മഹാഭാരതം മൂലം/സഭാപർവം/അധ്യായം33

മഹാഭാരതം മൂലം/സഭാപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം33

1 [വ്]
     തതോ ഽഭിഷേചനീയേ ഽഹ്നി ബ്രാഹ്മണാ രാജഭിഃ സഹ
     അന്തർ വേദീം പ്രവിവിശുഃ സത്കാരാർഥം മഹർഷയഃ
2 നാരദപ്രമുഖാസ് തസ്യാം അന്തർ വേദ്യാം മഹാത്മനഃ
     സമാസീനാഃ ശുശുഭിരേ സഹ രാജർഷിഭിസ് തദാ
3 സമേതാ ബ്രഹ്മഭവനേ ദേവാ ദേവർഷയോ യഥാ
     കർമാന്തരം ഉപാസന്തോ ജജൽപുർ അമിതൗജസഃ
4 ഇദം ഏവം ന ചാപ്യ് ഏവം ഏവം ഏതൻ ന ചാന്യഥാ
     ഇത്യ് ഊചുർ ബഹവസ് തത്ര വിതണ്ഡാനാഃ പരസ്പരം
5 കൃശാൻ അർഥാംസ് തഥാ കേ ചിദ് അകൃശാംസ് തത്ര കുർവതേ
     അകൃശാംശ് ച കൃശാംശ് ചക്രുർ ഹേതുഭിഃ ശാസ്ത്രനിശ്ചിതൈഃ
6 തത്ര മേധാവിനഃ കേ ചിദ് അർഥം അന്യൈഃ പ്രപൂരിതം
     വിചിക്ഷിപുർ യഥാ ശ്യേനാ നഭോഗതം ഇവാമിഷം
7 കേ ചിദ് ധർമാർഥസംയുക്താഃ കഥാസ് തത്ര മഹാവ്രതാഃ
     രേമിരേ കഥയന്തശ് ച സർവവേദവിദാം വരാഃ
8 സാ വേദിർ വേദസമ്പന്നൈർ ദേവദ്വിജ മഹർഷിഭിഃ
     ആബഭാസേ സമാകീർണാ നക്ഷത്രൈർ ദ്യൗർ ഇവാമലാ
9 ന തസ്യാം സമിധൗ ശൂദ്രഃ കശ് ചിദ് ആസീൻ ന ചാവ്രതഃ
     അന്തർ വേദ്യാം തദാ രാജൻ യുധിഷ്ഠിര നിവേശനേ
10 താം തു ലക്ഷ്മീവതോ ലക്ഷ്മീം തദാ യജ്ഞവിധാനജാം
    തുതോഷ നാരദഃ പശ്യൻ ധർമരാജസ്യ ധീമതഃ
11 അഥ ചിന്താം സമാപേദേ സ മുനിർ മനുജാധിപ
    നാരദസ് തം തദാ പശ്യൻ സർവക്ഷത്രസമാഗമം
12 സസ്മാര ച പുരാവൃത്താം കഥാം താം ഭരതർഷഭ
    അംശാവതരണേ യാസൗ ബ്രഹ്മണോ ഭവനേ ഽഭവത്
13 ദേവാനാം സംഗമം തം തു വിജ്ഞായ കുരുനന്ദന
    നാരദഃ പുണ്ഡരീകാക്ഷം സസ്മാര മനസാ ഹരിം
14 സാക്ഷാത് സ വിബുധാരിഘ്നഃ ക്ഷത്രേ നാരായണോ വിഭുഃ
    പ്രതിജ്ഞാം പാലയൻ ധീമാഞ് ജാതഃ പരപുരഞ്ജയഃ
15 സന്ദിദേശ പുരാ യോ ഽസൗ വിബുധാൻ ഭൂതകൃത് സ്വയം
    അന്യോന്യം അഭിനിഘ്നന്തഃ പുനർ ലോകാൻ അവാപ്സ്യഥ
16 ഇതി നാരായണഃ ശംഭുർ ഭഗവാഞ് ജഗതഃ പ്രഭുഃ
