മഹാഭാരതം മൂലം/മൗസലപർവം/അധ്യായം2

മഹാഭാരതം മൂലം/മൗസലപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം2

1 [ജ്]
     കഥം വിനഷ്ടാ ഭഗവന്ന് അന്ധകാ വൃഷ്ണിഭിഃ സഹ
     പശ്യതോ വാസുദേവസ്യ ഭോജാശ് ചൈവ മഹാരഥാഃ
2 [വൈ]
     ഷട് ത്രിംശേ ഽഥ തതോ വർഷേ വൃഷ്ണീനാം അനയോ മഹാൻ
     അന്യോന്യം മുസലൈസ് തേ തു നിജഘ്നുഃ കാലചോദിതാഃ
3 [ജ്]
     കേനാനുശപ്താസ് തേ വീരാഃ ക്ഷയം വൃഷ്ണ്യന്ധകാ യയുഃ
     ഭോജാശ് ച ദ്വിജവര്യത്വം വിസ്തരേണ വദസ്വ മേ
4 [വൈ]
     വിശ്വാമിത്രം ച കണ്വം ച നാരദം ച തപോധനം
     സാരണ പ്രമുഖാ വീരാ ദദൃശുർ ദ്വാരകാഗതാൻ
5 തേ വൈ സാംബം പുരസ്കൃത്യ ഭൂഷയിത്വാ സ്ത്രിയം യഥാ
     അബ്രുവന്ന് ഉപസംഗമ്യ ദൈവദണ്ഡനിപീഡിതാഃ
6 ഇയം സ്ത്രീ പുത്ര കാമസ്യ ബഭ്രോർ അമിതതേജസഃ
     ഋഷയഃ സാധു ജാനീത കിം ഇയം ജനയിഷ്യതി
7 ഇത്യ് ഉക്താസ് തേ തദാ രാജൻ വിപ്രലംഭ പ്രധർഷിതാഃ
     പ്രത്യബ്രുവംസ് താൻ മുനയോ യത് തച് ഛൃണു നരാധിപ
8 വൃഷ്ണ്യന്ധകവിനാശായ മുസലം ഘോരം ആയസം
     വാസുദേവസ്യ ദായാദാഃ സാംബോ ഽയം ജനയിഷ്യതി
9 യേന യൂയം സുദുർവൃത്താ നൃശംസാ ജാതമന്യവഃ
     ഉച്ഛേതാരഃ കുലം കൃത്സ്നം ഋതേ രാമ ജനാർദനൗ
10 സമുദ്രം യാസ്യതി ശ്രീമാംസ് ത്യക്ത്വാ ദേഹം ഹലായുധഃ
    ജരാ കൃഷ്ണം മഹാത്മാനം ശയാനം ഭുവി ഭേത്സ്യതി
11 ഇത്യ് അബ്രുവന്ത തേ രാജൻ പ്രലബ്ധാസ് തൈർ ദുരാത്മഭിഃ
    മുനയഃ ക്രോധരക്താക്ഷാഃ സമീക്ഷ്യാഥ പരസ്പരം
12 തഥോക്താ മുനയസ് തേ തു തതഃ കേശവം അഭ്യയുഃ
13 അഥാബ്രവീത് തദാ വൃഷ്ണീഞ് ശ്രുത്വൈവം മധുസൂദനഃ
    അന്തജ്ഞോ മതിമാംസ് തസ്യ ഭവിതവ്യം തഥേതി താൻ
14 ഏവം ഉക്ത്വാ ഹൃഷീകേശഃ പ്രവിവേശ പുനർ ഗൃഹാൻ
    കൃതാന്തം അന്യഥാ നൈച്ഛത് കർതും സ ജഗതഃ പ്രഭുഃ
15 ശ്വോഭൂതേ ഽഥ തതഃ സാംബോ മുസാലം തദ് അസൂത വൈ
    വൃഷ്ണ്യന്ധാക വിനാശായ കിങ്കരപ്രതിമം മഹത്
16 പ്രസൂതം ശാപജം ഘോരം തച് ച രാജ്ഞേ ന്യവേദയൻ
    വിഷണ്ണരൂപസ് തദ് രാജാ സൂക്ഷ്മം ചൂർണം അകാരയത്
17 പ്രാക്ഷിപൻ സാഗരേ തച് ച പുരുഷാ രാജശാസനാത്
    അഘോഷയംശ് ച നഗരേ വചനാദ് ആഹുകസ്യ ച
18 അദ്യ പ്രഭൃതി സർവേഷു വൃഷ്ണ്യന്ധകഗൃഹേഷ്വ് ഇഹ
    സുരാസവോ ന കർതവ്യഃ സർവൈർ നഗരവാസിഭിഃ
19 യശ് ച നോ ഽവിദിതം കുര്യാത് പേയം കശ് ചിൻ നരഃ ക്വ ചിത്
    ജീവൻ സ ശൂലം ആരോഹേത് സ്വയം കൃത്വാ സബാന്ധവഃ
20 തതോ രാജഭയാത് സർവേ നിയമം ചക്രിരേ തദാ
    നരാഃ ശാസനം ആജ്ഞായ തസ്യ രാജ്ഞോ മഹാത്മനഃ