മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം3

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം3

1 [വ്]
     ശൗനകേനൈവം ഉക്തസ് തു കുന്തീപുത്രോ യുധിഷ്ഠിരഃ
     പുരോഹിതം ഉപാഗമ്യ ഭ്രാതൃമധ്യേ ഽബ്രവീദ് ഇദം
 2 പ്രസ്ഥിതം മാനുയാന്തീമേ ബ്രാഹ്മണാ വേദപാരഗാഃ
     ന ചാസ്മി പാലനേ ശക്തോ ബഹുദുഃഖസമന്വിതഃ
 3 പരിത്യക്തും ന ശക്നോമി ദാനശക്തിശ് ച നാസ്തി മേ
     കഥം അത്ര മയാ കാര്യം ഭഗവാംസ് തദ് ബ്രവീതു മേ
 4 മുഹൂർതം ഇവ സ ധ്യാത്വാ ധർമേണാന്വിഷ്യ താം ഗതിം
     യുധിഷ്ഠിരം ഉവാചേദം ധൗമ്യോ ധർമഭൃതാം വരഃ
 5 പുരാ സൃഷ്ടനി ഭൂതാനി പീഡ്യന്തേ ക്ഷുധയാ ഭൃശം
     തതോ ഽനുകമ്പയാ തേഷാം സവിതാ സ്വപിതാ ഇവ
 6 ഗത്വോത്തരായണം തേജോ രസാൻ ഉദ്ധൃത്യ രശ്മിഭിഃ
     ദക്ഷിണായനം ആവൃത്തോ മഹീം നിവിശതേ രവിഃ
 7 ക്ഷേത്രഭൂതേ തതസ് തസ്മിന്ന് ഓഷധീർ ഓഷധീ പതിഃ
     ദിവസ് തേജഃ സമുദ്ധൃത്യ ജനയാം ആസ വാരിണാ
 8 നിഷിക്തശ് ചന്ദ്ര തേജോഭിഃ സൂയതേ ഭൂഗതോ രവിഃ
     ഓഷധ്യഃ ഷഡ്രസാ മേധ്യാസ് തദന്നം പ്രാണിനാം ഭുവി
 9 ഏവം ഭാനുമയം ഹ്യ് അന്നം ഭൂതാനാം പ്രാണധാരണം
     പിതൈഷ സർവഭൂതാനാം തസ്മാത് തം ശരണം വ്രജ
 10 രാജാനോ ഹി മഹാത്മാനോ യോനികർമ വിശോധിതാഃ
    ഉദ്ധരന്തി പ്രജാഃ സർവാസ് തപ ആസ്ഥായ പുഷ്കലം
11 ഭീമേന കാർതവീര്യേണ വൈന്യേന നഹുഷേണ ച
    തപോയോഗസമാധിസ്ഥൈർ ഉദ്ധൃതാ ഹ്യ് ആപദഃ പ്രജാഃ
12 തഥാ ത്വം അപി ധർമാത്മൻ കർമണാ ച വിശോധിതഃ
    തപ ആസ്ഥായ ധർമേണ ദ്വിജാതീൻ ഭര ഭാരത
13 ഏവം ഉക്തസ് തു ധൗമ്യേന തത് കാലസദൃശം വചഃ
    ധർമരാജോ വിശുദ്ധാത്മാ തപ ആതിഷ്ഠദ് ഉത്തമം
14 പുഷ്പോപഹാരൈർ ബലിഭിർ അർചയിത്വാ ദിവാകരം
    യോഗം ആസ്ഥായ ധർമാത്മാ വായുഭക്ഷോ ജിതേന്ദ്രിയഃ
    ഗാംഗേയം വാര്യ് ഉപസ്പൃഷ്യ പ്രാണായാമേന തസ്ഥിവാൻ
15 [ജ്]
    കഥം കുരൂണാം ഋഷഭഃ സ തു രാജാ യുധിഷ്ഠിരഃ
    വിപ്രാർഥം ആരാധിതവാൻ സൂര്യം അദ്ഭുതവിക്രമം
16 [വ്]
    ശൃണുഷ്വാവഹിതോ രാജഞ് ശുചിർ ഭൂത്വാ സമാഹിതഃ
    ക്ഷണം ച കുരു രാജേന്ദ്ര സർവം വക്ഷ്യാമ്യ് അശേഷതഃ
