മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം236
| ←അധ്യായം235 | മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം രചന: അധ്യായം236 |
അധ്യായം237→ |
1 [ജനം]
ശത്രുഭിർ ജിതബദ്ധസ്യ പാണ്ഡവൈശ് ച മഹാത്മഭിഃ
മോക്ഷിതസ്യ യുധാ പശ്ചാൻ മാനസ്ഥസ്യ ദുരാത്മനഃ
2 കത്ഥനസ്യാവലിപ്തസ്യ ഗർവിതസ്യ ച നിത്യശഃ
സദാ ച പൗരുഷാദ് ആര്യൈഃ പാണ്ഡവാൻ അവമന്യതഃ
3 ദുര്യോധനസ്യ പാപസ്യ നിത്യാഹങ്കാര വാദിനഃ
പ്രവേശോ ഹാസ്തിനപുരേ ദുഷ്കരഃ പ്രതിഭാതി മേ
4 തസ്യ ലജ്ജാന്വിതസ്യൈവ ശോകവ്യാകുല ചേതസഃ
പ്രവേശം വിസ്തരേണ ത്വം വൈശമ്പായന കീർതയ
5 [വൈ]
ധർമരാജ നിസൃഷ്ടസ് തു ധാർതരാഷ്ട്രഃ സുയോധനഃ
ലജ്ജയാധോമുഖഃ സീദന്ന് ഉപാസർപത് സുദുഃഖിതഃ
6 സ്വപുരം പ്രയയൗ രാജാ ചതുരംഗ ബലാനുഗഃ
ശോകോപഹതയാ ബുദ്ധ്യാ ചിന്തയാനഃ പരാഭവം
7 വിചുമ്യ പഥി യാനാനി ദേശേ സുയവസോദകേ
സംനിവിഷ്ടഃ ശുഭേ രമ്യേ ഭൂമിഭാഗേ യഥേപ്സിതം
ഹസ്ത്യശ്വരഥപാതാതം യഥാസ്ഥാനം ന്യവേശയത്
8 അഥോപവിഷ്ടം രാജാനം പര്യങ്കേ ജ്വലനപ്രഭേ
ഉപപ്ലുതം യഥാ സോമം രാഹുണാ രാത്രിസങ്ക്ഷയേ
ഉപഗമ്യാബ്രവീത് കർണോ ദുര്യോധനം ഇദം തദാ
9 ദിഷ്ട്യാ ജീവസി ഗാന്ധാരേ ദിഷ്ട്യാ നഃ സംഗമഃ പുനഃ
ദിഷ്ട്യാ ത്വയാ ജിതാശ് ചൈവ ഗന്ധർവാഃ കാമരൂപിണഃ
10 ദിഷ്ട്യാ സമഗ്രാൻ പശ്യാമി ഭ്രാതൄംസ് തേ കുരുനന്ദന
വിജിഗീഷൂൻ രണാൻ മുക്താൻ നിർജിതാരീൻ മഹാരഥാൻ
11 അഹം ത്വ് അഭിദ്രുതഃ സർവൈർ ഗന്ധർവൈഃ പശ്യതസ് തവ
നാശക്നുവം സ്ഥാപയിതും ദീര്യമാണാം സ്വവാഹിനീം
12 ശരക്ഷതാംഗശ് ച ഭൃശം വ്യപയാതോ ഽഭിപീഡിതഃ
ഇദം ത്വ് അത്യദ്ഭുതം മന്യേ യദ് യുഷ്മാൻ ഇഹ ഭാരത
13 അരിഷ്ടാൻ അക്ഷതാംശ് ചാപി സദാര ധനവാഹനാൻ
വിമുക്താൻ സമ്പ്രപശ്യാമി തസ്മാദ് യുദ്ധാദ് അമാനുഷാത്
14 നൈതസ്യ കർതാ ലോകേ ഽസ്മിൻ പുമാൻ വിദ്യേത ഭാരത
യത്കൃതം തേ മഹാരാജ സഹ ഭ്രാതൃഭിർ ആഹവേ
15 ഏവം ഉക്തസ് തു കർണേന രാജാ ദുര്യോധനസ് തദാ
ഉവാചാവാക് ശിരാ രാജൻ ബാഷ്പഗദ്ഗദയാ ഗിരാ