മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം86

←അധ്യായം85

മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം രചന:വ്യാസൻ അധ്യായം86

അധ്യായം87→

1 [ദുർ]
     യദ് ആഹ വിരുദഃ കൃഷ്ണേ സർവം തത് സത്യം ഉച്യതേ
     അനുരക്തോ ഹ്യ് അസംഹാര്യഃ പാർഥാൻ പ്രതി ജനാർദനഃ
 2 യത് തു സത്കാരസംയുക്തം ദേയം വസു ജനാർദനേ
     അനേകരൂപം രാജേന്ദ്ര ന തദ് ദേയം കദാ ചന
 3 ദേശഃ കാലസ് തഥായുക്തോ ന ഹി നാർഹതി കേശവഃ
     മംസ്യത്യ് അധോക്ഷജോ രാജൻ ഭയാദ് അർചതി മാം ഇതി
 4 അവമാനശ് ച യത്ര സ്യാത് ക്ഷത്രിയസ്യ വിശാം പതേ
     ന തത് കുര്യാദ് ബുധഃ കാര്യം ഇതി മേ നിശ്ചിതാ മതിഃ
 5 സ ഹി പൂജ്യതമോ ദേവഃ കൃഷ്ണഃ കമലലോചനഃ
     ത്രയാണാം അപി ലോകാനാം വിദിതം മമ സർവഥാ
 6 ന തു തസ്മിൻ പ്രദേയം സ്യാത് തഥാ കാര്യഗതിഃ പ്രഭോ
     വിഗ്രഹഃ സമുപാരബ്ധോ ന ഹി ശാമ്യത്യ് അവിഗ്രഹാത്
 7 [വ്]
     തസ്യ തദ് വചനം ശ്രുത്വാ ഭീഷ്മഃ കുരുപിതാമഹഃ
     വൈചിത്രവീര്യം രാജാനം ഇദം വചനം അബ്രവീത്
 8 സത്കൃതോ ഽസത്കൃതോ വാപി ന ക്രുധ്യേത ജനാർദനഃ
     നാലം അന്യം അവജ്ഞാതും അവജ്ഞാതോ ഽപി കേശവഃ
 9 യത് തു കാര്യം മഹാബാഹോ മനസാ കാര്യതാം ഗതം
     സർവോപായൈർ ന തച് ഛക്യം കേന ചിത് കർതും അന്യഥാ
 10 സ യദ് ബ്രൂയാൻ മഹാബാഹുസ് തത് കാര്യം അവിശങ്കയാ
    വാസുദേവേന തീർഥേന ക്ഷിപ്രം സംശാമ്യ പാണ്ഡവൈഃ
11 ധർമ്യം അർഥ്യം സ ധർമാത്മാ ധ്രുവം വക്താ ജനാർദനഃ
    തസ്മിൻ വാച്യാഃ പ്രിയാ വാചോ ഭവതാ ബാന്ധവൈഃ സഹ
12 [ദുർ]
    ന പര്യായോ ഽസ്തി യദ് രാജഞ് ശ്രിയം നിഷ്കേവലാം അഹം
    തൈഃ സഹേമാം ഉപാശ്നീയാം ജീവഞ് ജീവൈഃ പിതാമഹ
13 ഇദം തു സുമഹത് കാര്യം ശൃണു മേ യത് സമർഥിതം
    പരായണം പാണ്ഡവാനാം നിയംസ്യാമി ജനാർദനം
14 തസ്മിൻ ബദ്ധേ ഭവിഷ്യന്തി വൃഷ്ണയഃ പൃഥിവീ തഥാ
    പാണ്ഡവാശ് ച വിധേയാ മേ സ ച പ്രാതർ ഇഹൈഷ്യതി
15 അത്രോപായം യഥാ സമ്യങ് ന ബുധ്യേത ജനാർദനഃ
    ന ചാപായോ ഭവേത് കശ് ചിത് തദ് ഭവാൻ പ്രബ്രവീതു മേ
16 [വ്]
    തസ്യ തദ് വചനം ശ്രുത്വാ ഘോരം കൃഷ്ണാഭിസംഹിതം
    ധൃതരാഷ്ട്രഃ സഹാമാത്യോ വ്യഥിതോ വിമനാഭവത്
17 തതോ ദുര്യോധനം ഇദം ധൃതരാഷ്ട്രോ ഽബ്രവീദ് വചഃ
    മൈവം വോചഃ പ്രജാ പാല നൈഷ ധർമഃ സനാതനഃ
18 ദൂതശ് ച ഹി ഹൃഷീകേശഃ സംബന്ധീ ച പ്രിയശ് ച നഃ
    അപാപഃ കൗരവേയേഷു കഥം ബന്ധനം അർഹതി
19 [ഭീസ്മ]
    പരീതോ ധൃതരാഷ്ട്രായം തവ പുത്രഃ സുമന്ദധീഃ
    വൃണോത്യ് അനർഥം നത്വ് അർഥം യാച്യമാനഃ സുഹൃദ്ഗണൈഃ
20 ഇമം ഉത്പഥി വർതന്തം പാപം പാപാനുബന്ധിനം
    വാക്യാനി സുഹൃദാം ഹിത്വാ ത്വം അപ്യ് അസ്യാനുവർതസേ
21 കൃഷ്ണം അക്ലിഷ്ടകർമാണം ആസാദ്യായം സുദുർമതിഃ
    തവ പുത്രഃ സഹാമാത്യഃ ക്ഷണേന ന ഭവിഷ്യതി
22 പാപസ്യാസ്യ നൃശംസസ്യ ത്യക്തഹർമസ്യ ദുർമതേഃ
    നോത്സഹേ ഽനർഥസംയുക്താം വാചം ശ്രോതും കഥം ചന
23 [വ്]
    ഇത്യ് ഉക്ത്വാ ഭരതശ്രേഷ്ഠോ വൃദ്ധഃ പരമമന്യുമാൻ
    ഉത്ഥായ തസ്മാത് പ്രാതിഷ്ഠദ് ഭീഷ്മഃ സത്യപരാക്രമഃ