മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം194

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം194

1 [മാർക്]
     സ ഏവം ഉക്തോ രാജർഷിർ ഉത്തങ്കേനാപരാജിതഃ
     ഉത്തങ്കം കൗരവശ്രേഷ്ഠ കൃതാഞ്ജലിർ അഥാബ്രവീത്
2 ന തേ ഽഭിഗമനം ബ്രഹ്മൻ മോഘം ഏതദ് ഭവിഷ്യതി
     പുത്രോ മമായം ഭഗവൻ കുവലാശ്വ ഇതി സ്മൃതഃ
3 ധൃതിമാൻ ക്ഷിപ്രകാരീ ച വീര്യേണാപ്രതിമോ ഭുവി
     പ്രിയം വൈ സർവം ഏതത് തേ കരിഷ്യതി ന സംശയഃ
4 പുത്രൈഃ പരിവൃതഃ സർവൈഃ ശൂരൈഃ പരിഘബാഹുഭിഃ
     വിസർജയസ്വ മാം ബ്രഹ്മൻ ന്യസ്തശസ്ത്രോ ഽസ്മി സാമ്പ്രതം
5 തഥാസ്ത്വ് ഇതി ച തേനോക്തോ മുനിനാമിത തേജസാ
     സ തം ആദിശ്യ തനയം ഉത്തങ്കായ മഹാത്മനേ
     ക്രിയതാം ഇതി രാജർഷിർ ജഗാമ വനം ഉത്തമം
6 [യ്]
     ക ഏഷ ഭഗവൻ ദൈത്യോ മഹാവീര്യസ് തപോധന
     കസ്യ പുത്രോ ഽഥ നപ്താ വാ ഏതദ് ഇച്ഛാമി വേദിതും
7 ഏവം മഹാബലോ ദൈത്യോ ന ശ്രുതോ മേ തപോധന
     ഏതദ് ഇച്ഛാമി ഭഗവൻ യാഥാതഥ്യേന വേദിതും
     സർവം ഏവ മഹാപ്രാജ്ഞ വിസ്തരേണ തപോധന
8 [മാർക്]
     ശൃണു രാജന്ന് ഇദം സർവം യഥാവൃത്തം നരാധിപ
     ഏകാർണവേ തദാ ഘോരേ നഷ്ടേ സ്ഥാവരജംഗമേ
     പ്രനഷ്ടേഷു ച ഭൂതേഷു സർവേഷു ഭരതർഷഭ
9 പ്രഭവഃ സർവഭൂതാനാം ശാശ്വതഃ പുരുഷോ ഽവ്യയഃ
     സുഷ്വാപ ഭഗവാൻ വിഷ്ണുർ അപ് ശയ്യാം ഏക ഏവ ഹ
     നാഗസ്യ ഭോഗേ മഹതി ശേഷസ്യാമിത തേജസഃ
10 ലോകകർതാ മഹാഭാഗ ഭഗവാൻ അച്യുതോ ഹരിഃ
    നാഗഭോഗേന മഹതാ പരിരഭ്യ മഹീം ഇമാം
11 സ്വപതസ് തസ്യ ദേവസ്യ പദ്മം സൂര്യസമപ്രഭം
    നാഭ്യാം വിനിഃസൃതം തത്ര യത്രോത്പന്നഃ പിതാമഹഃ
    സാക്ഷാൽ ലോകഗുരുർ ബ്രഹ്മാ പദ്മേ സൂര്യേന്ദുസപ്രഭേ
12 ചതുർവേദശ് ചതുർമൂർതിസ് തഥൈവ ച ചതുർമുഖഃ
    സ്വപ്രഭാവാദ് ദുരാധർഷോ മഹാബലപരാക്രമഃ
13 കസ്യ ചിത് ത്വ് അഥ കാലസ്യ ദാനവൗ വീര്യവത്തരൗ
    മധുശ് ച കൈടഭശ് ചൈവ ദൃഷ്ടവന്തൗ ഹരിം പ്രഭും
14 ശയാനം ശയനേ ദിവ്യേ നാഗഭോഗേ മഹാദ്യുതിം
    ബഹുയോജനവിസ്തീർണേ ബഹു യോഗനം ആയതേ
