മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം135

മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം135

1 [ക്]
     അർജുനം കേശവ ബ്രൂയാസ് ത്വയി ജാതേ സ്മ സൂതകേ
     ഉപോപവിഷ്ടാ നാരീഭിർ ആശ്രമേ പരിവാരിതാ
2 അഥാന്തരിക്ഷേ വാഗ് ആസീദ് ദിവ്യരൂപാ മനോരമാ
     സഹസ്രാക്ഷസമഃ കുന്തി ഭവിഷ്യത്യ് ഏഷ തേ സുതഃ
3 ഏഷ ജേഷ്യതി സംഗ്രാമേ കുരൂൻ സർവാൻ സമാഗതാൻ
     ഭീമസേനദ്വിതീയശ് ച ലോകം ഉദ്വർതയിഷ്യതി
4 പുത്രസ് തേ പൃഥിവീം ജേതാ യശശ് ചാസ്യ ദിവസ്പൃശം
     ഹത്വാ കുരൂൻ ഗ്രാമജന്യേ വാസുദേവസഹായവാൻ
5 പിത്ര്യം അംശം പ്രനഷ്ടം ച പുനർ അപ്യ് ഉദ്ധരിഷ്യതി
     ഭ്രാതൃഭിഃ സഹിതഃ ശ്രീമാംസ് ത്രീൻ മേധാൻ ആഹരിഷ്യതി
6 തം സത്യസന്ധം ബീഭത്സും സവ്യസാചിനം അച്യുത
     യഥാഹം ഏവം ജാനാമി ബലവന്തം ദുരാസദം
     തഥാ തദ് അസ്തു ദാശാർഹ യഥാ വാഗ് അഭ്യഭാഷത
7 ധർമശ് ചേദ് അസ്തി വാർഷ്ണേയ തഥാ സത്യം ഭവിഷ്യതി
     ത്വം ചാപി തത് തഥാ കൃഷ്ണ സർവം സമ്പാദയിഷ്യസി
8 നാഹം തദ് അഭ്യസൂയാമി യഥാ വാഗ് അഭ്യഭാഷത
     നമോ ധർമായ മഹതേ ധർമോ ധാരയതി പ്രജാഃ
9 ഏതദ് ധനഞ്ജയോ വാച്യോ നിത്യോദ്യുക്തോ വൃകോദരഃ
     യദർഥം ക്ഷത്രിയാ സൂതേ തസ്യ കാലോ ഽയം ആഗതഃ
     ന ഹി വൈരം സമാസാദ്യ സീദന്തി പുരുഷർഷഭാഃ
10 വിദിതാ തേ സദാ ബുദ്ധിർ ഭീമസ്യ ന സ ശാമ്യതി
    യാവദന്തം ന കുരുതേ ശത്രൂണാം ശത്രുകർശണഃ
11 സർവധർമവിശേഷജ്ഞാം സ്നുഷാം പാണ്ഡോർ മഹാത്മനഃ
    ബ്രൂയാ മാധവ കല്യാണീം കൃഷ്ണാം കൃഷ്ണ യശസ്വിനീം
12 യുക്തം ഏതൻ മഹാഭാഗേ കുലേ ജാതേ യശസ്വിനി
    യൻ മേ പുത്രേഷു സർവേഷു യഥാവത് ത്വം അവർതിഥാഃ
13 മാദ്രീപുത്രൗ ച വക്തവ്യൗ ക്ഷത്രധർമരതാവ് ഉഭൗ
    വിക്രമേണാർജിതാൻ ഭോഗാൻ വൃണീതം ജീവിതാദ് അപി
14 വിക്രമാധിഗതാ ഹ്യ് അർഥാഃ ക്ഷത്രധർമേണ ജീവതഃ
    മനോ മനുഷ്യസ്യ സദാ പ്രീണന്തി പുരുഷോത്തമ
