മഹാഭാരതം മൂലം/സഭാപർവം/അധ്യായം17

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/സഭാപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം17

1 [ർ]
     ജരാ നാമാസ്മി ഭദ്രം തേ രാക്ഷസീ കാമരൂപിണീ
     തവ വേശ്മനി രാജേന്ദ്ര പൂജിതാ ന്യവസം സുഖം
 2 സാഹം പ്രത്യുപകാരാർഥം ചിന്തയന്ത്യ് അനിശം നൃപ
     തവേമേ പുത്ര ശകലേ ദൃഷ്ടവത്യ് അസ്മി ധാർമിക
 3 സംശ്ലേഷിതേ മയാ ദൈവാത് കുമാരഃ സമപദ്യത
     തവ ഭാഗ്യൈർ മഹാരാജ ഹേതുമാത്രം അഹം ത്വ് ഇഹ
 4 [ക്]
     ഏവം ഉക്ത്വാ തു സാ രാജംസ് തത്രൈവാന്തരധീയത
     സ ഗൃഹ്യ ച കുമാരം തം പ്രാവിശത് സ്വഗൃഹം നൃപഃ
 5 തസ്യ ബാലസ്യ യത്കൃത്യം തച് ചകാര നൃപസ് തദാ
     ആജ്ഞാപയച് ച രാക്ഷസ്യാ മാഗധേഷു മഹോത്സവം
 6 തസ്യ നാമാകരോത് തത്ര പ്രജാപതിസമഃ പിതാ
     ജരയാ സന്ധിതോ യസ്മാജ് ജരാസന്ധസ് തതോ ഽഭവത്
 7 സോ ഽവർധത മഹാതേജാ മഗധാധിപതേഃ സുതഃ
     പ്രമാണ ബലസമ്പന്നോ ഹുതാഹുതിർ ഇവാനലഃ
 8 കസ്യ ചിത് ത്വ് അഥ കാലസ്യ പുനർ ഏവ മഹാതപാഃ
     മഗധാൻ ഉപചക്രാമ ഭഗവാംശ് ചണ്ഡകൗശികഃ
 9 തസ്യാഗമനസംഹൃഷ്ടഃ സാമാത്യഃ സപുരഃസരഃ
     സഭാര്യഃ സഹ പുത്രേണ നിർജഗാമ ബൃഹദ്രഥഃ
 10 പാദ്യാർഘ്യാചമനീയൈസ് തം അർചയാം ആസ ഭാരത
    സ നൃപോ രാജ്യസഹിതം പുത്രം ചാസ്മൈ ന്യവേദയത്
11 പ്രതിഗൃഹ്യ തു താം പൂജാം പാർഥിവാദ് ഭഗവാൻ ഋഷിഃ
    ഉവാച മാഗധം രാജൻ പ്രഹൃഷ്ടേനാന്തരാത്മനാ
12 സർവം ഏതൻ മയാ രാജൻ വിജ്ഞാതം ജ്ഞാനചക്ഷുഷാ
    പുത്രസ് തു ശൃണു രാജേന്ദ്ര യാദൃശോ ഽയം ഭവിഷ്യതി
13 അസ്യ വീര്യവതോ വീര്യം നാനുയാസ്യന്തി പാർഥിവാഃ
    ദേവൈർ അപി വിസൃഷ്ടാനി ശസ്ത്രാണ്യ് അസ്യ മഹീപതേ
    ന രുജം ജനയിഷ്യന്തി ഗിരേർ ഇവ നദീരയാഃ
14 സർവമൂർധാഭിഷിക്താനാം ഏഷ മൂർധ്നി ജ്വലിഷ്യതി
    സർവേഷാം നിഷ്പ്രഭ കരോ ജ്യോതിഷാം ഇവ ഭാസ്കരഃ
15 ഏനം ആസാദ്യ രാജാനഃ സമൃദ്ധബലവാഹനാഃ
    വിനാശം ഉപയാസ്യന്തി ശലഭാ ഇവ പാവകം
16 ഏഷ ശ്രിയം സമുദിതാം സർവരാജ്ഞാം ഗ്രഹീഷ്യതി
    വർഷാസ്വ് ഇവോദ്ധത ജലാ നദീർ നദനദീപതിഃ
17 ഏഷ ധാരയിതാ സമ്യക് ചാതുർവർണ്യം മഹാബലഃ
    ശുഭാശുഭം ഇവ സ്ഫീതാ സർവസസ്യ ധരാധരാ
18 അസ്യാജ്ഞാ വശഗാഃ സർവേ ഭവിഷ്യന്തി നരാധിപാഃ
    സർവഭൂതാത്മഭൂതസ്യ വായോർ ഇവ ശരീരിണഃ
19 ഏഷ രുദ്രം മഹാദേവം ത്രിപുരാന്ത കരം ഹരം
    സർവലോകേഷ്വ് അതി ബലഃ സ്വയം ദ്രക്ഷ്യതി മാഗധഃ
20 ഏവം ബ്രുവന്ന് ഏവ മുനിഃ സ്വകാര്യാർഥം വിചിന്തയൻ
    വിസർജയാം ആസ നൃപം ബൃഹദ്രഥം അഥാരിഹൻ
21 പ്രവിശ്യ നഗരം ചൈവ ജ്ഞാതിസംബന്ധിഭിർ വൃതഃ
    അഭിഷിച്യ ജരാസന്ധം മഗധാധിപതിസ് തദാ
    ബൃഹദ്രഥോ നരപതിഃ പരാം നിർവൃതിം ആയയൗ
22 അഭിഷിക്തേ ജരാസന്ധേ തദാ രാജാ ബൃഹദ്രഥഃ
    പത്നീ ദ്വയേനാനുഗതസ് തപോവനരതോ ഽഭവത്
23 തപോവനസ്ഥേ പിതരി മാതൃഭ്യാം സഹ ഭാരത
    ജരാസന്ധഃ സ്വവീര്യേണ പാഥിവാൻ അകരോദ് വശേ
24 അഥ ദീർഘസ്യ കാലസ്യ തപോവനഗതോ നൃപഃ
    സഭാര്യഃ സ്വർഗം അഗമത് തപസ് തപ്ത്വാ ബൃഹദ്രഥഃ
25 തസ്യാസ്താം ഹംസഡിഭകാവ് അശസ്ത്രനിധനാവ് ഉഭൗ
    മന്ത്രേ മതിമതാം ശ്രേഷ്ഠൗ യുദ്ധശാസ്ത്രവിശാരദൗ
26 യൗ തൗ മയാ തേ കഥിതൗ പൂർവം ഏവ മഹാബലൗ
    ത്രയസ് ത്രയാണാം ലോകാനാം പര്യാപ്താ ഇതി മേ മതിഃ
27 ഏവം ഏഷ തദാ വീര ബലിഭിഃ കുകുരാന്ധകൈഃ
    വൃഷ്ണിഭിശ് ച മഹാരാജ നീതിഹേതോർ ഉപേക്ഷിതഃ