<poem> നാമാബ്ധിത്തിരകളെ വേണമെങ്കിലെണ്ണാ- മീമന്നിൽപ്പെടുമുപലയങ്ങളെയുമെണ്ണാം വ്യോമത്തിൽത്തെളിയുമുഡുക്കളെയുമെണ്ണാ,- മാമട്ടല്ലവയുടെ സംഖ്യയറ്റമില്ല. 10
കട്ടിത്തംപെടുമൊരു പെട്ടിവിട്ടു ചുറ്റും-
പൊട്ടിപ്പാഞ്ഞിടുമെലിവാണമെന്നപോലെ
മുട്ടിൽപെട്ടരിനിരയമ്പരന്നു മാറും-
മട്ടിൽ തദ്വരടകൾ പാഞ്ഞു നാലുപാടും. 11
കാട്ടാനെന്തൊരു വകയുള്ളു? കുണ്ടിൽ വീണാൽ-
ക്കാട്ടാനത്തലവനുമക്കിടപ്പുതന്നെ;
കൂട്ടാക്കതരിയെ,യഴിച്ചുവിട്ട കൂറ്റൻ-
കൂട്ടായ് വാണൊരു മുകിലന്നുമുള്ളുലഞ്ഞു. 12
'പത്തിക്കോപ്പുടയൊരു പാമ്പിനാലുമീയെൻ
പത്തിക്കോർപ്പളവിടിവെത്തുവാൻ പ്രയാസം;
കത്തിക്കും കടുകണകൾക്കുമെന്തു കാട്ടാം?
കത്തിക്കുന്നിതു കഠിനം കടന്നലുള്ളം. 13
പോരാടുന്നതിനു പൊരുത്തമില്ല; മാറി-
പ്പോരാനായ് മുതിരുകിൽ വിട്ടിടുന്നുമില്ല;
പോരാ, മെയ്യുയിരിവ വേർപെടുന്ന ദിക്കായ്;
പോരായ്മപ്പെരുവഴി കാൺക; പോക്കു മുട്ടി. 14
ഈയാമ്പാറ്റകളൊടു തോറ്റുവെന്നുവന്നാ-
ലീയാൾക്കെന്തിനിയൊരു മേന്മയുള്ളു മന്നിൽ?
പോയാൽപ്പോയ് പുക,ളുയിരെങ്കിലും കിടപ്പാ-
നായാസപ്പെടണ,മിരുന്നു കാലു നീട്ടാം. 15
നായാട്ടും നലമിയലുന്ന പോരുമായാൽ-
ക്കൈയായ്, കൈയണിവൊരു ഖഡ്ഗമാ,യെതിർപ്പോർ
ആയാസത്തോടുമകലത്തു മാറിയെൻ പേ-
രായാമിന്യനുകകരാവദാതമാക്കും. 16
ആമട്ടല്ലടവിതു, നിന്നു കൈ തിരുമ്മാ-
നാമല്ലാതൊരു കഴിവാർക്കുമില്ലശേഷം;
ഹാ! മന്ദം ചെറിയൊരു കട്ടുറുമ്പു തൊട്ടാൽ-
ക്കേമത്തം പെടുവൊരു കൊമ്പനും കുഴങ്ങും. 17
ചാരേ വന്നൊരു കൊതു സഞ്ചരിക്കിലാരും
നേരേ തൻ വലതുചെകിട്ടിൽ വച്ചുകാച്ചും;
പാരേവം പണിതതു; തുച്ഛനും ചിലപ്പോൾ-
പ്പേരേന്തും പെരിയവനെക്കുഴക്കിലാക്കാം. 18
മാലല്പം മനസി വരേണ്ട; മന്ത്രമാണി-
ക്കാലത്തിൽക്കളവൊടു കാഫരിന്നു കയ്യാൾ,