15 യച് ച വഃ പ്രേക്ഷമാണാനാം സർവധർമോപചായിനീ
    പാഞ്ചാലീ പരുഷാണ്യ് ഉക്താ കോ നുതത് ക്ഷന്തും അർഹതി
16 ന രാജ്യഹരണം ദുഃഖം ദ്യൂതേ ചാപി പരാജയഃ
    പ്രവ്രാജനം സുതാനാം വാ ന മേ തദ്ദുഃഖകാരണം
17 യത് തു സാ ബൃഹതീ ശ്യാമാ സഭായാം രുദതീ തദാ
    അശ്രൗഷീത് പരുഷാ വാചസ് തൻ മേ ദുഃഖതരം മതം
18 സ്ത്രീ ധർമിണീ വരാരോഹാ ക്ഷത്രധർമരതാ സദാ
    നാധ്യഗച്ഛത് തദാ നാഥം കൃഷ്ണാ നാഥവതീ സതീ
19 തം വൈ ബ്രൂഹി മഹാബാഹോ സർവശസ്ത്രഭൃതാം വരം
    അർജുനം പുരുഷവ്യാഘ്രം ദ്രൗപദ്യാഃ പദവീം ചര
20 വിദിതൗ ഹി തവാത്യന്തം ക്രുദ്ധാവ് ഇവ യമാന്തകൗ
    ഭീമാർജുനൗ നയേതാം ഹി ദേവാൻ അപി പരാം ഗതിം
21 തയോശ് ചൈതദ് അവജ്ഞാനം യത് സാ കൃഷ്ണാ സഭാ ഗതാ
    ദുഃശാസനശ് ച യദ് ഭീമം കടുകാന്യ് അഭ്യഭാഷത
    പശ്യതാം കുരുവീരാണാം തച് ച സംസ്മാരയേഃ പുനഃ
22 പാണ്ഡവാൻ കുശലം പൃച്ഛേഃ സപുത്രാൻ കൃഷ്ണയാ സഹ
    മാം ച കുശലിനീം ബ്രൂയാസ് തേഷു ഭൂയോ ജനാർദന
    അരിഷ്ടം ഗച്ഛ പന്ഥാനം പുത്രാൻ മേ പരിപാലയ
23 അഭിവാദ്യാഥ താം കൃഷ്ണഃ കൃത്വാ ചാഭിപ്രദക്ഷിണം
    നിശ്ചക്രാമ മഹാബാഹുഃ സിംഹഖേല ഗതിസ് തതഃ
24 തതോ വിസർജയാം ആസ ഭീഷ്മാദീൻ കുരുപുംഗവാൻ
    ആരോപ്യ ച രഥേ കർണം പ്രായാത് സാത്യകിനാ സഹ
25 തതഃ പ്രയാതേ ദാശാർഹേ കുരവഃ സംഗതാ മിഥഃ
    ജജൽപുർ മഹദ് ആശ്ചര്യം കേശവേ പരമാദ്ഭുതം
26 പ്രമൂഢാ പൃഥിവീ സർവാ മൃത്യുപാശസിതാ കൃതാ
    ദുര്യോധനസ്യ ബാലിശ്യാൻ നൈതദ് അസ്തീതി ചാബ്രുവൻ
27 തതോ നിര്യായ നഗരാത് പ്രയയൗ പുരുഷോത്തമഃ
    മന്ത്രയാം ആസ ച തദാ കർണേന സുചിരം സഹ
28 വിസർജയിത്വാ രാധേയം സർവയാദവനന്ദനഃ
    തതോ ജവേന മഹതാ തൂർണം അശ്വാൻ അചോദയത്
29 തേ പിബന്ത ഇവാകാശം ദാരുകേണ പ്രചോദിതാഃ
    ഹയാ ജഗ്മുർ മഹാവേഗാ മനോമാരുതരംഹസഃ
30 തേ വ്യതീത്യ തം അധ്വാനം ക്ഷിപ്രം ശ്യേനാ ഇവാശുഗാഃ
    ഉച്ചൈഃ സൂര്യം ഉപപ്ലവ്യം ശാർമ്ഗധന്വാനം ആവഹൻ