15 കിരീടകൗസ്തുഭ ധരം പീതകൗശേയവാസസം
    ദീപ്യമാനം ശ്രിയാ രാജംസ് തേജസാ വപുഷാ തഥാ
    സഹസ്രസൂര്യപ്രതിമം അദ്ഭുതോപമദർശനം
16 വിസ്മയഃ സുമഹാൻ ആസീൻ മധുകൈടഭയോസ് തദാ
    ദൃഷ്ട്വാ പിതാമഹം ചൈവ പദ്മേ പദ്മനിഭേക്ഷണം
17 വിത്രാസയേതാം അഥ തൗ ബ്രഹ്മാണം അമിതൗജസം
    വിത്രസ്യമാനോ ബഹുശോ ബ്രഹ്മാ താഭ്യാം മഹായശഃ
    അകമ്പയത് പദ്മനാലം തതോ ഽബുധ്യത കേശവഃ
18 അഥാപശ്യത ഗോവിന്ദോ ദാനവൗ വീർതവത്തരൗ
    ദൃഷ്ട്വാ താവ് അബ്രവീദ് ദേവഃ സ്വാഗതം വാം മഹാബലൗ
    ദദാനി വാം വരം ശ്രേഷ്ഠം പ്രീതിർ ഹി മമ ജായതേ
19 തൗ പ്രഹസ്യ ഹൃഷീകേശം മഹാവീര്യൗ മഹാസുരൗ
    പ്രത്യബ്രൂതാം മഹാരാജ സഹിതൗ മധുസൂദനം
20 ആവാം വരയ ദേവ ത്വം വരദൗ സ്വഃ സുരോത്തമ
    ദാതാരൗ സ്വോ വരം തുഭ്യം തദ് ബ്രവീഹ്യ് അവിചാരയൻ
21 [ഭഗ്]
    പ്രതിഗൃഹ്ണേ വരം വീരാവ് ഈപ്സിതശ് ച വരോ മമ
    യുവാം ഹി വീര്യസമ്പന്നൗ ന വാം അസ്തി സമഃ പുമാൻ
22 വധ്യത്വം ഉപഗച്ഛേതാം മമ സത്യപരാക്രമൗ
    ഏതദ് ഇച്ഛാമ്യ് അഹം കാമം പ്രാപ്തും ലോകഹിതായ വൈ
23 [ം-ക്]
    അനൃതം നോക്തപൂർവം നൗ സ്വൈരേഷ്വ് അപി കുതോ ഽന്യഥാ
    സത്യേ ധർമേ ച നിരതൗ വിദ്ധ്യ് ആവാം പുരുഷോത്തമ
24 ബലേ രൂപേ ച വീര്യേ ച ശമേ ച ന സമോ ഽസ്തി നൗ
    ധർമേ തപസി ദാനേ ച ശീലസത്ത്വദമേഷു ച
25 ഉപപ്ലവോ മഹാൻ അസ്മാൻ ഉപാവർതത കേശവ
    ഉക്തം പ്രതികുരുഷ്വ ത്വം കാലോ ഹി ദുരതിക്രമഃ
26 ആവാം ഇച്ഛാവഹേ ദേവകൃതം ഏകം ത്വയാ വിഭോ
    അനാവൃതേ ഽസ്മിന്ന് ആകാശേ വധം സുരവരോത്തമ
27 പുത്രത്വം അഭിഗച്ഛാവ തവ ചൈവ സുലോചന
    വര ഏഷ വൃതോ ദേവ തദ് വിദ്ധി സുരസത്തമ
28 [ഭഗ്]
    ബാഢം ഏവം കരിഷ്യാമി സർവം ഏതദ് ഭവിഷ്യതി
29 [ം-ക്]
    വിചിന്ത്യ ത്വ് അഥ ഗോവിന്ദോ നാപശ്യദ് യദ് അനാവൃതം
    അവകാശം പൃഥിവ്യാം വാ ദിവി വാ മധുസൂദനഃ
30 സ്വകാവ് അനാവൃതാവ് ഊരൂ ദൃഷ്ട്വാ ദേവവരസ് തദാ
    മധുകൈടഭയോ രാജഞ് ശിരസീ മധുസൂദനഃ
    ചക്രേണ ശിതധാരേണ ന്യകൃന്തത മഹായശഃ