മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം291

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം291

1 [വൈ]
     സാ തു കന്യാ ബഹുവിധം ബ്രുവന്തീ മധുരം വചഃ
     അനുനേതും സഹസ്രാംശും ന ശശാക മനസ്വിനീ
2 ന ശശാക യദാ ബാലാ പ്രത്യാഖ്യാതും തമോനുദം
     ഭീതാ ശാപാത് തതോ രാജൻ ദധ്യൗ ദീർഘം അഥാന്തരം
3 അനാഗസഃ പിതുഃ ശാപോ ബ്രാഹ്മണസ്യ തഥൈവ ച
     മന്നിമിത്തഃ കഥം ന സ്യാത് ക്രുദ്ധാദ് അസ്മാദ് വിഭാവസോഃ
4 ബാലേനാപി സതാ മോഹാദ് ഭൃശം സാപഹ്നവാന്യ് അപി
     നാത്യാസാദയിതവ്യാനി തേജാംസി ച തപാംസി ച
5 സാഹം അദ്യ ഭൃശം ഭീതാ ഗൃഹീതാ ച കരേ ഭൃശം
     കഥം ത്വ് അകാര്യം കുര്യാം വൈ പ്രദാനം ഹ്യ് ആത്മനഃ സ്വയം
6 സൈവം ശാപപരിത്രസ്താ ബഹു ചിന്തയതീ തദാ
     മോഹേനാഭിപരീതാംഗീ സ്മയമാനാ പുനഃ പുനഃ
7 തം ദേവം അബ്രവീദ് ഭീതാ ബന്ധൂനാം രാജസത്തമ
     വ്രീഡാ വിഹ്വലയാ വാചാ ശാപത്രസ്താ വിശാം പതേ
8 [കുന്തീ]
     പിതാ മേ ധ്രിയതേ ദേവ മാതാ ചാന്യേ ച ബാന്ധവാഃ
     ന തേഷു ധ്രിയമാണേഷു വിധിലോപോ ഭവേദ് അയം
9 ത്വയാ മേ സംഗമോ ദേവയദി സ്യാദ് വിധിവർജിതഃ
     മന്നിമിത്തം കുലസ്യാസ്യ ലോകേ കീർതിർ നശേത് തതഃ
10 അഥ വാ ധർമം ഏതം ത്വം മന്യസേ തപസാം വര
    ഋതേ പ്രദാനാദ് ബന്ധുഭ്യസ് തവ കാമം കരോമ്യ് അഹം
11 ആത്മപ്രദാനം ദുർധർഷ തവ കൃത്വാ സതീ ത്വ് അഹം
    ത്വയി ധർമോ യശോ ചൈവ കീർതിർ ആയുശ് ച ദേഹിനാം
12 [സൂര്യ]
    ന തേ പിതാ ന തേ മാതാ ഗുരവോ വാ ശുചിസ്മിതേ
    പ്രഭവന്തി വരാരോഹേ ഭദ്രം തേ ശൃണു മേ വചഃ
13 സർവാൻ കാമയതേ യസ്മാത് കനേർ ധാതോശ് ച ഭാമിനി
    തസ്മാത് കന്യേഹ സുശ്രോണി സ്വതന്ത്രാ വരവർണിനി
14 നാധർമശ് ചരിതഃ കശ് ചിത് ത്വയാ ഭവതി ഭാമിനി
    അധർമം കുത ഏവാഹം ചരേയം ലോകകാമ്യയാ
15 അനാവൃതാഃ സ്ത്രിയഃ സർവാ നരാശ് ച വരവർണിനി
    സ്വഭാവ ഏഷ ലോകാനാം വികാരോ ഽന്യ ഇതി സ്മൃതഃ
16 സാ മയാ സഹ സംഗമ്യ പുനഃ കന്യാ ഭവിഷ്യസി
    പുത്രശ് ച തേ മഹാബാഹുർ ഭവിഷ്യതി മഹായശാഃ
17 [കുന്തീ]
    യദി പുത്രോ മമ ഭവേത് ത്വത്തഃ സർവതമോ ഽപഹ
    കുണ്ഡലീ കവചീ ശൂരോ മഹാബാഹുർ മഹാബലഃ
18 [സൂര്യ]
    ഭവിഷ്യതി മഹാബാഹുഃ കുണ്ഡലീ ദിവ്യവർമ ഭൃത്
    ഉഭയം ചാമൃതമയം തസ്യ ഭദ്രേ ഭവിഷ്യതി
19 [കുന്തീ]
    യദ്യ് ഏതദ് അമൃതാദ് അസ്തി കുണ്ഡലേ വർമ ചോത്തമം
    മമ പുത്രസ്യ യം വൈ ത്വം മത്ത ഉത്പാദ്യയിഷ്യസി
20 അസ്തു മേ സംഗമോ ദേവ യഥോക്തം ഭഗവംസ് ത്വയാ
    ത്വദ്വീര്യരൂപസത്ത്വൗജാ ധർമയുക്തോ ഭവേത് സ ച
21 [സൂര്യ]
    അദിത്യാ കുണ്ഡലേ രാജ്ഞി ദത്തേ മേ മത്തകാശിനി
    തേ ഽസ്യ ദാസ്യാമി വൈ ഭീരു വർമ ചൈവേദം ഉത്തമം
22 [പൃഥാ]
    പരമം ഭവഗൻ ദേവ സംഗമിഷ്യേ ത്വയാ സഹ
    യദി പുത്രോ ഭവേദ് ഏവം യഥാ വദസി ഗോപതേ
23 [വൈ]
    തഥേത്യ് ഉക്ത്വാ തു താം കുന്തീം ആവിശേഷ വിഹംഗമഃ
    സ്വർഭാനു ശത്രുർ യോഗാത്മാ നാഭ്യാം പസ്പർശ ചൈവ താം
24 തതഃ സാ വിഹ്വലേവാസീത് കന്യാ സൂര്യസ്യ തേജസാ
    പപാതാഥ ച സാ ദേവീ ശയനേ മൂഢ ചേതനാ
25 [സൂര്യ]
    സാധയിഷ്യാമി സുശ്രോണി പുത്രം വൈ ജനയിഷ്യസി
    സർവശസ്ത്രഭൃതാം ശ്രേഷ്ഠം കന്യാ ചൈവ ഭവിഷ്യസി
26 [വൈ]
    തതഃ സാ വ്രീഡിതാ ബാലാ തദാ സൂര്യം അഥാബ്രവീത്
    ഏവം അസ്ത്വ് ഇതി രാജേന്ദ്രപ്രസ്ഥിതം ഭൂരി വർചസം
27 ഇതി സ്മോക്താ കുന്തി രാജാത്മജാ സാ; വിവസ്വന്തം യാചമാനാ സലജ്ജാ
    തസ്മിൻ പുണ്യേ ശയനീയേ പപാത; മോഹാവിഷ്ടാ ഭജ്യമാനാ ലതേവ
28 താം തിഗ്മാംശുസ് തേജസാ മോഹയിത്വാ; യോഗേനാവിഷ്യാത്മ സംസ്ഥാം ചകാര
    ന ചൈവൈനാം ദൂഷയാം ആസ ഭാനുഃ; സഞ്ജ്ഞാം ലേഭേ ഭൂയ ഏവാഥ ബാലാ