മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം213
| ←അധ്യായം212 | മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം രചന: അധ്യായം213 |
അധ്യായം214→ |
1 [മാർക്]
അഗ്നീനാം വിവിധോ വംശഃ പീർതിതസ് തേ മയാനഘ
ശൃണു ജന്മ തു കൗരവ്യ കാർത്തികേയസ്യ ധീമതഃ
2 അദ്ഭുതസ്യാദ്ഭുതം പുത്രം പ്രവക്ഷ്യാമ്യ് അമിതൗജസം
ജാതം സപ്തർഷിഭാര്യാഭിർ ബ്രഹ്മണ്യം കീർതിവർധനം
3 ദേവാസുരാഃ പുരാ യത്താ വിനിഘ്നന്തഃ പരസ്പരം
തത്രാജയൻ സദാ ദേവാൻ ദാനവാ ഘോരരൂപിണഃ
4 വധ്യമാനം ബലം ദൃഷ്ട്വാ ബഹുശസ് തൈഃ പുരന്ദരഃ
സ്വസൈന്യനായകാർഥായ ചിന്താം ആപ ഭൃശം തദാ
5 ദേവസേനാം ദാനവൈർ യോ ഭഗ്നാം ദൃഷ്ട്വാ മഹാബലഃ
പാലയേദ് വീര്യം ആശ്രിത്യ സ ജ്ഞേയഃ പുരുഷോ മയാ
6 സ ശൈലം മാനസം ഗത്വാ ധ്യായന്ന് അർഥം ഇമം ഭൃശം
ശുശ്രാവാർതസ്വരം ഘോരം അഥ മുക്തം സ്ത്രിയാ തദാ
7 അഭിധാവതു മാ കശ് ചിത് പുരുഷസ് ത്രാതുചൈവ ഹ
പതിം ച മേ പ്രദിശതു സ്വയം വാ പതിർ അസ്തു മേ
8 പുരന്ദരസ് തു താം ആഹ മാ ഭൈർ നാസ്തി ഭയം തവ
ഏവം ഉക്ത്വാ തതോ ഽപശ്യത് കേശിനം സ്ഥിതം അഗ്രതഃ
9 കിരീടിനം ഗദാപാണിം ധാതുമന്തം ഇവാചലം
ഹസ്തേ ഗൃഹീത്വാ താം കന്യാം അഥൈനം വാസവോ ഽബ്രവീത്
10 അനാര്യകർമൻ കസ്മാത് ത്വം ഇമാം കന്യാം ജിഹീർഷസി
വർജിണം മാം വിജാനീഹി വിരമാസ്യാഃ പ്രബാധനാത്
11 [കേഷിൻ]
വിസൃജസ്വ ത്വം ഏവൈനാം ശക്രൈഷാ പ്രാർഥിതാ മയാ
ക്ഷമം തേ ജീവതോ ഗന്തും സ്വപുരം പാകശാസന
12 [മാർക്]
ഏവം ഉക്ത്വാ ഗദാം കേശീ ചിക്ഷേപേന്ദ്ര വധായ വൈ
താം ആപതന്തീം ചിച്ഛേദ മധ്യേ വജ്രേണ വാസവഃ
13 അഥാസ്യ ശൈലശിഖരം കേശീ ക്രുദ്ധോ വ്യവാസൃജത്
തദ് ആപതന്തം സമ്പ്രേക്ഷ്യ ശൈലശൃംഗം ശതക്രതുഃ
ബിഭേദ രാജൻ വജ്രേണ ഭുവി തൻ നിപപാത ഹ
14 പതതാ തു തദാ കേശീ തേന ശൃംഗേണ താഡിതഃ
ഹിത്വാ കന്യാം മഹാഭാഗാം പ്രാദ്രവദ് ഭൃശപീഡിതഃ
15 അപയാതേ ഽസുരേ തസ്മിംസ് താം കന്യാം വാസവോ ഽബ്രവീത്
കാസി കസ്യാസി കിം ചേഹ കുരുഷേ ത്വം ശുഭാനനേ
16 [കന്യാ]
അഹം പ്രജാപതേഃ കന്യാ ദേവസേനേതി വിശ്രുതാ
ഭഗിനീ ദൈത്യസേനാ മേ സാ പൂർവം കേശിനാ ഹൃതാ
17 സഹൈവാവാം ഭഗിന്യൗ തു സഖീഭിഃ സഹ മാനസം
ആഗച്ഛാവേഹ രത്യർഥം അനുജ്ഞാപ്യ പ്രജാപതിം
