മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം290

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം290

1 [വൈ]
     ഗതേ തസ്മിൻ ദ്വിജശ്രേഷ്ഠേ കസ്മിംശ് ചിത് കാലപര്യയേ
     ചിന്തയാം ആസ സാ കന്യാ മന്ത്രഗ്രാമ ബലാബലം
2 അയം വൈ കീദൃശസ് തേന മമ ദത്തോ മഹാത്മനാ
     മന്ത്രഗ്രാമോ ബലം തസ്യ ജ്ഞാസ്യേ നാതിചിരാദ് ഇവ
3 ഏവം സഞ്ചിന്തയന്തീ സാ ദദർശർതും യദൃച്ഛയാ
     വ്രീഡിതാ സാഭവദ് ബാലാ കന്യാ ഭാവേ രജസ്വലാ
4 അഥോദ്യന്തം സഹസ്രാംശും പൃഥാ ദീപ്തം ദദർശ ഹ
     ന തതർപ ച രൂപേണ ഭാനോഃ സന്ധ്യാഗതസ്യ സാ
5 തസ്യാ ദൃഷ്ടിർ അഭൂദ് ദിവ്യാ സാപശ്യദ് ദിവ്യദർശനം
     ആമുക്തകവചം ദേവം കുണ്ഡലാഭ്യാം വിഭൂഷിതം
6 തസ്യാഃ കൗതൂഹലം ത്വ് ആസീൻ മന്ത്രം പ്രതി നരാധിപ
     ആഹ്വാനം അകരോത് സാഥ തസ്യ ദേവസ്യ ഭാമിനീ
7 പ്രാണാൻ ഉപസ്പൃശ്യ തദാ ആജുഹാവ ദിവാകരം
     ആജഗാമ തതോ രാജംസ് ത്വരമാണോ ദിവാകരഃ
8 മധു പിംഗോ മഹാബാഹുഃ കംബുഗ്രീവോ ഹസന്ന് ഇവ
     അംഗദീ ബദ്ധമുകുടോ ദിശഃ പ്രജ്വാലയന്ന് ഇവ
9 യോഗാത് കൃത്വാ ദ്വിഥാത്മാനം ആജഗാമ തതാപ ച
     ആബഭാഷേ തതഃ കുന്തീം സാമ്നാ പരമവൽഗുനാ
10 ആഗതോ ഽസ്മി വശം ഭദ്രേ തവ മന്ത്രബലാത് കൃതഃ
    കിം കരോമ്യ് അവശോ രാജ്ഞി ബ്രൂഹി കർതാ തദ് അസ്മി തേ
11 [കുന്തീ]
    ഗമ്യതാം ഭഗവംസ് തത്ര യതോ ഽസി സമുപാഗതഃ
    കൗതൂഹലാത് സമാഹൂതഃ പ്രസീദ ഭഗവന്ന് ഇതി
12 [സൂര്യ]
    ഗമിഷ്യേ ഽഹം യഥാ മാം ത്വം ബ്രവീഷി തനുമധ്യമേ
    ന തു ദേവം സമാഹൂയ ന്യായ്യം പ്രേഷയിതും വൃഥാ
13 തവാഭിസന്ധിഃ സുഭഗേ സൂര്യാത് പുത്രോ ഭവേദ് ഇതി
    വീര്യേണാപ്രതിമോ ലോകേ കവചീ കുണ്ഡലീതി ച
14 സാ ത്വം ആത്മപ്രദാനം വൈ കുരുഷ്വ ഗജഗാമിനി
    ഉത്പത്സ്യതി ഹി പുത്രസ് തേ യഥാ സങ്കൽപം അംഗനേ
15 അഥ ഗച്ഛാമ്യ് അഹം ഭദ്രേ ത്വയാസംഗമ്യ സുസ്മിതേ
    ശപ്സ്യാമി ത്വാം അഹം ക്രുദ്ധോ ബ്രാഹ്മണം പിതരം ച തേ
16 ത്വത്കൃതേ താൻ പ്രധക്ഷ്യാമി സർവാൻ അപി ന സംശയഃ
    പിതരം ചൈവ തേ മൂഢം യോ ന വേത്തി തവാനയം
17 തസ്യ ച ബ്രാഹ്മണസ്യാദ്യ യോ ഽസൗ മന്ത്രം അദാത് തവ
    ശീലവൃത്തം അവിജ്ഞായ ധാസ്യാമി വിനയം പരം
18 ഏതേ ഹി വിബുധാഃ സർവേ പുരന്ദര മുഖാ ദിവി
    ത്വയാ പ്രലബ്ധം പശ്യന്തി സ്മയന്ത ഇവ ഭാമിനി
19 പശ്യ ചൈനാൻ സുരഗണാൻ ദിവ്യം ചക്ഷുർ ഇദം ഹി തേ
    പൂർവം ഏവ മയാ ദത്തം ദൃഷ്ടവത്യ് അസി യേന മാം
20 [വൈ]
    തതോ ഽപശ്യത് ത്രിദശാൻ രാജപുത്രീ; സർവാൻ ഏവ സ്വേഷു ധിഷ്ണ്യേഷു ഖസ്ഥാൻ
    പ്രഭാസന്തം ഭാനുമന്തം മഹാന്തം; യഥാദിത്യം രോചമാനം തഥൈവ
21 സാ താൻ ദൃഷ്ട്വാ വ്രീഡമാനേവ ബാലാ; സൂര്യം ദേവീ വചനം പ്രാഹ ഭീതാ
    ഗച്ഛ ത്വം വൈ ഗോപതേ സ്വം വിമാനം; കന്യാ ഭാവാദ് ദുഃഖ ഏഷോപചാരഃ
22 പിതാ മാതാ ഗുരവശ് ചൈവ യേ ഽന്യേ; ദേഹസ്യാസ്യ പ്രഭവന്തി പ്രദാനേ
    നാഹം ധർമം ലോപയിഷ്യാമി ലോകേ; സ്ത്രീണാം വൃത്തം പൂജ്യതേ ദേഹരക്ഷാ
23 മയാ മന്ത്രബലം ജ്ഞാതും ആഹൂതസ് ത്വം വിഭാവസോ
    ബാല്യാദ് ബാലേതി കൃത്വാ തത് ക്ഷന്തും അർഹസി മേ വിഭോ
24 [സൂര്യ]
    ബാലേതി തൃത്വാനുനയം തവാഹം; ദദാനി നാന്യാനുനയം ലഭേത
    ആത്മപ്രദാനം കുരു കുന്തി കന്യേ; ശാന്തിസ് തവൈവം ഹി ഭവേച് ച ഭീരു
25 ന ചാപി യുക്തം ഗന്തും ഹി മയാ മിഥ്യാ കൃതേന വൈ
    ഗമിഷ്യാമ്യ് അനവദ്യാംഗി ലോകേ സമവഹാസ്യതാം
    സർവേഷാം വിബുധാനാം ച വക്തവ്യഃ സ്യാം അഹം ശുഭേ
26 സാ ത്വം മയാ സമാഗച്ഛ പുത്രം ലപ്സ്യസി മാദൃശം
    വിശിഷ്ടാ സർവലോകേഷു ഭവിഷ്യസി ച ഭാമിനി