മഹാഭാരതം മൂലം/കർണപർവം/അധ്യായം29

←അധ്യായം28

മഹാഭാരതം മൂലം/കർണപർവം രചന:വ്യാസൻ അധ്യായം29

അധ്യായം30→

1 [സ്]
     മദ്രാധിപസ്യാധിരഥിസ് തദൈവം; വചോ നിശമ്യാപ്രിയം അപ്രതീതഃ
     ഉവാച ശല്യം വിദിതം മമൈതദ്; യഥാവിധാവ് അർജുന വാസുദേവൗ
 2 ശൗരേ രഥം വാഹയതോ ഽർജുനസ്യ; ബലം മഹാസ്ത്രാണി ച പാണ്ഡവസ്യ
     അഹം വിജാനാമി യഥാവദ് അദ്യ; പരോക്ഷഭൂതം തവ തത് തു ശല്യൽ
 3 തൗ ചാപ്രധൃഷ്യൗ ശസ്ത്രഭൃതാം വരിഷ്ഠൗ; വ്യപേതഭീർ യോധയിഷ്യാമി കൃഷ്ണൗ
     സന്താപയത്യ് അഭ്യധികം തു രാമാച്; ഛാപോ ഽദ്യ മാം ബ്രാഹ്മണസത്തമാച് ച
 4 അവാത്സം വൈ ബ്രാഹ്മണച് ഛദ്മനാഹം; രാമേ പുരാ ദിവ്യം അസ്ത്രം ചികീർഷുഃ
     തത്രാപി മേ ദേവരാജേന വിഘ്നോ; ഹിതാർഥിനാ ഫൽഗുനസ്യൈവ ശല്യ
 5 കൃതോ ഽവഭേദേന മമോരും ഏത്യ; പ്രവിശ്യ കീടസ്യ തനും വിരൂപാം
     ഗുരോർ ഭയാച് ചാപി ന ചേലിവാൻ അഹം; തച് ചാവബുദ്ധോ ദദൃശേ സ വിപ്രഃ
 6 പൃഷ്ഠശ് ചാഹം തം അവോചം മഹർഷിം; സൂതോ ഽഹം അസ്മീതി സ മാം ശശാപ
     സൂതോപധാവ് ആപ്തം ഇദം ത്വയാസ്ത്രം; ന കർമകാലേ പ്രതിഭാസ്യതി ത്വാം
 7 അന്യത്ര യസ്മാത് തവ മൃത്യുകാലാദ്; അബ്രാഹ്മണേ ബ്രഹ്മ ന ഹി ധ്രുവം സ്യാത്
     തദ് അദ്യ പര്യാപ്തം അതീവ ശസ്ത്രം; അസ്മിൻ സംഗ്രാമേ തുമുലേ താത ഭീമേ
 8 അപാം പതിർ വേഗവാൻ അപ്രമേയോ; നിമജ്ജയിഷ്യൻ നിവഹാൻ പ്രജാനാം
     മഹാനഗം യഃ കുരുതേ സമുദ്രം; വേലൈവ തം വാരയത്യ് അപ്രമേയം
 9 പ്രമുഞ്ചന്തം ബാണസംഘാൻ അമോഘാൻ; മർമച് ഛിദോ വീര ഹണഃ സപത്രാൻ
     കുന്തീപുത്രം പ്രതിയോത്സ്യാമി യുദ്ധേ; ജ്യാ കർഷിണാം ഉത്തമം അദ്യ ലോകേ
 10 ഏവം ബലേനാതിബലം മഹാസ്ത്രം; സമുദ്രകൽപം സുദുരാപം ഉഗ്രം
    ശരൗഘിണം പാർഥിവാൻ മജ്ജയന്തം; വേലേവ പാർഥം ഇഷുഭിഃ സംസഹിഷ്യേ
11 അദ്യാഹവേ യസ്യ ന തുല്യം അന്യം; മന്യേ മനുഷ്യം ധനുർ ആദദാനം
    സുരാസുരാൻ വൈ യുധി യോ ജയേത; തേനാദ്യ മേ പശ്യ യുദ്ധം സുഘോരം
12 അതിമാനീ പാണ്ഡവോ യുദ്ധകാമോ; അമാനുഷൈർ ഏഷ്യതി മേ മഹാസ്ത്രൈഃ