18 നിത്യം ചാവാം പ്രാർഥയതേ ഹർതും കേശീ മഹാസുരഃ
ഇച്ഛത്യ് ഏനം ദൈത്യസേനാ ന ത്വ് അഹം പാകശാസന
19 സാ ഹൃതാ തേന ഭഗവൻ മുക്താഹം ത്വദ് ബലേന തു
ത്വയാ ദേവേന്ദ്ര നിർദിഷ്ടം പതിം ഇച്ഛാമി ദുർജയം
20 [ഇന്ദ്ര]
മമ മാതൃസ്വസേയാ ത്വം മാതാ ദാക്ഷായണീ മമ
ആഖ്യാതം ത്വ് അഹം ഇച്ഛാമി സ്വയം ആത്മബലം ത്വയാ
21 [കന്യാ]
അബലാഹം മഹാബാഹോ പതിസ് തു ബലവാൻ മമ
വരദാനാത് പിതുർ ഭാവീ സുരാസുരനമസ്കൃതഃ
22 [ഇന്ദ്ര]
കീദൃശം വൈ ബലം ദേവി പത്യുസ് തവ ഭവിഷ്യതി
ഏതദ് ഇച്ഛാമ്യ് അഹം ശ്രോതും തവ വാക്യം അനിന്ദിതേ
23 [കന്യാ]
ദേവദാനവ യക്ഷാണാം കിംനരോരഗരക്ഷസാം
ജേതാ സ ദൃഷ്ടോ ദുഷ്ടാനാം മഹാവീര്യോ മഹാബലഃ
24 യസ് തു സർവാണി ഭൂതാനി ത്വയാ സഹ വിജേഷ്യതി
സ ഹി മേ ഭവിതാ ഭർതാ ബ്രഹ്മണ്യഃ കീർതിവർധനഃ
25 [മാർക്]
ഇന്ദ്രസ് തസ്യാ വചോ ശ്രുത്വാ ദുഃഖിതോ ഽചിന്തയദ് ഭൃശം
അസ്യാ ദേവ്യാഃ പതിർ നാസ്തി യാദൃശം സമ്പ്രഭാഷതേ
26 അഥാപശ്യത് സ ഉദയേ ഭാസ്കരം ഭാസ്കരദ്യുതിഃ
സോമം ചൈവ മഹാഭാഗം വിശമാനം ദിവാകരം
27 അമാവാസ്യാം സമ്പ്രവൃത്തം മുഹൂർതം രൗദ്രം ഏവ ച
ദേവാസുരം ച സംഗ്രാമം സോ ഽപശ്യദ് ഉദയേ ഗിരൗ
28 ലോഹിതൈശ് ച ഘനൈർ യുക്താം പൂർവാം സന്ധ്യാം ശതക്രതുഃ
അപശ്യൽ ലോഹിതോദം ച ഭഗവാൻ വരുണാലയം
29 ഭൃഗുഭിശ് ചാംഗിരോഭിശ് ച ഹുതം മന്ത്രൈഃ പൃഥഗ്വിധൈഃ
ഹവ്യം ഗൃഹീത്വാ വഹ്നിം ച പ്രവിശന്തം ദിവാകരം
30 പർവ ചൈവ ചതുർവിംശം തദാ സൂര്യം ഉപസ്ഥിതം
തഥാ ധർമഗതം രൗദ്രം സോമം സൂര്യഗതം ച തം
31 സമാലോക്യൈകതാം ഏവ ശശിനോ ഭാസ്കരസ്യ ച
സമവായം തു തം രൗദ്രം ദൃഷ്ട്വാ ശക്രോ വ്യചിന്തയത്
32 ഏഷ രൗദ്രശ് ച സംഘാതോ മഹാൻ യുക്തശ് ച തേജസാ
സോമസ്യ വഹ്നി സൂര്യാഭ്യാം അദ്ഭുതോ ഽയം സമാഗമഃ
ജനയേദ് യം സുതം സോമഃ സോ ഽസ്യാ ദേവ്യാഃ പതിർ ഭവേത്
33 അഗ്നിശ്ച് ചൈതൈർ ഗുണൈർ യുക്തഃ സർവൈർ അഗ്നിശ് ച ദേവതാ
ഏഷ ചേജ് ജനയേദ് ഗർഭം സോ ഽസ്യാ ദേവ്യാഃ പതിർ ഭവേത്
34 ഏവം സഞ്ചിന്ത്യ ഭഗവാൻ ബ്രഹ്മലോകം തദാ ഗതഃ
ഗൃഹീത്വാ ദേവസേനാം താം അവന്ദത് സ പിതാമഹം
ഉവാച ചാസ്യാ ദേവ്യാസ് ത്വം സാധു ശൂരം പതിം ദിശ
35 [ബ്രഹ്മാ]
യഥൈതച് ചിന്തിതം കാര്യം ത്വയാ ദാനവ സൂദന
തഥാ സ ഭവിതാ ഗർഭോ ബലവാൻ ഉരുവിക്രമഃ
