ?-
തരഞൊടി നീയൊരു പേക്കിനാവുകണ്ടു. 57
അവിരതമഭിവാദനത്തിനാശിസ്സ-
രുളുകിൽ നിത്യസുമംഗലീപദം ഞാൻ
മകളുടെ വിഷയത്തിലുച്ചരിപ്പൂ;
മമ മൊഴി സത്യവുമർത്ഥവത്തുമല്ലേ? 58
അതിദിജർ സുധ തെല്ലു സംഭരിക്കാ-
മതൊരു പതത്രി ഹരിച്ചുകൊണ്ടുപോകാം;
അമ്രതഘടമെഴുന്നതസ്മദീയർ-
ക്കപരമഖണ്ഡതപോലാഭിധാനം. 59
