മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം137
| ←അധ്യായം136 | മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം രചന: അധ്യായം137 |
അധ്യായം138→ |
1 [വ്]
ഏവം ഉക്തസ് തു വിമനാസ് തിര്യഗ്ദൃഷ്ടിർ അധോമുഖഃ
സംഹത്യ ച ഭ്രുവോർ മധ്യം ന കിം ചിദ് വ്യാജഹാര ഹ
2 തം വൈ വിമനസം ദൃഷ്ട്വാ സമ്പ്രേക്ഷ്യാന്യോന്യം അന്തികാത്
പുനർ ഏവോത്തരം വാക്യം ഉക്തവന്തൗ നരർഷഭൗ
3 ശുശ്രൂഷും അനസൂയം ച ബ്രഹ്മണ്യം സത്യസംഗരം
പ്രതിയോത്സ്യാമഹേ പാർഥം അതോ ദുഃഖതരം നു കിം
4 അശ്വത്ഥാമ്നി യഥാ പുത്രേ ഭൂയോ മമ ധനഞ്ജയേ
ബഹുമാനഃ പരോ രാജൻ സംനതിശ് ച കപിധ്വജേ
5 തം ചേത് പുത്രാത് പ്രിയതരം പ്രതിയോത്സ്യേ ധനഞ്ജയം
ക്ഷത്രധർമം അനുഷ്ഠായ ധിഗ് അസ്തു ക്ഷത്രജീവികാം
6 യസ്യ ലോകേ സമോ നാസ്തി കശ് ചിദ് അന്യോ ധനുർധരഃ
മത്പ്രസാദാത് സ ബീഭത്സുഃ ശ്രേയാൻ അന്യൈർ ധനുർധരൈഃ
7 മിത്രധ്രുഗ് ദുഷ്ടഭാവശ് ച നാസ്തികോ ഽഥാനൃജുഃ ശഠഃ
ന സത്സു ലഭതേ പൂജാം യജ്ഞേ മൂർഖ ഇവാഗതഃ
8 വാര്യമാണോ ഽപി പാപേഭ്യഃ പാപാത്മാ പാപം ഇച്ഛതി
ചോദ്യമാനോ ഽപി പാപേന ശുഭാത്മാ ശുഭം ഇച്ഛതി
9 മിഥ്യോപചരിതാ ഹ്യ് ഏതേ വർതമാനാ ഹ്യ് അനു പ്രിയേ
അഹിതത്വായ കൽപന്തേ ദോഷാ ഭരതസത്തമ
10 ത്വം ഉക്തഃ കുരുവൃദ്ധേന മയാ ച വിദുരേണ ച
വാസുദേവേന ച തഥാ ശ്രേയോ നൈവാഭിപദ്യസേ
11 അസ്തി മേ ബലം ഇത്യ് ഏവ സഹസാ ത്വം തിതീർഷസി
സഗ്രാഹ നക്രമകരം ഗംഗാ വേഗം ഇവോഷ്ണഗേ
12 വാസ ഏവ യഥാ ഹി ത്വം പ്രാവൃണ്വാനോ ഽദ്യ മന്യസേ
സ്രജം ത്യക്താം ഇവ പ്രാപ്യ ലോഭാദ് യൗധിഷ്ഠിരീം ശ്രിയം
13 ദ്രൗപദീ സഹിതം പാർഥം സായുധൈർ ഭ്രാതൃഭിർ വൃതം
വനസ്ഥം അപി രാജ്യസ്ഥഃ പാണ്ഡവം കോ ഽതിജീവതി
14 നിദേശേ യസ്യ രാജാനഃ സർവേ തിഷ്ഠന്തി കിങ്കരാഃ
തം ഐലവിലം ആസാദ്യ ധർമരാജോ വ്യരാജത
15 കുബേര സദനം പ്രാപ്യ തതോ രത്നാന്യ് അവാപ്യ ച
സ്ഫീതം ആക്രമ്യ തേ രാഷ്ട്രം രാജ്യം ഇച്ഛന്തി പാണ്ഡവാഃ
16 ദത്തം ഹുതം അധീതം ച ബ്രാഹ്മണാസ് തർപിതാ ധനൈഃ
ആവയോർ ഗതം ആയുശ് ച കൃതകൃത്യൗ ച വിദ്ധി നൗ
17 ത്വം തു ഹിത്വാ സുഖം രാജ്യം മിത്രാണി ച ധനാനി ച
വിഗ്രഹം പാണ്ഡവൈഃ കൃത്വാ മഹദ് വ്യസനം ആപ്സ്യസി
18 ദ്രൗപദീ യസ്യ ചാശാസ്തേ വിജയം സത്യവാദിനീ
തപോ ഘോരവ്രതാ ദേവീ ന ത്വം ജേഷ്യസി പാണ്ഡവം
19 മന്ത്രീ ജനാർദനോ യസ്യ ഭ്രാതാ യസ്യ ധനഞ്ജയഃ
സർവശസ്ത്രഭൃതാം ശ്രേഷ്ഠം കഥം ജേഷ്യസി പാണ്ഡവം
20 സഹായാ ബ്രാഹ്മണാ യസ്യ ധൃതിമന്തോ ജിതേന്ദ്രിയാഃ
തം ഉഗ്രതപസം വീരം കഥം ജേഷ്യസി പാണ്ഡവം
21 പുനർ ഉക്തം ച വക്ഷ്യാമി യത് കാര്യം ഭൂതിം ഇച്ഛതാ
സുഹൃദാ മജ്ജമാനേഷു സുഹൃത്സു വ്യസനാർണവേ
22 അലം യുദ്ധേന തൈർ വീരൈഃ ശാമ്യ ത്വം കുരുവൃദ്ധയേ
മാ ഗമഃ സസുതാമാത്യഃ സബലശ് ച പരാഭവം