ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / നവമഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 9) / അദ്ധ്യായം 3

← സ്കന്ധം 9 : അദ്ധ്യായം 2

സ്കന്ധം 9 : അദ്ധ്യായം 4 →

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / നവമഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 9) / അദ്ധ്യായം 3

ശ്രീശുക ഉവാച

ശര്യാതിർമ്മാനവോ രാജാ ബ്രഹ്മിഷ്ഠഃ സ ബഭൂവ ഹ ।
യോ വാ അംഗിരസാം സത്രേ ദ്വിതീയമഹ ഊചിവാൻ ॥ 1 ॥

സുകന്യാ നാമ തസ്യാസീത്കന്യാ കമലലോചനാ ।
തയാ സാർദ്ധം വനഗതോ ഹ്യഗമച്ച്യവനാശ്രമം ॥ 2 ॥

സാ സഖീഭിഃ പരിവൃതാ വിചിന്വന്ത്യങ്ഘ്രിപാൻ വനേ ।
വൽമീകരന്ധ്രേ ദദൃശേ ഖദ്യോതേ ഇവ ജ്യോതിഷീ ॥ 3 ॥

തേ ദൈവചോദിതാ ബാലാ ജ്യോതിഷീ കണ്ടകേന വൈ ।
അവിധ്യൻമുഗ്ദ്ധഭാവേന സുസ്രാവാസൃക് തതോ ബഹു ॥ 4 ॥

ശകൃൻമൂത്രനിരോധോഽഭൂത്‌സൈനികാനാം ച തത്ക്ഷണാത് ।
രാജർഷിസ്തമുപാലക്ഷ്യ പുരുഷാൻ വിസ്മിതോഽബ്രവീത് ॥ 5 ॥

അപ്യഭദ്രം ന യുഷ്മാഭിർഭാർഗ്ഗവസ്യ വിചേഷ്ടിതം ।
വ്യക്തം കേനാപി നസ്തസ്യ കൃതമാശ്രമദൂഷണം ॥ 6 ॥

സുകന്യാ പ്രാഹ പിതരം ഭീതാ കിഞ്ചിത്കൃതം മയാ ।
ദ്വേ ജ്യോതിഷീ അജാനന്ത്യാ നിർഭിന്നേ കണ്ടകേന വൈ ॥ 7 ॥

ദുഹിതുസ്തദ്വചഃ ശ്രുത്വാ ശര്യാതിർജ്ജാതസാധ്വസഃ ।
മുനിം പ്രസാദയാമാസ വൽമീകാന്തർഹിതം ശനൈഃ ॥ 8 ॥

തദഭിപ്രായമാജ്ഞായ പ്രാദാദ്ദുഹിതരം മുനേഃ ।
കൃച്ഛ്രാൻമുക്തസ്തമാമന്ത്ര്യ പുരം പ്രായാത്‌സമാഹിതഃ ॥ 9 ॥

സുകന്യാ ച്യവനം പ്രാപ്യ പതിം പരമകോപനം ।
പ്രീണയാമാസ ചിത്തജ്ഞാ അപ്രമത്താനുവൃത്തിഭിഃ ॥ 10 ॥

കസ്യചിത്‌ത്വഥ കാലസ്യ നാസത്യാവാശ്രമാഗതൌ ।
തൌ പൂജയിത്വാ പ്രോവാച വയോ മേ ദത്തമീശ്വരൌ ॥ 11 ॥

ഗ്രഹം ഗ്രഹീഷ്യേ സോമസ്യ യജ്ഞേ വാമപ്യസോമപോഃ ।
ക്രിയതാം മേ വയോരൂപം പ്രമദാനാം യദീപ്സിതം ॥ 12 ॥

ബാഢമിത്യൂചതുർവ്വിപ്രമഭിനന്ദ്യ ഭിഷക്തമൌ ।
നിമജ്ജതാം ഭവാനസ്മിൻ ഹ്രദേ സിദ്ധവിനിർമ്മിതേ ॥ 13 ॥

ഇത്യുക്ത്വാ ജരയാ ഗ്രസ്തദേഹോ ധമനിസന്തതഃ ।
ഹ്രദം പ്രവേശിതോഽശ്വിഭ്യാം വലീപലിതവിപ്രിയഃ ॥ 14 ॥

പുരുഷാസ്ത്രയ ഉത്തസ്ഥുരപീച്യാ വനിതാപ്രിയാഃ ।
പദ്മസ്രജഃ കുണ്ഡലിനസ്തുല്യരൂപാഃ സുവാസസഃ ॥ 15 ॥

താൻ നിരീക്ഷ്യ വരാരോഹാ സരൂപാൻ സൂര്യവർച്ചസഃ ।
അജാനതീ പതിം സാധ്വീ അശ്വിനൌ ശരണം യയൌ ॥ 16 ॥

ദർശയിത്വാ പതിം തസ്യൈ പാതിവ്രത്യേന തോഷിതൌ ।
ഋഷിമാമന്ത്ര്യ യയതുർവ്വിമാനേന ത്രിവിഷ്ടപം ॥ 17 ॥

യക്ഷ്യമാണോഽഥ ശര്യാതിശ്ച്യവനസ്യാശ്രമം ഗതഃ ।
ദദർശ ദുഹിതുഃ പാർശ്വേ പുരുഷം സൂര്യവർച്ചസം ॥ 18 ॥

