മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം21

മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം21

1 [വ്]
     തസ്യ തദ് വചനം ശ്രുത്വാ പ്രജ്ഞാവൃദ്ധോ മഹാദ്യുതിഃ
     സമ്പൂജ്യൈനം യഥാകാലം ഭീഷ്മോ വചനം അബ്രവീത്
2 ദിഷ്ട്യാ കുശലിനഃ സർവേ പാണ്ഡവാഃ സഹ ബാന്ധവൈഃ
     ദിഷ്ട്യാ സഹായവന്തശ് ച ദിഷ്ട്യാ ധർമേ ച തേ രതാഃ
3 ദിഷ്ട്യാ ച സന്ധികാമാസ് തേ ഭ്രാതരഃ കുരുനന്ദനാഃ
     ദിഷ്ട്യാ ന യുദ്ധമനസഃ സഹ ദാമോദരേണ തേ
4 ഭവതാ സത്യം ഉക്തം ച സർവം ഏതൻ ന സംശയഃ
     അതിതീക്ഷ്ണം തു തേ വാക്യം ബ്രാഹ്മണ്യാദ് ഇതി മേ മതിഃ
5 അസംശയം ക്ലേശിതാസ് തേ വനേ ചേഹ ച പാണ്ഡവാഃ
     പ്രാപ്താശ് ച ധർമതഃ സർവം പിതുർ ധനം അസംശയം
6 കിരീടീ ബലവാൻ പാർഥഃ കൃതാസ്ത്രശ് ച മഹാബലഃ
     കോ ഹി പാണ്ഡുസുതം യുദ്ധേ വിഷഹേത ധനഞ്ജയം
7 അപി വജ്രധരഃ സാക്ഷാത് കിം ഉതാന്യേ ധനുർ ഭൃതഃ
     ത്രയാണാം അപി ലോകാനാം സമർഥ ഇതി മേ മതിഃ
8 ഭീഷ്മേ ബ്രുവതി തദ് വാക്യം ധൃഷ്ടം ആക്ഷിപ്യ മന്യുമാൻ
     ദുര്യോധനം സമാലോക്യ കർണോ വചനം അബ്രവീത്
9 ന തൻ ന വിദിതം ബ്രഹ്മംൽ ലോകേ ഭൂതേന കേന ചിത്
     പുനർ ഉക്തേന കിം തേന ഭാഷിതേന പുനഃ പുനഃ
10 ദുര്യോധനാർഥേ ശകുനിർ ദ്യൂതേ നിർജിതവാൻ പുരാ
    സമയേന ഗതോ ഽരണ്യം പാണ്ഡുപുത്രോ യുധിഷ്ഠിരഃ
11 ന തം സമയം ആദൃത്യ രാജ്യം ഇച്ഛതി പൈതൃകം
    ബലം ആശ്രിത്യ മത്സ്യാനാം പാഞ്ചാലാനാം ച പാർഥിവഃ
12 ദുര്യോധനോ ഭയാദ് വിദ്വൻ ന ദദ്യാത് പദം അന്തതഃ
    ധർമതസ് തു മഹീം കൃത്സ്നാം പ്രദദ്യാച് ഛത്രവേ ഽപി ച
13 യദി കാങ്ക്ഷന്തി തേ രാജ്യം പിതൃപൈതാമഹം പുനഃ
    യഥാപ്രതിജ്ഞം കാലം തം ചരന്തു വനം ആശ്രിതാഃ
14 തതോ ദുര്യോധനസ്യാങ്കേ വർതന്താം അകുതോഭയാഃ
    അധാർമികാം ഇമാം ബുദ്ധിം കുര്യുർ മൗർഖ്യാദ് ധി കേവലം
15 അഥ തേ ധർമം ഉത്സൃജ്യ യുദ്ധം ഇച്ഛന്തി പാണ്ഡവാഃ
    ആസാദ്യേമാൻ കുരുശ്രേഷ്ഠാൻ സ്മരിഷ്യന്തി വചോ മമ
16 കിം നു രാധേയ വാചാ തേ കർമ തത് സ്മർതും അർഹസി
    ഏക ഏവ യദാ പാർഥഃ ഷഡ് രഥാഞ് ജിതവാൻ യുധി
17 ന ചേദ് ഏവം കരിഷ്യാമോ യദ് അയം ബ്രാഹ്മണോ ഽബ്രവീത്
    ധ്രുവം യുധി ഹതാസ് തേന ഭക്ഷയിഷ്യാമ പാംസുകാൻ
18 ധൃതരാഷ്ട്രസ് തതോ ഭീഷ്മം അനുമാന്യ പ്രസാദ്യ ച
    അവഭർത്സ്യ ച രാധേയം ഇദം വചനം അബ്രവീത്
19 അസ്മദ്ധിതം ഇദം വാക്യം ഭീഷ്മഃ ശാന്തനവോ ഽബ്രവീത്
    പാണ്ഡവാനാം ഹിതം ചൈവ സർവസ്യ ജഗതസ് തഥാ
20 ചിന്തയിത്വാ തു പാർഥേഭ്യഃ പ്രേഷയിഷ്യാമി സഞ്ജയം
    സ ഭവാൻ പ്രതിയാത്വ് അദ്യ പാണ്ഡവാൻ ഏവ മാചിരം
21 സ തം സത്കൃത്യ കൗരവ്യഃ പ്രേഷയാം ആസ പാണ്ഡവാൻ
    സഭാമധ്യേ സമാഹൂയ സഞ്ജയം വാക്യം അബ്രവീത്