17 ധൗമ്യേന തു യഥ പ്രോക്തം പാർഥായ സുമഹാത്മനേ
    നാമ്നാം അഷ്ട ശതം പുണ്യം തച് ഛൃണുഷ്വ മഹാമതേ
18 സൂര്യോ ഽര്യമാ ഭഗസ് ത്വഷ്ടാ പൂഷാർകഃ സവിതാ രവിഃ
    ഗഭസ്തിമാൻ അജഃ കാലോ മൃത്യുർ ധാതാ പ്രഭാ കരഃ
19 പൃഥിവ്യ് ആപശ് ച തേജശ് ച ഖം വായുശ് ച പരായണം
    സോമോ ബൃഹസ്പതിഃ ശുക്രോ ബുധോ ഽംഗാരക ഏവ ച
20 ഇന്ദ്രോ വിവസ്വ്വാൻ ദീപ്താംശുഃ ശുചിഃ ശൗരിഃ ശനൈശ്ചരഃ
    ബ്രഹ്മാ വിഷ്ണുശ് ച രുദ്രശ് ച സ്കന്ദോ വൈശ്വരണോ യമഃ
21 വൈദ്യുതോ ജാഠരശ് ചാഗിർ ഐന്ധനസ് തേജസാം പതിഃ
    ധർമധ്വജോ വേദ കർതാ വേദാംഗോ വേദ വാഹനഃ
22 കൃതം ത്രേതാ ദ്വാപരശ് ച കലിഃ സർവാമരാശ്രയഃ
    കലാ കാഷ്ഠാ മുഹുർതാശ് ച പക്ഷാ മാസാ ഋതുസ് തഥാ
23 സംവത്സരകരോ ഽശ്വത്ഥഃ കാലചക്രോ വിഭാവസുഃ
    പുരുഷഃ ശാശ്വതോ യോഗീ വ്യക്താവ്യക്തഃ സനാതനഃ
24 ലോകാധ്യക്ഷഃ പ്രജാധ്യക്ഷോ വിശ്വകർമാ തമോനുദഃ
    വരുണഃ സാഗരോ ഽംശുശ് ച ജീമൂതോ ജീവനോ ഽരിഹാ
25 ഭൂതാശ്രയോ ഭൂതപതിഃ സർവഭൂതനിഷേവിതഃ
    മണിഃ സുവർണോ ഭൂതാദിഃ കാമദഃ സർവതോ മുഖഃ
26 ജയോ വിശാലോ വരദഃ ശീഘ്രഗഃ പ്രാണധാരണഃ
    ധന്വന്തരിർ ധൂമകേതുർ ആദിദേവോ ഽദിതേഃ സുതഃ
27 ദ്വാദശാത്മാരവിന്ദാക്ഷഃ പിതാ മാതാ പിതാമഹഃ
    സ്വർഗദ്വാരം പ്രജാ ദ്വാരം മോക്ഷദ്വാരം ത്രിവിഷ്ടപം
28 ദേഹകർതാ പ്രശാന്താത്മാ വിശ്വാത്മാ വിശ്വതോമുഖഃ
    ചരാചരാത്മാ സൂക്ഷ്മാത്മാ മൈത്രേണ വപുഷാന്വിതഃ
29 ഏതദ് വൈ കീർതനീയസ്യ സൂര്യസ്യൈവ മഹാത്മനഃ
    നാമ്നാം അഷ്ട ശതം പുണ്യം ശക്രേണോക്തം മഹാത്മനാ
30 ശക്രാച് ച നാരദഃ പ്രാപ്തോ ധൗമ്യശ് ച തദനന്തരം
    ധൗമ്യാദ് യുധിഷ്ഠിരഃ പ്രാപ്യ സർവാൻ കാമാൻ അവാപ്തവാൻ
31 സുരപിതൃഗണയക്ഷസേവിതം; ഹ്യ് അസുരനിശാചരസിദ്ധവന്ദിതം
    വരകനകഹുതാശനപ്രഭം; ത്വം അപി മനസ്യ് അഭിധേഹി ഭാസ്കരം
32 സൂര്യോദയേ യസ് തു സമാഹിതഃ പഠേത്; സപുത്രലാഭം ധനരത്നസഞ്ചയാൻ
    ലഭേത ജാതിസ്മരതാം സദാ നരഃ; സ്മൃതിം ച മേധാം ച സ വിന്ദതേ പരാം
33 ഇമം സ്തവം ദേവവരസ്യ യോ നരഃ; പ്രകീർതയേച് ഛുചി സുമനാഃ സമാഹിതഃ
    സ മുച്യതേ ശോകദവാഗ്നിസാഗരാൽ; ലഭേത കാമാൻ മനസാ യഥേപ്സിതാൻ