രാജാ ദുഹിതരം പ്രാഹ കൃതപാദാഭിവന്ദനാം ।
ആശിഷശ്ചാപ്രയുഞ്ജാനോ നാതിപ്രീതമനാ ഇവ ॥ 19 ॥

     ചികീർഷിതം തേ കിമിദം പതിസ്ത്വയാ
          പ്രലംഭിതോ ലോകനമസ്കൃതോ മുനിഃ ।
     യത്ത്വം ജരാഗ്രസ്തമസത്യസമ്മതം
          വിഹായ ജാരം ഭജസേഽമുമധ്വഗം ॥ 20 ॥

     കഥം മതിസ്തേഽവഗതാന്യഥാ സതാം
          കുലപ്രസൂതേ കുലദൂഷണം ത്വിദം ।
     ബിഭർഷി ജാരം യദപത്രപാ കുലം
          പിതുശ്ച ഭർത്തുശ്ച നയസ്യധസ്തമഃ ॥ 21 ॥

ഏവം ബ്രുവാണം പിതരം സ്മയമാനാ ശുചിസ്മിതാ ।
ഉവാച താത ജാമാതാ തവൈഷ ഭൃഗുനന്ദനഃ ॥ 22 ॥

ശശംസ പിത്രേ തത്സർവം വയോരൂപാഭിലംഭനം ।
വിസ്മിതഃ പരമപ്രീതസ്തനയാം പരിഷസ്വജേ ॥ 23 ॥

സോമേന യാജയൻ വീരം ഗ്രഹം സോമസ്യ ചാഗ്രഹീത് ।
അസോമപോരപ്യശ്വിനോശ്ച്യവനഃ സ്വേന തേജസാ ॥ 24 ॥

ഹന്തും തമാദദേ വജ്രം സദ്യോമന്യുരമർഷിതഃ ।
സവജ്രം സ്തംഭയാമാസ ഭുജമിന്ദ്രസ്യ ഭാർഗ്ഗവഃ ॥ 25 ॥

അന്വജാനംസ്തതഃ സർവ്വേ ഗ്രഹം സോമസ്യ ചാശ്വിനോഃ ।
ഭിഷജാവിതി യത്പൂർവ്വം സോമാഹുത്യാ ബഹിഷ്കൃതൌ ॥ 26 ॥

ഉത്താനബർഹിരാനർത്തോ ഭൂരിഷേണ ഇതി ത്രയഃ ।
ശര്യാതേരഭവൻ പുത്രാ ആനർത്താദ്‌ രേവതോഭവത് ॥ 27 ॥

സോഽന്തഃസമുദ്രേ നഗരീം വിനിർമ്മായ കുശസ്ഥലീം ।
ആസ്ഥിതോഽഭുങ്ക്ത വിഷയാനാനർത്താദീനരിന്ദമ ॥ 28 ॥

തസ്യ പുത്രശതം ജജ്ഞേ കകുദ്മിജ്യേഷ്ഠമുത്തമം ।
കകുദ്മീ രേവതീം കന്യാം സ്വാമാദായ വിഭും ഗതഃ ॥ 29 ॥

കന്യാവരം പരിപ്രഷ്ടും ബ്രഹ്മലോകമപാവൃതം ।
ആവർത്തമാനേ ഗാന്ധർവ്വേ സ്ഥിതോഽലബ്ധക്ഷണഃ ക്ഷണം ॥ 30 ॥

തദന്ത ആദ്യമാനമ്യ സ്വാഭിപ്രായം ന്യവേദയത് ।
തച്ഛ്രുത്വാ ഭഗവാൻ ബ്രഹ്മാ പ്രഹസ്യ തമുവാച ഹ ॥ 31 ॥

അഹോ രാജൻ നിരുദ്ധാസ്തേ കാലേന ഹൃദി യേ കൃതാഃ ।
തത്പുത്രപൌത്രനപ്ത്യൂണാം ഗോത്രാണി ച ന ശൃൺമഹേ ॥ 32 ॥

കാലോഽഭിയാതസ്ത്രിണവചതുർയുഗവികൽപിതഃ ।
തദ്ഗച്ഛ ദേവദേവാംശോ ബലദേവോ മഹാബലഃ ॥ 33 ॥

കന്യാരത്നമിദം രാജൻ നരരത്നായ ദേഹി ഭോഃ ।
ഭുവോ ഭാരാവതാരായ ഭഗവാൻ ഭൂതഭാവനഃ ॥ 34 ॥

അവതീർണ്ണോ നിജാംശേന പുണ്യശ്രവണകീർത്തനഃ ।
ഇത്യാദിഷ്ടോഽഭിവന്ദ്യാജം നൃപഃ സ്വപുരമാഗതഃ ।
ത്യക്തം പുണ്യജനത്രാസാദ്ഭ്രാതൃഭിർദിക്ഷ്വവസ്ഥിതൈഃ ॥ 35 ॥

സുതാം ദത്ത്വാനവദ്യാംഗീം ബലായ ബലശാലിനേ ।
ബദര്യാഖ്യം ഗതോ രാജാ തപ്തും നാരായണാശ്രമം ॥ 36 ॥