മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം127

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം127

1 [യ്]
     കഥംവീര്യഃ സ രാജാഭൂത് സോമകോ വദതാം വര
     കർമാണ്യ് അസ്യ പ്രഭാവം ച ശ്രോതും ഇച്ഛാമി തത്ത്വതഃ
2 [ൽ]
     യുധിഷ്ഠിരാസീൻ നൃപതിഃ സോമകോ നാമ ധാർമികഃ
     തസ്യ ഭാര്യാ ശതം രാജൻ സദൃശീനാം അഭൂത് തദാ
3 സ വൈ യത്നേന മഹതാ താസു പുത്രം മഹീപതിഃ
     കം ചിൻ നാസാദയാം ആസ കാലേന മഹതാ അപി
4 കദാ ചിത് തസ്യ വൃദ്ധസ്യ യതമാനസ്യ യത്നതഃ
     ജന്തുർ നാമ സുതസ് തസ്മിൻ സ്ത്രീ ശതേ സമജായത
5 തം ജാതം മാതരഃ സർവാഃ പരിവാര്യ സമാസതേ
     സതതം പൃഷ്ഠതഃ കൃത്വാ കാമഭോഗാൻ വിശാം പതേ
6 തതഃ പിപീലികാ ജന്തും കദാ ചിദ് അദശത് സ്ഫിജി
     സ ദഷ്ടോ വ്യനദദ് രാജംസ് തേന ദുഃഖേന ബാലകഃ
7 തതസ് താ മാതരഃ സർവാഃ പ്രാക്രോശൻ ഭൃശദുഃഖിതാഃ
     പരിവാര്യ ജന്തും സഹിതാഃ സ ശബ്ദസ് തുമുലോ ഽഭവത്
8 തം ആർതനാദം സഹസാ ശുശ്രാവ സ മഹീപതിഃ
     അമാത്യപരിഷൻ മധ്യേ ഉപവിഷ്ടഃ സഹർത്വിജൈഃ
9 തതഃ പ്രസ്ഥാപയാം ആസ കിം ഏതദ് ഇതി പാർഥിവഃ
     തസ്മൈ ക്ഷത്താ യഥാവൃത്തം ആചചക്ഷേ സുതം പ്രതി
10 ത്വരമാണഃ സ ചോത്ഥായ സോമകഃ സഹ മന്ത്രിഭിഃ
    പ്രവിശ്യാന്തഃപുരം പുത്രം ആശ്വാസയദ് അരിന്ദമ
11 സാന്ത്വയിത്വാ തു തം പുത്രം നിഷ്ക്രമ്യാന്തഃപുരാൻ നൃപഃ
    ഋത്വിജൈഃ സഹിതോ രാജൻ സഹാമാത്യ ഉപാവിശത്
12 [സോമക]
    ധിഗ് അസ്ത്വ് ഇഹൈകപുത്ര ത്വം അപുത്ര ത്വം വരം ഭവേത്
    നിത്യാതുര ത്വാദ് ഭൂതാനാം ശോക ഏവൈക പുത്ര താ
13 ഇദം ഭാര്യാ ശതം ബ്രഹ്മൻ പരീക്ഷ്യോപ ചിതം പ്രഭോ
    പുത്രാർഥിനാ മയാ വോഢം ന ചാസാം വിദ്യതേ പ്രജാ
14 ഏകഃ കഥം ചിദ് ഉത്പന്നഃ പുത്രോ ജന്തുർ അയം മമ
    യതമാനസ്യ സർവാസു കിം നു ദുഃഖം അതഃ പരം
15 വയശ് ച സമതീതം മേ സഭാര്യസ്യ ദ്വിജോത്തമ
    ആസാം പ്രാണാഃ സമായത്താ മമ ചാത്രൈക പുത്രകേ
16 സ്യാൻ നു കർമ തഥായുക്തം യേന പുത്രശതം ഭവേത്
    മഹതാ ലഘുനാ വാപി കർമണാ ദുഷ് കരേണ വാ
17 [ർത്വിജ്]
    അസ്തി വൈ താദൃശം കർമ യേന പുത്രശതം ഭവേത്
    യദി ശക്നോഷി തത് കർതും അഥ വക്ഷ്യാമി സോമക
18 [സ്]
    കാര്യം വാ യദി വാകാര്യം യേന പുത്രശതം ഭവേത്
    കൃതം ഏവ ഹി തദ് വിദ്ധി ഭഗവാൻ പ്രബ്രവീതു മേ
19 [ർത്വിജ്]
    യജസ്വ ജന്തുനാ രാജംസ് ത്വം മയാ വിതതേ ക്രതൗ
    തതഃ പുത്രശതം ശ്രീമദ് ഭവിഷ്യത്യ് അചിരേണ തേ
20 വപായാം ഹൂയമാനായാം ധൂമം ആഘ്രായ മാതരഃ
    തതസ് താഃ സുമഹാവീര്യാഞ് ജനയിഷ്യന്തി തേ സുതാൻ
21 തസ്യാം ഏവ തു തേ ജന്തുർ ഭവിതാ പുനർ ആത്മജഃ
    ഉത്തരേ ചാസ്യ സൗവർണം ലക്ഷ്മ പാർശ്വേ ഭവിഷ്യതി