    തസ്യാസ്ത്രം അസ്ത്രൈർ അഭിഹത്യ സംഖ്യേ; ശരോത്തമൈഃ പാതയിഷ്യാമി പാർഥം
13 ദിവാകരേണാപി സമം തപന്തം; സമാപ്തരശ്മിം യശസാ ജ്വലന്തം
    തമോനുദം മേഘ ഇവാതിമാത്രോ; ധനഞ്ജയം ഛാദയിഷ്യാമി ബാണൈഃ
14 വൈശ്വാനരം ധൂമശിഖം ജ്വലന്തം; തേജസ്വിനം ലോകം ഇമം ദഹന്തം
    മേഘോ ഭൂത്വാ ശരവർഷൈർ യഥാഗ്നിം; തഥാ പാർഥം ശമയിഷ്യാമി യുദ്ധേ
15 പ്രമാഥിനം ബലവന്തം പ്രഹാരിണം; പ്രഭഞ്ജനം മാതരിശ്വാനം ഉഗ്രം
    യുദ്ധേ സഹിഷ്യേ ഹിമവാൻ ഇവാചലോ; ധനഞ്ജയം ക്രുദ്ധം അമൃഷ്യമാണം
16 വിശാരദം രഥമാർഗേഷ്വ് അസക്തം; ധുര്യം നിത്യം സമരേഷു പ്രവീരം
    ലോകേ വരം സർവധനുർധരാണാം; ധനഞ്ജയം സംയുഗേ സംസഹിഷ്യേ
17 അദ്യാഹവേ യസ്യ ന തുല്യം അന്യം; മധ്യേ മനുഷ്യം ധനുർ ആദദാനം
    സർവാം ഇമാം യഃ പൃഥിവീം സഹേത; തഥാ വിദ്വാൻ യോത്സ്യമാനോ ഽസ്മി തേന
18 യഃ സർവഭൂതാനി സദേവകാനി; പ്രസ്ഥേ ഽജയത് ഖാണ്ഡവേ സവ്യസാചീ
    കോ ജീവിതം രക്ഷമാണോ ഹി തേന; യുയുത്സതേ മാം ഋതേ മാനുഷോ ഽന്യഃ
19 അഹം തസ്യ പൗരുഷം പാണ്ഡവസ്യ; ബ്രൂയാം ഹൃഷ്ടഃ സമിതൗ ക്ഷത്രിയാണാം
    കിം ത്വം മൂർഖഃ പ്രഭഷൻ മൂഢ ചേതാ; മാം അവോചഃ പൗരുഷം അർജുനസ്യ
20 അപ്രിയോ യഃ പരുഷോ നിഷ്ഠുരോ ഹി; ക്ഷുദ്രഃ ക്ഷേപ്താ ക്ഷമിണശ് ചാക്ഷമാവാൻ
    ഹന്യാം അഹം താദൃശാനാം ശതാനി; ക്ഷമാമി ത്വാം ക്ഷമയാ കാലയോഗാത്
21 അവോചസ് ത്വം പാണ്ഡവാർഥേ ഽപ്രിയാണി; പ്രധർഷയൻ മാം മൂഢവത് പാപകർമൻ
    മയ്യ് ആർജവേ ജിഹ്മഗതിർ ഹതസ് ത്വം; മിത്രദ്രോഹീ സപ്ത പദം ഹി മിത്രം
22 കാലസ് ത്വ് അയം മൃത്യുമയോ ഽതിദാരുണോ; ദുര്യോധനോ യുദ്ധം ഉപാഗമദ് യത്
    തസ്യാർഥസിദ്ധിം അഭികാങ്ക്ഷമാണസ്; തം അഭ്യേഷ്യേ യത്ര നൈകാന്ത്യം അസ്തി
23 മിത്രം മിദേർ നന്ദതേഃ പ്രീയതേർ വാ; സന്ത്രായതേർ മാനദ മോദതേർ വാ
    ബ്രവീതി തച് ചാമുത വിപ്ര പൂർവാത്; തച് ചാപി സർവം മമ ദുര്യോധനേ ഽസ്തി
24 ശത്രുഃ ശദേഃ ശാസതേഃ ശായതേർ വാ; ശൃണാതേർ വാ ശ്വയതേർ വാപി സർഗേ
    ഉപസർഗാദ് ബഹുധാ സൂദതേശ് ച; പ്രായേണ സർവം ത്വയി തച് ച മഹ്യം
25 ദുര്യോധനാർഥം തവ ചാപ്രിയാർഥം; യശോഽർഥം ആത്മാർഥം അപീശ്വരാർഥം
