രാമായണം/ബാലകാണ്ഡം/അധ്യായം11

രാമായണം/ബാലകാണ്ഡം
രചന:വാൽമീകി
അധ്യായം11

1 തതഃ കാലേ ബഹുതിഥേ കസ്മിംശ് ചിത് സുമനോഹരേ
വസന്തേ സമനുപ്രാപ്തേ രാജ്ഞോ യഷ്ടും മനോ ഽഭവത്
2 തതഃ പ്രസാദ്യ ശിരസാ തം വിപ്രം ദേവവർണിനം
യജ്ഞായ വരയാം ആസ സന്താനാർഥം കുലസ്യ ച
3 തഥേതി ച സ രാജാനം ഉവാച ച സുസത്കൃതഃ
സംഭാരാഃ സംഭ്രിയന്താം തേ തുരഗശ് ച വിമുച്യതാം
4 തതോ രാജാബ്രവീദ് വാക്യം സുമന്ത്രം മന്ത്രിസത്തമം
സുമന്ത്രാവാഹയ ക്ഷിപ്രം ഋത്വിജോ ബ്രഹ്മവാദിനഃ
5 തതഃ സുമന്ത്രസ് ത്വരിതം ഗത്വാ ത്വരിതവിക്രമഃ
സമാനയത് സ താൻ വിപ്രാൻ സമസ്താൻ വേദപാരഗാൻ
6 സുയജ്ഞം വാമദേവം ച ജാബാലിം അഥ കാശ്യപം
പുരോഹിതം വസിഷ്ഠം ച യേ ചാന്യേ ദ്വിജസത്തമാഃ
7 താൻ പൂജയിത്വാ ധർമാത്മാ രാജാ ദശരഥസ് തദാ
ഇദം ധർമാർഥസഹിതം ശ്ലക്ഷ്ണം വചനം അബ്രവീത്
8 മമ ലാലപ്യമാനസ്യ പുത്രാർഥം നാസ്തി വൈ സുഖം
തദർഥം ഹയമേധേന യക്ഷ്യാമീതി മതിർ മമ
9 തദ് അഹം യഷ്ടും ഇച്ഛാമി ശാസ്ത്രദൃഷ്ടേന കർമണാ
ഋഷിപുത്രപ്രഭാവേന കാമാൻ പ്രാപ്സ്യാമി ചാപ്യ് അഹം
10 തതഃ സാധ്വ് ഇതി തദ് വാക്യം ബ്രാഹ്മണാഃ പ്രത്യപൂജയൻ
  വസിഷ്ഠപ്രമുഖാഃ സർവേ പാർഥിവസ്യ മുഖാച് ച്യുതം
11 ഋഷ്യശൃംഗപുരോഗാശ് ച പ്രത്യൂചുർ നൃപതിം തദാ
  സംഭാരാഃ സംഭ്രിയന്താം തേ തുരഗശ് ച വിമുച്യതാം
12 സർവഥാ പ്രാപ്യസേ പുത്രാംശ് ചതുരോ ഽമിതവിക്രമാൻ
  യസ്യ തേ ധാർമികീ ബുദ്ധിർ ഇയം പുത്രാർഥം ആഗതാഃ
13 തതഃ പ്രീതോ ഽഭവദ് രാജാ ശ്രുത്വാ തദ് ദ്വിജഭാഷിതം
  അമാത്യാംശ് ചാബ്രവീദ് രാജാ ഹർഷേണേദം ശുഭാക്ഷരം
14 ഗുരൂണാം വചനാച് ഛീഘ്രം സംഭാരാഃ സംഭ്രിയന്തു മേ
  സമർഥാധിഷ്ഠിതശ് ചാശ്വഃ സോപാധ്യായോ വിമുച്യതാം
15 സരയ്വാശ് ചോത്തരേ തീരേ യജ്ഞഭൂമിർ വിധീയതാം
  ശാന്തയശ് ചാഭിവർധന്താം യഥാകൽപം യഥാവിധി
16 ശക്യഃ കർതും അയം യജ്ഞഃ സർവേണാപി മഹീക്ഷിതാ
  നാപരാധോ ഭവേത് കഷ്ടോ യദ്യ് അസ്മിൻ ക്രതുസത്തമേ
17 ഛിദ്രം ഹി മൃഗയന്തേ ഽത്ര വിദ്വാംസോ ബ്രഹ്മരാക്ഷസാഃ
  വിധിഹീനസ്യ യജ്ഞസ്യ സദ്യഃ കർതാ വിനശ്യതി
18 തദ് യഥാവിധി പൂർവം മേ ക്രതുർ ഏഷ സമാപ്യതേ
  തഥാവിധാനം ക്രിയതാം സമർഥാഃ കരണേഷ്വ് ഇഹ
19 തഥേതി ച തതഃ സർവേ മന്ത്രിണഃ പ്രത്യപൂജയൻ
  പാർഥിവേന്ദ്രസ്യ തദ് വാക്യം യഥാജ്ഞപ്തം അകുർവത
20 തതോ ദ്വിജാസ് തേ ധർമജ്ഞം അസ്തുവൻ പാർഥിവർഷഭം
  അനുജ്ഞാതാസ് തതഃ സർവേ പുനർ ജഗ്മുർ യഥാഗതം
21 ഗതാനാം തു ദ്വിജാതീനാം മന്ത്രിണസ് താൻ നരാധിപഃ
  വിസർജയിത്വാ സ്വം വേശ്മ പ്രവിവേശ മഹാ ദ്യുതിഃ