സങ്കല്പകാന്തി/രൂപാന്തരം
| ←സൗന്ദര്യപൂജ | സങ്കല്പകാന്തി രചന: രൂപാന്തരം |
ശ്മശാനത്തിൽ→ |
രൂപാന്തരം
കുളിരിളകുമാലോലവായുവേറ്റന്തിയിൽ
'കുസുമ'യൊരുമിച്ചു ഞാൻ വാണിതാ വാടിയിൽ;
അതിമധുരമാ രംഗമിന്നുമോർക്കുമ്പൊഴും
പരിമൃദുലമാനസം നീറുന്നു മാമകം.
കുസുമിതലതാളിയാലാവൃതാരമ്യയായ്-
ക്കുതുകദസുഗന്ധിയായ്ത്തീർന്നൊരപ്പൂവനം
ചരമരവികിരണഗണകനകമയകാന്തിയിൽ-
ക്കരൾകവരുമലസതയൊടാറാടിനില്ക്കവേ,
അവിടെയൊരു വെൺകുളിർക്കല്ലിലിരുന്നിത-
ന്നവശിതഹൃദന്തരായ് ഞങ്ങളിരുവരും;
പരിണതശുഭാനുരാഗത്തിൽപ്പൊതിഞ്ഞതാം
പലപല രഹസ്യങ്ങൾ കൈമാറിയങ്ങനെ,
സമയശുകി ദൂരെപ്പറന്നുചെല്ലുംവരെ-
സ്സസുഖമവിടെത്തന്നെ മേവിനാർ ഞങ്ങളും.
അരുണനകലെപ്പോയ്മറഞ്ഞു; വെൺപൂനിലാ-
വമലരുചി വീശിപ്പരന്നിതെല്ലാടവും.
അകലെയൊരു രാപ്പാടിയേകാന്തശാന്തമാ-
മതിസുഖദഗാനം പകർന്നൂ മധുരമായ്.
സരസതരസല്ലാപലോലയായേവമെ-
ന്നരികിൽ വിലസീടുമാ ലാവണ്യരശ്മിയെ
കരിനിഴലിൽ മൂടുവാൻ-അയ്യോ, നടുങ്ങി ഞാൻ
കരൾ പതറി,യെങ്ങെൻ മനുഷ്യത്വമെങ്ങുപോയ്?
അകലെ,യത, നിങ്ങൾക്കു കാണാം, വിശുദ്ധയാ-
മവളരുമസ്ഥിമാടം-മഹാഭീകരം!
അരുതരുതു കാണുവാൻ, ഹാ കഷ്ട ,മിന്നെനി-
ക്കവിടെയെരിയുന്നൊരാസ്സ്വർണദീപാങ്കുരം !
ഉരുകിടുകയല്ലിയക്കല്ലറയ്ക്കുള്ളിലി-
ന്നൊരു പരമനിർമ്മലപ്രേമാർദ്രമാനസം ?
മതി,കനകദീപമേ, നീ പഴിക്കായ്കിദം
മലിനതരമായൊരെൻസന്തപ്തജീവിതം!
ഇതിനൊരുപശാന്തി മറ്റെന്താണ,നുശയ-
ച്ചിതയിൽ മമചിത്തം ദഹിപ്പിപ്പതെന്നിയേ?
എവിടെ മമ പാതകം മൂടിവെയ്ക്കേണ്ടു ഞാ-
ന,വനിയഭയം തരുന്നില്ലൊരു ദിക്കിലും!
അയി കനകദീപികേ, ചഞ്ചലജ്ജ്വാലയാൽ
സ്വയമരികിലേക്കെന്നെ നീ വിളിക്കുന്നുവോ?
ശരി വരികയായിതാ, നിന്നടുത്തേക്കു ഞാ-
നൊരുനിമിഷമെന്നെ നീ കാത്തുനില്ക്കേണമേ!
ആഗസ്റ്റ് , 1935