    തസ്മാദ് അഹം പാണ്ഡവ വാസുദേവൗ; യോത്സ്യേ യത്നാത് കർമ തത് പശ്യ മേ ഽദ്യ
26 അസ്ത്രാണി പശ്യാദ്യ മമോത്തമാനി; ബ്രാഹ്മാണി ദിവ്യാന്യ് അഥ മാനുഷാണി
    ആസാദയിഷ്യാമ്യ് അഹം ഉഗ്രവീര്യം; ദ്വിപോത്തമം മത്തം ഇവാഭിമത്തഃ
27 അസ്ത്രം ബ്രാഹ്മം മനസാ തദ് ധ്യജയ്യം; ക്ഷേപ്സ്യേ പാർഥായാപ്രതിമം ജയായ
    തേനാപി മേ നൈവ മുച്യേത യുദ്ധേ; ന ചേത് പതേദ് വിഷമേ മേ ഽദ്യ ചക്രം
28 വൈവസ്വതാദ് ദണ്ഡഹസ്താദ് വരുണാദ് വാപി പാശിനഃ
    സഗദാദ് വാ ധനപതേഃ സവർജാദ് വാപി വാസവാത്
29 നാന്യസ്മാദ് അപി കസ്മാച് ചിദ് ബിഭിമോ ഹ്യ് ആതതായിനഃ
    ഇതി ശല്യ വിജാനീഹി യഥാ നാഹം ബിഭേമ്യ് അഭീഃ
30 തസ്മാദ് ഭയം ന മേ പാർഥാൻ നാപി ചൈവ ജനാർദനാത്
    അദ്യ യുദ്ധം ഹി താഭ്യാം മേ സമ്പരായേ ഭവിഷ്യതി
31 ശ്വഭ്രേ തേ പതതാം ചക്രം ഇതി മേ ബ്രാഹ്മണോ ഽവദത്
    യുധ്യമാനസ്യ സംഗ്രാമേ പ്രാപ്തസ്യൈകായനേ ഭയം
32 തസ്മാദ് ബിഭേമി ബലവദ് ബ്രാഹ്മണ വ്യാഹൃതാദ് അഹം
    ഏതേ ഹി സോമരാജാന ഈശ്വരാഃ സുഖദുഃഖയോഃ
33 ഹോമധേന്വാ വത്സം അസ്യ പ്രമത്ത ഇഷുണാഹനം
    ചരന്തം അജനേ ശല്യ ബ്രാഹ്മണാത് തപസോ നിധേഃ
34 ഈഷാദന്താൻ സപ്തശതാൻ ദാസീദാസ ശതാനി ച
    ദദതോ ദ്വിജമുഖ്യായ പ്രസാദം ന ചകാര മേ
35 കൃഷ്ണാനാം ശ്വേതവത്സാനാം സഹസ്രാണി ചതുർദശ
    ആഹരൻ ന ലഭേ തസ്മാത് പ്രസാദം ദ്വിജസത്തമാത്
36 ഋദ്ധം ഗേഹം സർവകാമൈർ യച് ച മേ വസു കിം ചന
    തത് സർവം അസ്മൈ സത്കൃത്യ പ്രയച്ഛാമി ന ചേച്ഛതി
37 തതോ ഽബ്രവീൻ മാം യാചന്തം അപരാദ്ധം പ്രയത്നതഃ
    വ്യാഹൃതം യൻ മയാ സൂത തത് തഥാ ന തദ് അന്യഥാ
38 അനൃതോക്തം പ്രജാ ഹന്യാത് തതഃ പാപം അവാപ്നുയാത്
    തസ്മാദ് ധർമാഭിരക്ഷാർഥം നാനൃതം വക്ക്തും ഉത്സഹേ
39 മാ ത്വം ബ്രഹ്മ ഗതിം ഹിംസ്യാഃ പ്രായശ്ചിത്തം കൃതം ത്വയാ
    മദ്വാക്യം നാനൃതം ലോകേ കശ് ചിത് കുര്യാത് സമാപ്നുഹി
40 ഇത്യ് ഏതത് തേ മയാ പ്രോക്തം ക്ഷിപ്തേനാപി സുഹൃത്തയാ
    ജാനാമി ത്വാധിക്ഷിപന്തം ജോഷം ആസ്സ്വോത്തരം ശൃണു