    ആദിശ്യ വിബുധാൻ സർവാൻ അജായത യദുക്ഷയേ
17 ക്ഷിതാവ് അന്ധകവൃഷ്ണീണാം വംശേ വംശഭൃതാം വരഃ
    പരയാ ശുശുഭേ ലക്ഷ്മ്യാ നക്ഷത്രാണാം ഇവോഡുരാട്
18 യസ്യ ബാഹുബലം സേന്ദ്രാഃ സുരാഃ സർവ ഉപാസതേ
    സോ ഽയം മാനുഷവൻ നാമ ഹരിർ ആസ്തേ ഽരിമർദനഃ
19 അഹോ ബത മഹദ് ഭൂതം സ്വയംഭൂർ യദ് ഇദം സ്വയം
    ആദാസ്യതി പുനഃ ക്ഷത്രം ഏവം ബലസമന്വിതം
20 ഇത്യ് ഏതാം നാരദശ് ചിന്താം ചിന്തയാം ആസ ധർമവിത്
    ഹരിം നാരായണം ജ്ഞാത്വാ യജ്ഞൈർ ഈഡ്യം തം ഈശ്വരം
21 തസ്മിൻ ധർമവിദാം ശ്രേഷ്ഠോ ധർമരാജസ്യ ധീമതഃ
    മഹാധ്വരേ മഹാബുദ്ധിസ് തസ്ഥൗ സ ബഹുമാനതഃ
22 തതോ ഭീഷ്മോ ഽബ്രവീദ് രാജൻ ധർമരാജം യുധിഷ്ഠിരം
    ക്രിയതാം അർഹണം രാജ്ഞാം യഥാർഹം ഇതി ഭാരത
23 ആചാര്യം ഋത്വിജം ചൈവ സംയുക്തം ച യുധിഷ്ഠിര
    സ്നാതകം ച പ്രിയം ചാഹുഃ ഷഡ് അർഘ്യാർഹാൻ നൃപം തഥാ
24 ഏതാൻ അർഹാൻ അഭിഗതാൻ ആഹുഃ സംവത്സരോഷിതാൻ
    ത ഇമേ കാലപൂഗസ്യ മഹതോ ഽസ്മാൻ ഉപാഗതാഃ
25 ഏഷാം ഏകൈകശോ രാജന്ന് അർഘ്യം ആനീയതാം ഇതി
    അഥ ചൈഷാം വരിഷ്ഠായ സമർഥായോപനീയതാം
26 [യ്]
    കസ്മൈ ഭവാൻ മന്യതേ ഽർഘം ഏകസ്മൈ കുരുനന്ദന
    ഉപനീയമാനം യുക്തം ച തൻ മേ ബ്രൂഹി പിതാമഹ
27 [വ്]
    തതോ ഭീഷ്മഃ ശാന്തനവോ ബുദ്ധ്യാ നിശ്ചിത്യ ഭാരത
    വാർഷ്ണേയം മന്യതേ കൃഷ്ണം അർഹണീയതമം ഭുവി
28 ഏഷ ഹ്യ് ഏഷാം സമേതാനാം തേജോബലപരാക്രമൈഃ
    മധ്യേ തപന്ന് ഇവാഭാതി ജ്യോതിഷാം ഇവ ഭാസ്കരഃ
29 അസൂര്യം ഇവ സൂര്യേണ നിവാതം ഇവ വായുനാ
    ഭാസിതം ഹ്ലാദിതം ചൈവ കൃഷ്ണേനേദം സദോ ഹി നഃ
30 തസ്മൈ ഭീഷ്മാഭ്യനുജ്ഞാതഃ സഹദേവഃ പ്രതാപവാൻ
    ഉപജഹ്രേ ഽഥ വിധിവദ് വാർഷ്ണേയായാർഘ്യം ഉത്തമം
31 പ്രതിജഗ്രാഹ തത് കൃഷ്ണഃ ശാസ്ര ദൃഷ്ടേന കർമണാ
    ശിശുപാലസ് തു താം പൂജാം വാസുദേവേ ന ചക്ഷമേ
32 സ ഉപാലഭ്യ ഭീമം ച ധർമരാജം ച സംസദി
    അപാക്ഷിപദ് വാസുദേവം ചേദിരാജോ മഹാബലഃ