36 സ ഭവിഷ്യതി സേനാനീസ് ത്വയാ സഹ ശതക്രതോ
അസ്യാ ദേവ്യാഃ പതിശ് ചൈവ സ ഭവിഷ്യതി വീര്യവാൻ
37 [മാർക്]
ഏതച് ഛ്രുത്വാ നമസ് തസ്മൈ കൃത്വാസൗ സഹ കന്യയാ
തത്രാഭ്യഗച്ഛദ് ദേവേന്ദ്രോ യത്ര ദേവർഷയോ ഽഭവൻ
വസിഷ്ഠപ്രമുഖാ മുഖ്യാ വിപ്രേന്ദ്രാഃ സുമഹാവ്രതാഃ
38 ഭാഗാർഥം തപസോപാത്തം തേഷാം സോമം തഥാധ്വരേ
പിപാസവോ യയുർ ദേവാഃ ശതക്രതു പുരോഗമാഃ
39 ഇഷ്ടിം കൃത്വാ യഥാന്യായം സുസമിദ്ധേ ഹുതാശനേ
ജുഹുവുസ് തേ മഹാത്മാനോ ഹവ്യം സർവദിവൗകസാം
40 സമാഹൂതോ ഹുതവഹഃ സോ ഽദ്ഭുതഃ സൂര്യമണ്ഡലാത്
വിനിഃസൃത്യായയൗ വഹ്നിർ വാഗ്യതോ വിധിവത് പ്രഭുഃ
ആഗമ്യാഹവനീയം വൈ തൈർ ദ്വിജൈർ മന്ത്രതോ ഹുതം
41 സ തത്ര വിവിധം ഹവ്യം പ്രതിഗൃഹ്യ ഹുതാശനഃ
ഋഷിഭ്യോ ഭരതശ്രേഷ്ഠ പ്രായച്ഛത ദിവൗകസാം
42 നിഷ്ക്രാമംശ് ചാപ്യ് അപശ്യത് സ പത്നീസ് തേഷാം മഹാത്മനാം
സ്വേഷ്വ് ആശ്രമേഷൂപവിഷ്ടാഃ സ്നായന്തീശ് ച യഥാസുഖം
43 രുക്മവേദിനിഭാസ് താസ് തു ചന്ദ്രലേഖാ ഇവാമലാഃ
ഹുതാശനാർചി പ്രതിമാഃ സർവാസ് താരാ ഇവാദ്ഭുതാഃ
44 സ തദ്ഗതേന മനസാ ബഭൂവ ക്ഷുഭിതേന്ദ്രിയഃ
പത്നീർ ദൃഷ്ട്വാ ദ്വിജേന്ദ്രാണാം വഹ്നിഃ കാമവശം യയൗ
45 സ ഭൂയോ ചിന്തയാം ആസ ന ന്യായ്യം ക്ഷുഭിതോ ഽസ്മി യത്
സാധ്വീഃ പത്നീർ ദ്വിജേന്ദ്രാണാം അകാമാഃ കാമയാമ്യ് അഹം
46 നൈതാഃ ശക്യാ മയാ ദ്രഷ്ടും സ്പ്രഷ്ടും വാപ്യ് അനിമിത്തതഃ
ഗാർഹപത്യം സമാവിശ്യ തസ്മാത് പശ്യാമ്യ് അഭീക്ഷ്ണശഃ
47 സംസ്പൃശന്ന് ഇവ സർവാസ് താഃ ശിഖാഭിഃ കാഞ്ചനപ്രഭാഃ
പശ്യമാനശ് ച മുമുദേ ഗാർഹപത്യം സമാശ്രിതഃ
48 നിരുഷ്യ തത്ര സുചിരം ഏവം വഹ്നിർ വശംഗതഃ
മനസ് താസു വിനിക്ഷിപ്യ കാമയാനോ വരാംഗനാഃ
49 കാമസന്തപ്ത ഹൃദയോ ദേഹത്യാഗേ സുനിശ്ചിതഃ
അലാഭേ ബ്രാഹ്മണ സ്ത്രീണാം അഗ്നിർ വനം ഉപാഗതഃ
50 സ്വാഹാ തം ദക്ഷദുഹിതാ പ്രഥമം കാമയത് തദാ
സാ തസ്യ ഛിദ്രം അന്വൈച്ഛച് ചിരാത് പ്രഭൃതി ഭാമിനീ
അപ്രമത്തസ്യ ദൈവസ്യ ന ചാപശ്യദ് അനിന്ദിതാ
51 സാ തം ജ്ഞാത്വാ യഥാവത് തു വഹ്നിം വനം ഉപാഗതം
തത്ത്വതഃ കാമസന്തപ്തം ചിന്തയാം ആസ ഭാമിനീ
52 അഹം സപ്തർഷിപത്നീനാം കൃത്വാ രൂപാണി പാവകം
കാമയിഷ്യാമി കാമാർതം താസാം രൂപേണ മോഹിതം
ഏവം കൃതേ പ്രീതിർ അസ്യ കാമാവാപ്തിശ് ച മേ ഭവേത്