മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം52

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം52

1 ബൃഹദശ്വ ഉവാച
     തേഭ്യഃ പ്രതിജ്ഞായ നലഃ കരിഷ്യ ഇതി ഭാരത
     അഥൈനാൻ പരിപപ്രച്ഛ കൃതാഞ്ജലിർ അവസ്ഥിതഃ
2 കേ വൈ ഭവന്തഃ കശ് ചാസൗ യസ്യാഹം ദൂത ഈപ്സിതഃ
     കിം ച തത്ര മയാ കാര്യം കഥയധ്വം യഥാതഥം
3 ഏവം ഉക്തേ നൈഷധേന മഘവാൻ പ്രത്യഭാഷത
     അമരാൻ വൈ നിബോധാസ്മാൻ ദമയന്ത്യർഥം ആഗതാൻ
4 അഹം ഇന്ദ്രോ ഽയം അഗ്നിശ് ച തഥൈവായം അപാം പതിഃ
     ശരീരാന്തകരോ നൄണാം യമോ ഽയം അപി പാർഥിവ
5 സ വൈ ത്വം ആഗതാൻ അസ്മാൻ ദമയന്ത്യൈ നിവേദയ
     ലോകപാലാഃ സഹേന്ദ്രാസ് ത്വാം സമായാന്തി ദിദൃക്ഷവഃ
6 പ്രാപ്തും ഇച്ഛന്തി ദേവാസ് ത്വാം ശക്രോ ഽഗ്നിർ വരുണോ യമഃ
     തേഷാം അന്യതമം ദേവം പതിത്വേ വരയസ്വ ഹ
7 ഏവം ഉക്തഃ സ ശക്രേണ നലഃ പ്രാഞ്ജലിർ അബ്രവീത്
     ഏകാർഥസമവേതം മാം ന പ്രേഷയിതും അർഹഥ
8 ദേവാ ഊചുഃ
     കരിഷ്യ ഇതി സംശ്രുത്യ പൂർവം അസ്മാസു നൈഷധ
     ന കരിഷ്യസി കസ്മാത് ത്വം വ്രജ നൈഷധ മാചിരം
9 ബൃഹദശ്വ ഉവാച
     ഏവം ഉക്തഃ സ ദേവൈസ് തൈർ നൈഷധഃ പുനർ അബ്രവീത്
     സുരക്ഷിതാനി വേശ്മാനി പ്രവേഷ്ടും കഥം ഉത്സഹേ
10 പ്രവേക്ഷ്യസീതി തം ശക്രഃ പുനർ ഏവാഭ്യഭാഷത
    ജഗാമ സ തഥേത്യ് ഉക്ത്വാ ദമയന്ത്യാ നിവേശനം
11 ദദർശ തത്ര വൈദർഭീം സഖീഗണസമാവൃതാം
    ദേദീപ്യമാനാം വപുഷാ ശ്രിയാ ച വരവർണിനീം
12 അതീവ സുകുമാരാംഗീം തനുമധ്യാം സുലോചനാം
    ആക്ഷിപന്തീം ഇവ ച ഭാഃ ശശിനഃ സ്വേന തേജസാ
13 തസ്യ ദൃഷ്ട്വൈവ വവൃധേ കാമസ് താം ചാരുഹാസിനീം
    സത്യം ചികീർഷമാണസ് തു ധാരയാം ആസ ഹൃച്ഛയം
14 തതസ് താ നൈഷധം ദൃഷ്ട്വാ സംഭ്രാന്താഃ പരമാംഗനാഃ
    ആസനേഭ്യഃ സമുത്പേതുസ് തേജസാ തസ്യ ധർഷിതാഃ
15 പ്രശശംസുശ് ച സുപ്രീതാ നലം താ വിസ്മയാന്വിതാഃ
    ന ചൈനം അഭ്യഭാഷന്ത മനോഭിസ് ത്വ് അഭ്യചിന്തയൻ
16 അഹോ രൂപം അഹോ കാന്തിർ അഹോ ധൈര്യം മഹാത്മനഃ
    കോ ഽയം ദേവോ നു യക്ഷോ നു ഗന്ധർവോ നു ഭവിഷ്യതി
17 ന ത്വ് ഏനം ശക്നുവന്തി സ്മ വ്യാഹർതും അപി കിം ചന
    തേജസാ ധർഷിതാഃ സർവാ ലജ്ജാവത്യോ വരാംഗനാഃ
18 അഥൈനം സ്മയമാനേവ സ്മിതപൂർവാഭിഭാഷിണീ
    ദമയന്തീ നലം വീരം അഭ്യഭാഷത വിസ്മിതാ
19 കസ് ത്വം സർവാനവദ്യാംഗ മമ ഹൃച്ഛയവർധന
    പ്രാപ്തോ ഽസ്യ് അമരവദ് വീര ജ്ഞാതും ഇച്ഛാമി തേ ഽനഘ
20 കഥം ആഗമനം ചേഹ കഥം ചാസി ന ലക്ഷിതഃ
    സുരക്ഷിതം ഹി മേ വേശ്മ രാജാ ചൈവോഗ്രശാസനഃ
21 ഏവം ഉക്തസ് തു വൈദർഭ്യാ നലസ് താം പ്രത്യുവാച ഹ
    നലം മാം വിദ്ധി കല്യാണി ദേവദൂതം ഇഹാഗതം
22 ദേവാസ് ത്വാം പ്രാപ്തും ഇച്ഛന്തി ശക്രോ ഽഗ്നിർ വരുണോ യമഃ
    തേഷാം അന്യതമം ദേവം പതിം വരയ ശോഭനേ
23 തേഷാം ഏവ പ്രഭാവേന പ്രവിഷ്ടോ ഽഹം അലക്ഷിതഃ
    പ്രവിശന്തം ഹി മാം കശ് ചിൻ നാപശ്യൻ നാപ്യ് അവാരയത്
24 ഏതദർഥം അഹം ഭദ്രേ പ്രേഷിതഃ സുരസത്തമൈഃ
    ഏതച് ഛ്രുത്വാ ശുഭേ ബുദ്ധിം പ്രകുരുഷ്വ യഥേച്ഛസി